Ons laatste nachtje in Oostenrijk. Op tijd uit bed en ontbijten en om half acht kwam er een volkswagenbus voor, waar 9 personen in konden zitten en een aanhanger erachter waar elektrische fietsen op konden worden gestald. Gerard, Margreet en ik kwamen achterin te zitten en daar wilde de airco het maar niet doen. Het was puffen geblazen, Gerard zijn rug was nat van het zweet toen we uiteindelijk in Passau arriveerden. Dat was zo ongeveer 13.00 uur. Gelukkig. Jan zijn auto bood koelte en we vervolgden onze weg naar Trier. Onderweg hebben we om de beurt een uiltje geknapt en om half negen kwamen we aan in ons hotel. Hier konden we lekker eten en onze gastheer een Italiaan kwam met de rekening en een fles Amaretto waars hij ons rijkelijk mee trakteerde. Zijn motto was dat het niet uitmaakte wat voor beroep je had, als je maar vriendelijk was en af en toe elkaar een compliment gaf. Toen hij ons dit vijf keer had verteld gingen we naar onze kamers waar ons een zwoele nacht wacht.

Geschreven door Maud.is.weg