Het weer kan je vakantie maken en breken, concluderen wij als vanmorgen de korte broek weer aan kan.
De komende dagen druk programma, dus vanmorgen de kans gepakt om te gaan hardlopen. Knap toch hoe Gerard steeds weer een bijzonder aparte route weet te vinden! Op de kaart te zien was de route niet lang en moesten we misschien deze twee keer doen, maar Gerard zou Gerard niet zijn als hij geen lussie kon vinden. Het parkje met een Engelse muziektent en een Engels eettentje kwam uit bij de oevers van een meer met een prachtig zicht op de bergen. Langs de kade waar een rommelmarkt werd gestald riep een mevrouw:" You look like very good organized runners." Waarop Gerard reageerde: "Yes, we are." Rook prikkelde onze zintuigen en bleek af te steamen van de stoomboot van Sinterklaas {zo zag de boot eruit}.
Daarna omhoog. Het padje van Gerard klopt ook weleens niet. Na een klim- en klauterpartij kwamen we niet de weg tegen die ons naar Fia terug zou voeren, dus weer glijdend door het zand naar beneden. Daarna weer snel op het rechte pad!

Lekkere bolletjes als ontbijt en 'pikt en dreven', wij op pad,
Oueenstown is het Mekka voor watersporters. Tegenwoordig komt men niet meer hier om goud te zoeken. In 1862 vond men een keer op een dag 11 kg aan goud in Arrowton. Via de rivier The Shotover werd de klomp naar Queenstown gebracht en via Lake Wakatipu naar Kingston in het zuiden. De genoemde plaatsen voeren hier wel bij.
Bijna de stad uit, zagen we onder de brug op het strandje langs de Shotover dat Jet boats aan het stunten waren. Je tboats zijn schroefloze boten met een straalmotor, in Nieuw Zeeland ontworpen voor ondiep water. Ze varen met topsnelheid over bochtige, ondiepe rivieren. Sensationeel om te zien. We stonden boven op een uitkijkpost en zagen daar een bekende uit het verleden. Ik neem jullie dus even terug in de tijd. Heb je even, mooi dat het weekend is....
Tijdens de Canada reis in 2012 kwamen we op onze route van Jasper naar Banff een prachtige gletsjer tegen. Deze had de vorm van een engel. De gletsjer was vernoemd naar een 'engel', een heldin uit WO1; Edith Cavell. Jullie weten dat we deze week de Franz Josef gletsjer hebben bezocht onder leiding van een Canadese gids. Toen ik mijn herinnering aan de gletsjer uit de Rocky Mountains met hem deelde, leerde hij iets over zijn eigen vaderland en ook de ouders van de olympische schaatsenrijder hadden hun lesje geleerd... Ja, en dan begin ik te twijfelen, maar goed juf als ik ben...... Mijn twijfel verdween vanmorgen. Op het bord bij de brug op de uitkijkpost stond vermeld dat de man die daar woonde de brug wilde vernoemen naar een verpleegster uit WO1 die in 1915 200 geallieerde soldaten heeft helpen ontsnappen van bezet België naar Nederland. Ze werd door de Duitsers gepakt en geëxecuteerd. De nacht voor de opening van de brug heeft Edith's bewonderaar met rode letters zelf haar naam op de brug geschreven, omdat hij eerder hiervoor geen toestemming kreeg. Door dit plaquette is voor iedereen te lezen dat dit de Cavellbridge is. Nu zullen jullie vast begrijpen hoe je een bekende uit het verleden tegen kan komen.

Twee kilometer naar het Noorden kom je via een slingerende weg van 7 km lang waaraan 8 jaar is gewerkt op fundamenten van een oude goudzoekersweg, bij Skippers Canyon. Ruige kale bergen en een gravelweg lagen voor ons. Prachtige vergezichten op Queenstown, de bergen en meren vormden het plaatje achter ons. Borden waarschuwden ons om niet verder te gaan dan dit punt. En gehoorzaam als we zijn, ging onze reis verder naar......

In Arrowtown hebben we ons super vermaakt. De toeristische stadjes in NZ kan je je voorstellen als de Wildwest stadjes in cowboyfilms. Je voelt je daar Calamity Jane, rollend met haar revolver. Het is echter zo dat de moderne tijd ook hier is toegetreden, dus heel veel gezellige winkeltjes. De mannen mochten op een zonnig terras genieten van een dame die haar kunsten vertoonde ter vermaak van het publiek. Quiltwinkeltje met verleidelijk leuke stofjes, outletkledingwinkel..... enfin we hebben ons enigszins uitgeleefd.

Of we nog zin hadden in een treinrit in een oude stoomloc? Wij wel! Op naar Kingston.
Jammer, de laatste trein was in 2012 weggereden.... De Kingstonflyer was 'uitgeflyerd'. Zonde, hoe het oude stationnetje zijn glorie verloor en de trein niet meer zijn stoom mocht afblazen. Kingston was een verlaten dorp geworden en wij hebben hier in alle rust van onze lunch met gerookte zalm genoten. Hier ontdekte Fia nog een boom met wilde, op pruimen lijkende, vruchten. Bleken wilde pruimen te zijn en eetbaar, volgens google.

Vlug terug naar Queenstown, want Gerard stelde voor naar het Kiwi Birdlife Park te gaan, om daar een Kiwi te bekijken. Jan en Fia kozen ervoor om ze niet te zien vliegen en ik vergezelde Gerard. Het was al half vijf, dus we mochten voor een gereduceerde prijs het park in. In mijn optiek niet verkeerd vanzelf! We kregen een audiotoer mee en bezochten als eerste de Kiwi's. Kiwi's zijn nachtdieren, dus in hun hok moet je eerst even aan het donker wennen. Door de infraroodschijnende lampjes konden we de Kiwi's zien. Vliegensvlug schieten ze over de grond om met hun grote, lang snavels voedsel te pikken van de grond. Deze vogels kunnen niet vliegen, omdat ze geen veren hebben maar haartjes.
We hebben gespot:
De Tuatara. Het enige beest dat ook heeft geleefd in de tijd van de dino's. Deze reptielen worden levende fossielen genoemd, omdat ze een uur lang hun adem kunnen inhouden en hun hartslag verlagen tot tien slagen per minuut. Ze kunnen 100 tot 200 jaar leven en komen alleen voor in NZ.
De Morepork, de uil. Heilige vogel van de Maori's die hem Ruru noemen.
De Kea, allesvernieler, niet alleen in de natuur, ook banen van auto's steekt hij lek.
De New Zealand Falcon, volledig beschermde vogel die houdt van levende prooien.
De Geelkop en Roodkop Parkiet worden vooral in deze buurt gezien.
De Tui kan met zijn snavel heel makkelijk nectar uit de bloem halen {ook gezien bij Kate en Brian in de tuin}.
De Pigeon, de op twee na grootste duif in de wereld. Hebben we ook gezien in Ross, tijdens onze lunch.
De Antipodes Island Parakeet is een vogel die alleen voorkomt op Auckland Island. Dit eiland hoort bij NZ en omdat het niet ver ligt van Antartica is hier geen vegetatie. De vogels zijn helemaal groen van kleur.

Terug in onze lodge waren ook Fia en Jan present. Zij hadden de winkelstraat van Queenstown bezocht.

Inkopen doen voor morgen, ongetwijfeld weer genieten van een lekkere maaltijd , Gerard foto's selecteren voor het blog en ik proberen een indruk van de dag weer te geven. Dit zijn zo ongeveer de rituelen aan het einde van de dag. En dat gaat altijd goed!

We zijn een goed team met elkaar!

Geschreven door Maud.is.weg