Hallo allemaal,
Nu zijn we weer in Port Angeles, net als een kleine week geleden. Op 30 april zijn we naar een deel van het Olympic National Park geweest (Hurricane Ridge). Na eerst 2 wandelingen gemaakt te hebben, zijn we de berg van zo'n 1500 meter opgereden. We dachten dat het niet zo hoog was en dat er dus ook niet zoveel sneeuw zou liggen. Nou, op de top lag nog enorm veel sneeuw! Maar een schitterend uitzicht over de bergen!
De volgende dag zijn we dan op de boot gegaan, in de hoop orca's te kunnen zien. De tocht ging eerst over kalm water naar een eiland op zo'n 2 uur varen. Na de lunch gingen we weer aan boord en de kapitein zei dat er walvissen gezien waren, dus we hadden goede hoop. Net een dag eerder was een van de (drie) groepen orca's die een groot deel van de tijd in deze buurt doorbrengen aangekomen, dus we hadden geluk! Na weer een rustig tochtje kwamen we in de buurt van de Orca's. Dit was goed te zien aan alle bootjes die allemaal naar een plek kwamen. En inderdaad toen de motor uit was zagen we overal om ons heen orca's! Een heel mooi gezicht, alleen is het op de hevig schommelende boot niet gelukt om meer op de foto te zetten dan een paar vinnen :-( . Daarna moesten we over de zeestraat weer terug naar de haven, en dit was een zeer ruw halfuurtje! Ons kleine bootje beukte met veel geweld over/tegen/door de golven. Dennis vond het al lang niet leuk meer en huilde steeds "pijn!" als hij bij samen met Helena weer een halve meter omhoog schoot (trouwens, de orca's waren hem ook een beetje tegengevallen, hij vond ze te snel). Niemand aan boord vond het leuk meer, behalve twee lachende bejaarde dames. Ook de crew (een mevrouw) kon geen woord meer uitbrengen. Gelukkig kwamen we redelijk snel in de buurt van de haven en werd het water weer kalm.
De volgende twee dagen hebben we rustig aan gedaan en doorgebracht bij Dungeness National Wildlife Refuge. Een beetje relaxen op het strand spelen.
Vervolgens zijn we via een aantal watervallen naar de westkust (Mora) gereden. Hier hebben we overnacht op een camping in het regenwoud en in de rivier een otter gezien. Inderdaad regende het in deze omgeving veel!
Gisteren zijn we naar het Hoh Rain Forest geweest. Schitterend bos, werkelijk alles was groen en zat onder het mos (tot aan de telefooncel toe :-). Hier hebben we ook overnacht.
Vandaag zijn we via de noordkust teruggereden naar Port Angeles, onderweg nog een bobcat (soort lynx) gezien! Morgenvroeg gaan we dan op de boot naar Vancouver Island. Daar blijven we een paar dagen, om dan over te steken naar Vancouver en weer richting de Rockies te gaan.

Predevcirem jsme si prosli mestecko Port Townsewnd. Moc pekne, plny malych alternativnich obchudku s umenim, porcelanem a oblecenim. Pak jsme si take zarezervovali celodenni vylet na sobotu lodi na orky.
Vcera jsme vyrazili do narodniho parku.Nejdriv jsme zavitali do navstevniho centra, kde Denniska upoutal plysek lososa. Neodolali jsme a kopili ho. Od te doby je vsude s nami. Dokonce se s nim musi i spat, ale to jsme po jedne noci zavrhli, pote co se Dennisek v noci probudil a hledal sveho lososa!!!! Od navstevniho centra jsme si prosli jsme par stezek. Prochazka byla asi tak 1 km dlouha, ale Dennisek si ji celou prosel a moc se mu libila. Byla plna velkych stromu, ktere byly porostle mechy, plno potucku, kde jsme hazeli kaminky a take plno schudku, ze kterych se pekne skace. Pak jsme udelali jeste jednu prochazku, ale to uz bylo narocnejsi, ale to se Dennisek posadil do sedacky a tatka ho ponosil po tomto skoro uz destnem lese ci pralese. Vsude to je jen a jen zelene, zpivaji ptaci, kteri samozrejme k nespokojenosti Roberta nejsou videt. Ale je to proste nadhera. Zadny clovek a jen zelena priroda. Pote jsme vyrazili do dalsiho navstevniho centra v nadmorske vyssce asi tak 1500m. No kdyz uz jsme se blizili, tak se podel cesty zacal objevoval snih....na vrcholku bylo tolik snehu, ze to bylo k neuvereni. Podle mistnich zprav tam bylo jednou az 20 mestu snehu!!! No ale to uz bylo celkem pozde, tak jsme vyrazili smer mesto, abychom se pripravili na nasi projizdku po mori!!
