Dnes mame v planu vyrazit do kampingu v narodnim parku. Do parku je mozne se dostat jen specialnimi autobusy nebo pesky ci na kole. Cesta je prvnich 15 mil asfaltova (pristupna pro verejne automobily)a pak uz jen sterk. Pokud si ovsem clovek zarezervuje kamping na minumalne 3 noci v Teklanika Campingu (29 mil od pocatku), tak se vlastne dostane na tretinu cesty co by jel autobusem. My jsme se rozhodli pro tuto alternativu, aby se Dennisek take pokochal mistni krajinou. Hrbolaty autobus neni nic pro nej. Vse jsme mu vysvetlili a vlastne zadnym autobusem nechtel jet.
Nez jsme vyrazili do parku, tak jsme se jeste zastavili v informacnim stredisku a udelali malou prochazku po lese. Dennisek pekne slapal a take se nachal pekne nosit na zadech. Pak jsme dojeli na konec asfaltove cesty a prohledli reku a okolni skaly. Pak mel jit Dennisek spinkal, ale to se nam nepodarilo. No a kdyz tedy nechtel spat a mel tolik energie, tak s nami vyrazil na turu, kterou jsme meli v planu udelat kazdy zvlast kdyz by on spal. Bylo to celkem 2 mile, coz je asi 3,2 km. Pekne musel tapat...hihi!! Po ceste bylo hodne ricek a kaminku, tak se opravdu nenudil. Po nejake chvili byl ale trochu unaveny, ale to mel bohuzel smulu. Nikdo ho nenosil a tak mu nezbyvalo nic jineho nez to dorapat sam. Cestou jsme videli veverky a krasneho marmota (neco mezi veverkou a kralikem, ale ve vetsi velikosti).Cesta nam trvala pres 2 hodiny, ale ani jednou jsme Denniska nenesli a on uz to pak vzdal se porad ptat, zda ho nebudeme nosit. Nakonec jsme museli zkonstatovat, ze byl opvradu statecny a usel poradny kus cesty. Byli jsme na nej hodne pysni!!!Pak jsme jeli dal, ale Dennisek to za prvni zatackou zabalil a usnul. HIHI!!! Cestou jsme meli krasny vyhled na hory a reky. Vecer jeste svitilo slunicko, tak jsme opekli burty.
Dalsi den verazil Robert na cestu do parku zelenym (specialnim) autobusem a ja zustala s Dennisek. trochu poprchavalo, tak jsme si hodne hrali s vlacky, take se sli podivat na vsechny ty sautobusy co jezdi po ceste. Robert mel stesti, videl hodne medvedu s mladaty, lysku, caribu, skalni ovce, take orla a dalsi ptactvo. Druhy den jsem vyrazila ja, ale ja jsme takove stesti nemela. Cely den prselo. Presto jsme videla medvedy (blondate), caribu a take lisky. No a take skalni ovce. Hory a daleky vyhled my byl bohuzel utajen. Vecer se pocasi trochu vylepsilo a tak Robert vyrazil znovu na turu.Dennisek si to s nami uzival v kampingu a vubec nelitoval, ze nejel take autobusem. Kolikrat jsme se ho ptali, ze nechce jet, ale stale opakoval: Dennis zadny zeleny autobus, hrboly, nene, nelibi. Pekne si stal za svym rozhodnutim a neustoupil z neho. Jedine co ho zajimalo, byli ty autobusy co jezdili okolo mavajici lide!! hihi!!
Treti den jsme jeli z parku, napsali, pokreslili a poslali par pohledu a jeli smer Denali Statni park. Ale jen co Dennis zavrel oci, tak jsme objevili 3 velke losy jak chodi v mokrinach podel cesty. To jsme museli zastavit a nafotil. Byla to krasa. Pekne si to prodirali mokrinami a jedli vselijake rostliny z vody. Jednomu uz rostlo parozi. Pry mu pribyva parozi kazdy den o pul kila. To se Dennisek samozrejme probudil a pak uz nechtel usnout, ale nakonec si to rozmyslel, po mensich domluvach a my mohli v klidu jet dal. Kamping byl u jezera v lese, kde bylo ale neskutecne mnoho komaru. Nejvic to odnesl Dennisek. Je cely podobany, ale hned jsme to namazali, tak to moc nesvedi. Take jsme museli povesit holandske vlajky, protoze zacalo mistrovstvi. Robert ho samozrejme nemuze sledovat.......(ale hend v prvnim vetsim meste hledal internet, aby vedel skore...nastesti vyhrali).
