Daar zit ik dan op een terrasje van het plaatsje Glurns. De Stelvio ligt hier niet ver vandaan. Maar die ga ik toch maar niet beklimmen. Ik heb vandaag voldoende hoogtemeters gehad. Vanochtend eerst luxe ontbeten op de camping. Ze hadden een echte ontbijtzaal, waarschijnlijk met het oog op de winter. Want het is wel duidelijk dat hier veel wintersport wordt bedreven. Ik kon gelukkig na een wat miezerige nacht weer droog op pad. Het begint geleidelijk aan nog geen forse klimpartijen maar we gaan wel langzaam omhoog. Pas na het plaatsje Pfunds begint het wat serieuzer te worden. Op enig moment fiets ik zelfs door lawinegalerijen, niet dat er sneeuw ligt, maar toch wel bijzonder en erg veilig, wel heb ik mijn achterlicht en knipperend achternichtje maar aangezet. De weg gaat geleidelijk omhoog met een 5-6% en ik word ingehaald door een tweetal die blij ‘Servus’ groeten. Even later verlaat ik Oostenrijk voor even en fiets nu in Zwitserland. Er is een stoplicht vanwege wegwerkzaamheden en daar staat ook het stel dat mij heeft gegroet. Het duurt even en we raken aan de praat. Ze wonen in Augsburg maar de dame komt uit Nederland. Haar moeder woont nog in Weert. Ze heten Jurgen en Nathalie leer ik later als ik ze toevallig weer ontmoet. We mogen weer fietsen en na de Zwitserse grenspost Martina ga ik weer naar Oosterijk. Hier begint de klim zo’n 6 km omhoog met 7% met elf haarspeldbochten. Ik stop af en toe om wat uit te hijgen en word ingehaald door tal van E-bikers. Tja ik ga wat langzamer maar met meer voldoening. Uiteindelijk bereik ik de eerste Top. De Norbertshöhe van 1405 meter. Na even te hebben gerust ga ik verder ik mag wat dalen (50 meter) naar het plaatsje Nauders en daar zie ik toevallig het stel van eerder. Zij maakt een foto van mij omdat het ze het toch bijzonder vindt dat ik met al die spullen naar boven fiets. Ze maakt me een compliment en geeft wat tips voor het tweede stuk en een leuke camping. Ik stap weer op de fiets en ga verder richting het tweede hoogtepunt van vandaag de Reschenpass. Voordat ik er ben geniet in de tussentijd van een lunch op een bankje met uitzicht op het dal. Na de lunch gaat de reis verder Italië in. Dat heb ik dan toch mooi bereikt! Even na de grensovergang gaat het nog wat omhoog en bereik ik de pass op 1515 meter. Vervolgens heb ik de keuze de wat lichtere maar minder fraaie route langs het stuwmeer of de mooiere maar aanzienlijke zwaardere route. Na enig wikken en wegen en mede op het advies van Nathalie die ik eerder sprak en die hier bekend is kies ik voor de zwaardere variant. Zij vertelde dat het fietspad aan de aan de andere kant pal naast de snelweg loopt terwijl aan de ‘zwaardere’ kant er alleen maar een fietspad ligt. De zwaardere dus daar heb ik geen spijt van gekregen. Ik zag in de verte nog de verdronken kerktoren van Graun boven het water uitsteken. Het stuwmeer waar ik langs fiets is pas in 1950 ontstaan en toen verdwenen elke dorpjes onder water. Uiteindelijk ga ik dalen en niet zomaar een heel stuk dat is ook wel lekker na zo n klim. Uiteindelijk kom ik aan in Glurns en vind daar de leuke camping. Toevallig zijn net ook de Nederlanders aangekomen die ik eerder ook ontmoet heb. Mooi om zo even te kletsen met gelijkgestemden. Na het terrasje met pot bier zoek ik een Italiaans restaurantje. En daar kies ik voor een huisgemaakte ‘Gnocchi fatti in casa x ossobuco x cipolla x gremolata’. Dat is het mooie van Italië het eten het is hier altijd lekker en verrassend. Ook hier ontmoet ik weer (andere) Nederlanders op route naar Rome die ik eerder gezien heb en het stel uit Augsburg en we wisselen de door hen gemaakte foto’s van mij uit. Morgen gaat de tocht verder met nog wat klimmetjes maar toch vooral afdalen.

65 km

Geschreven door Maurices.fietstocht