Woensdag gingen we, na anderhalve week aan het meer van Annecy, eindelijk naar Annecy! We gingen al redelijk vroeg, om een goedkope parkeerplaats te bemachtigen. Dinsdagavond hadden we even gezocht en er zijn hier parkeerterreinen waar je 5 euro per uur moet betalen, ons niet gezien! