Dnes vecer jsme dorazili do Miami. Po dlouhe ceste jsme byli radi, ze mame postel a muzemu jit spat. Let byl narocny, ale kluci i my jsme to zvladli na jednicku. Nastesti jsme stihli i letadlo v New Yorku, tak jsme byli radi.

V Miami jsme toho nemeli moc naplanu. Jen se dostat do jejich casoveho pasma a tak jsme vyrazili do nejblizsiho obchodu kopit nejake potraviny a hlavne vodu. Pak jsme sli na plaz. Prima voda, slunicko a pohoda. Klukum a nam rovnez se to moc libilo. Vecer jsme se prosli podel plaze a obdivovali vsechna pekna auta, co projizdela okolo.

Dalsi den jsme vyrazili vyzvednout kemper. Vse jsme stihli a zaridili. Kluci byli nadseni, tak jsme radi!! Pak jsme vyrazili do nejblizsiho kempu na prvni prenocovani. To se nam nastesti vydarilo. Kluci spi vedle sebe, Milan ve stanu a Dennis vedle. Jsou moc sikovni.

Eindelijk dan onze eerste pin. Er was net een update op Pindat geplaatst, maar naast allerlei verbeteringen zorgde die er ook voor dat er geen pins meer geplaatst konden worden. Na mijn mailtje hebben ze dat hersteld. :-).
Op 14 januari zijn we in Miami aangekomen, na een lange vlucht. Om 7 uur 's ochtends zijn we naar Schiphol gegaan, waar het vliegtuig om 11 uur zou vertrekken. We moesten bij een drukke balie inchecken en ook het feit dat wij met visum reizen en de kinderen niet zorgde nog voor wat verwarring. Nadat we waren ingechecked en door de douane, konden we eigenlijk direkt naar het vliegtuig. Vanwege het weer (ijs op de vleugels) vertrokken we toch nog met wat vertraging. Voordat we op de startbaan waren was Milan al diep in slaap. Nadat hij anderhalf uur had geslapen begon het rondjes lopen door het vliegtuig, afgewisseld met zo nu en dan wat eten. Op zich ging het allemaal best goed, alleen gaf Milan zo maar opeens over, terwijl hij net bij Helena op schoot zat. Daarna viel hij alweer snel in slaap en sliep opnieuw ongeveer anderhalf uur. Dennis bleef de hele vlucht wakker, ook steeds rondlopen en zo nu en dan een filmpje (Cars) kijken.
Met ongeveer 45 minuten vertraging kwamen we aan in New York, waar we nog maar 2 uur tijd hadden om over te stappen. In de aankomsthal bleek het ook nog erg druk te zijn, maar na wat vragen bleek dat wij in aanmerking kwamen voor de "fast connect" rij. Dat ging nog niet heel snel, maar een stuk sneller dan de gewone, lange rij. Nadat we door de immigratie heen waren moesten we nog onze baggage oppikken en opnieuw inchecken en daarna snel met een treintje naar een andere terminal. Al rennend waren we daar nog net op tijd voor ons vliegtuig naar Miami. Toen we in het vliegtuig zaten bleef die alleen nog een uur staan, voordat we konden vertekken. Milan wilde bij een raam zitten en elk vliegtuig dat hij zag werd begroet met een luid "DAT DAT DAT DAT!!".
Op weg naar Miami hebben zowel Milan als Dennis even geslapen, en uiteindelijk om een uur of 9 's avonds lokale tijd kwamen we aan in ons hotel.
Om 3 uur 's nachts waren Milan en Dennis alweer wakker! Tot een uur of 5 hebben ze wat gespeeld, waarna ze gelukkig weer in slaap vielen. Op dinsdag 15 januari hebben we wat in Miami Beach rondgekeken en gezocht naar een kinderstoeltje voor in de camper. We konden niks vinden, maar gelukkig konden we een stoeltje krijgen bij de ophaallocatie van de camper. 's Middags hebben we gerelaxed aan het strand.

Geschreven door Mudman