Dinsdag 22 augustus.
Wat toch leuk om jullie reacties te lezen op ons blog. Dat stimuleert om door te gaan, want eerlijk is eerlijk, ik heb na een lange dag niet altijd veel zin om te gaan schrijven. Dus dank jullie wel. Vandaag bijna 70 km gefietst en deze keer aardig wat klimmen (niet eens klimmetjes). Wijs geworden door onze ‘hongerklop’ gister, op tijd gestopt bij een bakker en meergranen brood gekocht en een stokbrood voor Jan die niet zo houdt van teveel ‘stenen’ in zijn brood. En tenslotte heeft Jan ook vakantie. Bij een slager / groenteboer bananen, meloen en vier nectarines ingeslagen. We moesten eerlijk bekennen dat de nectarines van de Aldi smakelijker zijn.
Het eerste kasteel Gué-Péan van de buitenkant bekeken, niet naar binnen geweest.
Op weg naar Bourre. Dit dorpje staat bekend om zijn steenhouwerijen. Uit de berg waar het dorp tegenaan is gebouwd is het steen gehouwen waar de kastelen aan de Loire van zijn gemaakt. Bijzonder om te zien dat de huizen als het ware uit de bergen vandaan komen. Ook wordt in dit plaatsje de Champignon de Paris geteeld, door de hoge voedingswaarden de biefstuk van het jaar 2000 genoemd. Veertienduizend ton in een jaar en daardoor is Bourré het grootste champignoncentrum ter wereld. In dit plaatsje in het café een bakkie gedaan en een lekker taartje gegeten dat we hadden gekocht bij de bakker aan de overkant. Onze Nederlandse medegasten kwamen hier ook om een bakkie. Zij hadden het kasteel wel bekeken.
In Chissaux hebben we wel het kasteel bezocht. Heel veel mensen dachten er ook zo over. Het was enorm druk. Gerard vond de tuinen prachtig, maar is samen met Jan door het kasteel heengereesd. Er hing een mooi schilderij van Rubens; Jezus en Johannes de Doper als kinderen. Ook hier kwamen we Catharina de Medici tegen en de minnares van haar man; Diana de Poitiers die de tuinen heeft laten aanleggen van dit gigantische kasteel Chenonceau. De siertuinen vragen wel om onderhoud en ook de groentetuin zag er sjofeltjes uit. Hier zal toch niet de proeftuin van BEJO zijn? We hebben een bericht naar Kees en Eric gestuurd om dit te checken! De enorme bieten linkten ons aan neef Jan Pronk! Het kasteel was de moeite waard, vooral ook omdat het zo authentiek is. De koperen pannen van toen glimmen tegen je op en de meeste vertrekken zijn zo als ze ooit waren. In WO 1 en WO 2 is dit kasteel ingericht als militair hospitaal.
Ja, en dan moet er nog even stevig kracht worden gezet op de pendalen. De smeerolie helpt mijn fiets af van een rare ratel. Vannacht krijgt ze nog een beetje smeer in de krenk (Margreets’ diagnose) en dan is de tik er ook uit. We passeren het kasteel van Montpoupon en gaan in een streep naar onze thuisbasis Saint-Aigan-sur-Cher. Nu zijn de terrassen geopend en is het plaatsje levendiger als gisteren. IJsje en een drankje en nadat de kathedraal is bekeken, zochten we ons hotel op. Lekker douchen, eten en uitrusten. Morgen weer een dag!

Geschreven door Maud.is.weg