Pote co deti vcera sly pozde spat, tak vstavali brzy!!Tak jsme meli dostatek casu na ceste do Kennedy Space Center, kam jsme museli asi tak hodinku jet. Je to velke prostranstvi, kde je videt hodne raket. Ale hlavne jsou tu promitaci sine ( i 3D) o cestach do vesmiru. S klukama jsme sli na jedno promitani. Milanek se koukal a byl v pohode, ale Denniskovi si to nelibilo a trochu se bal, ale nakonec to cele dokoukal, kdyz jsme mu o tom vsem vypravela co a jak. Po obede sel Milanek spinkat a Robert s Denniskem jeli autobusem do Apollo centra.Pak jsme jela ja. Milanke dnes spinka v kempru, nebot to bylo vcera narocne, tak at se trosko prospi.Apollocentrum byl VELIKANSKY hangar s raketou. Neuveritelne velike. Cestou tam jsme projeli autobusen okolo velke haly (Vehicel Assembly Building e Launch Control Center). Tyto budovy jsou jeste funkcni. Vsude okolo byla parkoviste s auty a kdyz jsem jela nazpet (okolo 4 hodiny), tak uzjezdili lide domu z prace. Take tu byl maly kamen z mesice, na ktery si mohou turisti sahnout. Dennisek se ho take ddotkl!! Pak jsme jeste zasli do simulacniho centra ( Shuttle Launch Experience). Tam nam promitli jak se kosmonati vystreluji do vesmiru!! Pak jsme si to mohli zkusit sami..... Male deti do simulatoru nesmi, ale Dennisek ani nechtel! Nakonec jsme se koukali jak to hazi s tatkou a pak jsme si to vyzkousela i ja. Musim rici, ze to nebylo az tak hrozne, ale nic prijemneho to take nebylo. Na 5 minut se to dalo vydrzet, ale kosmonauti v takovem prostrdi sedi treba i nekolik hodin. Brrrr!!Pan na obrazovce se s nami rozloucil a dodal, ze mozna nektere s publika uvidi letat do vesmiru. No ja myslim, ze Dennisek to urcite nebude. Milanek to tak pozoroval a porad delal kraval, jako raketa, tak nevim.....
3 dny zabavnich a poznavacich parku....zitra jedeme do prerie, tak tam si odpocineme, hlavne od hluku a hlidani deti, aby se neztratily!

Vanmorgen was iedereen toch al weer redelijk vroeg wakker (iets na zeven uur), dus na het ontbijt konden we op tijd vertrekken naar het Kennedy Space Center. Via een tolweg (elke paar mijl moet je een dollar betalen) waren we er in ruim een uur, voor tien uur. Als eerste zijn we naar een IMAX 3D film geweest over het ruimtestation. Dennis vond het wel eng (en veel kabaal), maar heeft het net de hele film uitgehouden. Daarna zijn we naar het speeltuintje gegaan en langs wat exposities.
Na de lunch ben ik met Dennis in de bus gestapt voor een rondrit over Cape Canaveral, om uit te stappen bij het Apollocentrum. Onderweg kwamen we oa langs het Assembly Building en Launch Control. In het Apollocentrum hebben we eerst twee films gezien over het Apollo programma. Bij de lancering begon alles te trillen en was er veel kabaal, maar Dennis hield het weer net vol. Toen de films afgelopen waren kwamen we in een enorme hal waar een grote Apollo raket ligt en waar je een stukje maansteen kunt aanraken. We zijn daarna snel weer teruggegaan, zodat Helena ook nog dezelfde tocht kon maken.
Nadat Helena weer terug was zijn we naar de Shuttle Launch Experience gegaan, een simulatie van een lancering. Dennis was na zijn eerdere ervaringen nogal bang, maar we verzekerden hem dat hij niet in de simulator hoefde. Na een half uurtje wachten was ik dan aan de beurt om (met een groep andere mensen) in de simulator plaats te nemen. Na vijf minuten veel geschud en (het inmiddels gebruikelijke) kabaal was het voorbij en kon ik me bij Helena, Dennis en Milan voegen, die in een apart kamertje hadden meegekeken en mij ook konden zien op een televisie. Vervolgens nam Helena ook plaats in de simulator.
Inmiddels was het alweer ruim vijf uur geweest en tijd om naar de camping te gaan. Nu staan we op een lelijke plek aan de grote weg, gelukkig maar voor een nacht. Morgenvroeg vertrekken we naar het laatste State Park, Kissimmee Prairie.

Geschreven door Mudman