Tak dnes je ten velky den. Kdyz se vse podari, tak uvidime orky!!Dennisek nechtel vcera vubec usnout, jak byl nateseny a dnes rano nechtel z postele, ze pry zadnou lodi nejede!!Ale nakonec si to rozmyslel a vyrazili jsme. More bylo klidne, videli jsme jednoho tulene (pekne si to pospaval na velke bojce). Okolo poledne jsme dorazili do pristavu Friday harber. Cestou jsme videli spousty ostruvku s moc peknymi baracky a lodmi. Dennisek zvladl cestu moc dobre. Byl i na horni polube. Cestou zpet se kapitan informoval, kde se orky nachazeji a prozradil, ze priplouvaji najare, aby v techto koncinach pobyly cele leto. Vcera dorazila prvni skupina (asi tak 90 ork). takze jsme meli stesti, ze dorazily, ted je jeste najit. No ale pak jsme je nasli, pekne si to proplouvaly okolo vsech lodi, co se na ne divali. Jsou velike, moc neskakaji do vysky, ale jsou pekne videt. Take meli mladata, tak se pekne ukazovali ve skupinkach. Fotek jsme moc neudelali, protoze to s lodi dosti hazelo, to ale jsme jeste netusili co nas ceka. Kdyz jsme zacali odplouval smer pristav, tak se objevili takove velke vlny, ze je uz nikdy nechci zazit. Vyskakovali jsme ze sedacek asi tak pul metru vysoko, z jedne strany na druhou. Denniska jsme museli velmi pevne drzet, ale vubec se mu to nelibilo.Chtel okamzite z lodi pryc.No vlastne se to nelibilo vubec nikomu,i pani kapitanova mela co delat, aby to zvladla. Nastesti to trvalo asi tak pul hodiny, a pak se more trochu uklidnilo a Dennisek dokonce usnul, i kdyz to jeste trochu hazelo. Spinkal az do pristavu a tak jsme se z toho take mohli vzpamatovat. Pote co se probudil, nechtel o zadne lodi slyset, ale ze pry zitra muzem klidne zase jet. hihi Jsme radi, ze to dobre dopadlo a az pojedeme VELKOU lodi (ferry) do Canady, tak teprve uzrime, zda se Denniskovi jeste nekdy na nejakou lod bude chtit.Zitra jedeme smer zapad na destny prales.
Dnes jsme prespali v kampingu u more, kde se daji dobre pozorovat ptaci. Rano jsme vyrazili na plaz, kde byl prekrasny vyhled na more, plaz z ohromnymi kmeny stromu a spousta pisku. Dennisek si uzival vsech moznosti teto plaze a Robert pozoroval ptaky. Odpoledne jsme se rozhodli, ze zustaneme jeste jednu noc na tomto miste a odpoledne vyrazime pokoukat po okoli a zkusit najit mistni sovy, co hnizdi v zemi. Dennisek pekne pospal a tak jsme se mohli kazdy zvlast projit po plazi a okoli. Sovy jsme bohuzel nenasli. Vecer jsme jeste udelali delsi prochazku podel plaze po velkem previsu. Cestou jsme nasli spousty kaluzi plnych ryb (lososu...z detskeho pohledu). Dennisek pak pekne spinkal a nakonec se probudil druhy den az v pul desate. Takze jsme meli trosku zpozdeni a tak jsme si naplanovali pohodovy den. Vyrazili jsme na vodopady, kde Dennisek pekne chodil a moc se mu libili. Hlavne hazeni kaminku do vodu. Cestou poprchavalo, coz v teto casti je skoro porad, ale to nam nevadilo. Pekne jsme se prevlekli do sucheho a jelo se dal. Dorazili jsme az do indianske rezervace (tedy podle mapy), ale zadneho indiana jsme v mestecku nevideli. Mistni skolni hriste bylo ale dostacujici pro nase odpocinkove vyziti. Pak jsme jeli jsme narodni park, kde jsme prenocovali. Bylo to krasne misto, plne velkych stromu s porostlym kapradim a mechy, hned blizko reky. Vecer pred spanim jsme vyrazili k usti reky a videli jsme tulene a Robert jeste stihl zastihnout ricni vydru. Take jsme videli par orlu, ale to se deji skoro kazdy den, takze to uz neni ani tak ohromujici, ale je to stejne krasne. v kampingu nebylo vubec preplneno, takze jsme si pekne uzivali skoto soukromeho mista.
Dnes jsme jeli do centra destneho pralesa...a zase prselo ci psise poprchavalo skoro cely den. Dennisek ma nastesti holinky, takze je poradne vyuziva. Bez nich se to opravdu neda. Dnes jsme udelali jednu malou prochazku s Denniskem a jednu prochazku kazdy zvlast. Dennisek uz nechtel chodit lesem, ale chtel jen chytat ryby a behat. Tak jsem rozdelala ohnicek a pekne jsme se vyradili a vyudili. Dennis nakonec skoncil cely promaceny v louzi, ale byl spokojeny jako blecha. Mistni louze jsou proste neodolatelne, jsou skoro vsude, hlouboke, takze pekne cakaji, kdyz se v nich skace a probihat v nich z klacikem sem a tam, je proste k neunudeni. Prochazky destnym pralesem staly za to. Vsude obrovske liany mesu, potucky a padajici voda ze vseho okolo je opvradu neuveritelna. take jsme videli na ceste male lanky a take par veverek. Maji tu i litajici veverku, ale ta bohuzel leze jen ve vyskach stromu (50 m), takze ji skoro nidko nezahlidne. Je to opet hodne ptactva, ale nedaji se moc pozorovat, jsou vetsinou schovani za nejakym mechem ci kapradinou. Robert ted navecer jeste vyrazil k rece (v nasem dalsim kampingu) a tak snad neco objevi. Je to porad co pozorovat. Zita jedeme zpet podel pobrezi do Port Angeles a ve ctvrtek pojedeme lodi (ferry) do Canady do Victorie.

Geschreven door Mudman