Vandaag weer zo'n dag dat je denkt dat er een film wordt afgedraaid aan de andere kant van het autoraampje. Vooral de laatste 20 km veranderde het landschap in totale ruige bergwanden. De bomengrens was heel goed te ontdekken en door de wind waren veel berghellingen kaal. Niet alle boeren mogen beregenen. Het is een vreemd gezicht dat daardoor bepaalde landbouwgronden groen zien met zelfs behoorlijk hoog gras en andere stukken kaal en dor. De regering wil geen buizen financieren en voor de boeren kost het teveel om zelf het irrigeren te betalen. Woon je dicht bij een kreek dan heb je geluk.

Bij het begin beginnen!
Vannacht en vanmorgen heeft het gegoten in Franz Josef; hardlopen was geen optie.
Op tijd, op pad richting Queenstown! Al vrij snel zagen we weer blauwe luchten. De regen had wel veel prikvliegen in het leven geroepen.
De eerste stop was bij een zalmkwekerij vlak voor Lake Paringa, waar in drie bassins zalm en forel werden gekweekt. Het café stond op palen en van bovenaf kon je de vis zien springen en als je voer kocht, mocht je ze eten geven. Slimme zet, vond Jan. Onze Engelse vrienden nog even vriendelijk onthaald! Ook zij waren op weg naar Queenstown.
In Knight Point een prachtig gezicht op de Tasmanzee. Hier ontmoet het regenwoud de zee, ten zuiden van Lake Moeraki.Vanuit het view point een weids uitzicht met als je geluk had zicht op de pinguïns. Jammer, ook pinguïns hebben recht op vakantie.
De kustlijn volgend, kwamen we bij de Thunder Creek falls, een 28 m lange waterval.
Gister schreef ik dat ik hier veel watervallen heb gezien, vandaag komt er een verdubbeling van het aantal bij. Door de enorme regenval kwamen watervallen spontaan uit de bergen. Fantall Falls was de volgende stopplek. Hier lagen zoveel stenen dat kinderen hiervan torens bouwden. Jan begon om op de torens een steentje te leggen, maar dat werd teveel. Op deze plek kon je lezen dat de Maori in 1836 in de Westkust een pas hebben gemaakt van 564 m om Otago te overvallen. De goudzoeker Cameron was in 1863 de eerste Europeaan die hier overging en Julius von Haast de tweede. Hij noemde de pas naar zichzelf. In Haast hebben we peperdure benzine getankt. Het was de enige tank in de middel of nergens.
In Wanaka een koppie gedaan met kokos rozijnen scones. Heerlijk buiten in de zon. Wel wat winderig vandaag. Lake Wanaka deed ons verrassen door de uitgestrektheid en de prachtige bergen op de achtergrond. Ook de rust heeft de invloed die het uitstraalt..... Hier waren geen toeristen en ook dat maakte dit plekje uniek.
Het was vandaag gas geven en stoppen. Effe verder Lake Hawae. Beide meren zijn uit gletsjers voortgekomen in de ijstijd.
Wellicht vermoed je dat dit dezelfde plaatjes oplevert. Niets is minder waar. Nu keken we van bovenaf de berg naar beneden en zagen een prachtig meer met strandjes grenzend aan grasland waarop koeien graasden. De bergen worden steeds ruiger en hoger. We zien besneeuwde toppen.
Op een bord langs de weg zien we hoe de kringloop is van water. Omdat de wolken omhoog moeten en niet over de bergen kunnen komen, laten ze het water los en door de grote regenval ontstaat het regenwoud. Wat boven op de bergen valt, wordt sneeuw. Achter de bergen, wordt het land lager, wolken lossen op en er ontstaat een droog achterland. In dat droge achterland komen we aan het einde van onze rit deze middag.
Nog even over Lake Hawea. We kwamen aanrijden, wie gingen net weg en hebben we uitbundig uitgezwaaid? Onze wandelmaatjes uit Pittsburg!
In Wanaka, weer terug in de bewoonde wereld en oh wat een walhalla aan kledingzaken! Helaas geen tijd voor.
We mochten ons uitleven in de supermarkt. Door onze klantenkaart hadden we 8,60 dollar klantenkorting.
Queenstown was nog 70 km ver van ons verwijderd.
Onderweg een berryfarm........... Frambozen, kersen, rode bessen en een komkommer werd onze buit. Het wordt weer een fruitige toet.
Voordat we Queenstown binnenreden zagen we een hek met tig soorten en maten bh's en een bord met de aanwijzing dat dit opvallende hek aandacht vraagt voor borstkanker. Fia doneerde in de daarvoor bestemde bus. Aan de ene kant is het een hilarisch gezicht en aan de andere kant is het een doodernstige zaak.
Wederom in Queenstown de lodges gauw gevonden, auto uitgepakt, zalm gegeten {heerlijk bereid door Fia}, kaartje leggen en naar bedje.

Geschreven door Maud.is.weg