Dnes jsme rano pobyli u vyhlidky na nejvyssi horu Severni Ameriky Mt. McKinley. Nejdriv byla cela pod mraky, ale pocasi se zlepsovalo, tak jsme cekali. Meli jsme dost casu a nakonec se pekne vyjasnilo a udelali jsme nespocet fotek. Pak dojeli do mestecka Wasilla, kde jsme pokoukali na starodavne baracky a pak jeste na Musk Ox farmu. No jak se jmenuji v cestine opravdu nevim, ale podivejte se na obrazky. Dennisek si pekne krmil mladata a vubec se nebal. Zitra jedem smerem Anchorage a jeste dale na jih.

Vandaag zijn we aangekomen in Palmer, een plaatsje vlakbij Anchorage. De afgelopen dagen zijn we in Denali National Park en Denali State Park geweest. Van Riley Campground zijn we op 10 juni doorgereden naar onze camping in het park, Teklanika Campground. De eerste 15 mijl waren verhard, daarna moesten we nog 14 mijl verder rijden over een onverharde weg. Op het verharde deel mag iedereen nog rijden, daarna rijden er alleen nog speciale groene parkbussen of mensen die naar de camping gaan. Onderweg wilden we een wandeling maken van ruim 3 km, in de tijd dat Dennis moest slapen. Dennis wilde echter helemaal niet slapen en is toen meegegaan. Hij had blijkbaar energie genoeg. En inderdaad heeft hij de hele wandeling helemaal zelf gelopen (hij moest ook wel... :-)! Daarna zijn we verder gereden naar de camping terwijl Dennis sliep als een os. De volgende dag ben ik met de groene bus verder gereden in het park naar Eilson Visitor Center, terwijl Helena en Dennis "thuis" bleven. Onderweg een aantal blonde grizzly's gezien met jongen. Daarnaast ook nog caribou, een stekelvarken, een vos, een giervalk en meerdere steenarenden. Bij het Visitor Center waren twee kleine wandelingetjes, verder mag je in het park lopen waar je maar wil. Ik heb de alpine trail gedaan een berg op en ben daarna verder gelopen over de bergrug en aan de andere kant naar beneden. Een schitterende omgeving en ik voelde me helemaal alleen op de wereld. Wel moest ik steeds goed opletten, zodat ik wist hoe ik weer terug moest lopen. Na een uur of vijf ben ik weer met de bus terug gereden naar de camping. De dag daarna ging Helena met de bus en paste ik op Dennis. Alleen regende het de hele dag! Met Dennis heb ik binnen met treintjes gespeeld en een uurtje buiten in de plassen gelopen. Helena kon helaas niet zoveel zien en doen en kwam al 's middags weer thuis. 's Avonds leek het droog te worden en heb ik nog een kortere tocht gemaakt met de bus, maar het begon weer te regenen en ik heb onderweg niet veel gezien (het raam zat ook onder de modder). Op 13 juni hebben we het park weer verlaten en zijn doorgereden naar Denali State Park. Onderweg zagen we nog drie elanden in een meer aan het eten. De camping lag aan een mooi meer maar er waren ontzettend veel steekmuggen! We hebben nog een vuurtje gemaakt maar dat hielp ook niet veel. Ook hebben we onze plek versierd met oranje vlaggen, want 's nachts moest het Nederlands elftal spelen. De Amerikanen die langsliepen begrepen hier weinig van. Vandaag zijn we via een uitzichtpunt op Mount McKinley en Wasilla doorgereden naar Palmer. Het hoofd van Dennis zit helemaal vol met grote muggenbulten :-(. We hebben ruim 2 uur bij het uitzichtpunt doorgebracht, want het zicht op de hoogste berg van Noord Amerika (ruim 6000 meter) werd steeds beter. In Wasilla hebben we een aantal oude huisjes bekeken en, belangrijker, via een wireless internetverbinding de uitslag van Nederland - Denemarken opgezocht. In Palmer hebben we een rondleiding over een boerderij met muskusossen gehad. Deze beesten worden hier gefokt voor hun speciale wol die ervoor zorgt dat ze het ook met -100 graden Fahrenheit (iets van -70 graden Celcius?) nog lekker warm hebben (of in ieder geval overleven). Morgen gaan we verder richting Anchorage en daarna Kenai Peninsula.

Geschreven door Mudman