Vandaag ga ik verder Italië in gelukkig geen geklim maar lekker dalen. Wel wat Hollandse wind tegen af en toe maar als je daalt heb je daar minder last van. Ik ga van Glurns (907 meter) in een keer naar Bolzano (262 meter). Ik volg de route zoals in het boekje staat aangegeven voor etappe 19. Als vrij snel ben ik in Prad, bekend als een van de toegangswegen naar de Stelvio. Prad ligt aan de voet daarvan. Ik koop bij een bakker vast wat broodjes en yoghurtje voor onderweg tijdens de lunch. Het afdalen over het fietspad en soms gravel langs het riviertje Etisch/Adige gaat rap. Voor je het weet ben je al een aantal kilometers naar beneden. Bij een koffietentje bij het plaatsje Staben neem ik een heerlijke Italiaanse cappuccino dat is wat anders dan de Duitse look a like (vaak een café crème). Ik ben bijna bij het eind van etappe 19 en besluit nog even door te fietsen. Eerst passeren we het stadje Meran. Ik heb in het boekje en op het kaartje gekeken en het lijkt me wel leuk naar Bolzano te gaan. De camping die daar dicht bij ligt is het makkelijkste te bereiken door een eindje na Meran te kiezen voor de zogenaamde ‘lichte’ variant. Overigens een mooi vlak fietspad langs landerijen en vaak met aan je rechter zijde het riviertje en aan je linkerzijde een spoorlijn. De autoweg ligt weer rechts aan de andere kant van het riviertje. Het lijkt wel op het snelfietspad van Nuenen naar Helmond. Zo trap ik snel de kilometers weg. Er zijn inderdaad weinig plaatsjes te zien maar ik neem aan dat dit Bolzano zeker gaat goed maken. Ik lunch nog onderweg op een bankje en arriveer rond de klok van drie op camping ‘Moosbauer’. Ik heb dan zo’n 86 km gefietst. Er is een klein kiezelveldje voor trekkers. De haringen gaan er maar lastig in. Als de boel eenmaal staat ga ik naar het zwembadje en trek wat baantjes. Na de was te hebben gedaan fiets ik naar het centrum van Bolzano zo’n ruim 5 kilometer verderop. Ik heb geen spijt van mijn keuze. Bolzano of Bozen zoals Italianen dit noemen vind ik een erg mooie stad. Ik steek nog maar eens een keer een kaarsje op in de oude kerk en zoek daarna een restaurantje om wat te eten. Na de maaltijd ga ik op de Waltherplatz zitten en werk onder toeziend oog van ‘Walther Von der Vogelweide’ aan dit verslag. Ik ben goed aan wel aan het typen of de sluizen gaan open en de regen valt met bakken uit de lucht. Gelukkig heb ik mijn regenjasje dit keer wel bij. Nadat het lijkt of de regen wat minder wordt fiets ik (toch met enkele malen schuilen onder de overkappingen) terug naar de camping. Ook kondig nu het onweer zich aan. Een van de andere fietsers zei vanochtend al dat er onweer voorspeld was in de namiddag. Kortom zeiknat arriveer ik op de camping, gelukkig kan ik daar ook onder een overkapping zitten. Het restaurant / bar van de camping heeft op maandag zijn rustdag dus daar heb ik niet veel aan. Enfin ik zit in ieder geval droog. Morgen gaat de tocht weer verder nu over de Südtiroler Weinstrasse.

98km

Geschreven door Maurices.fietstocht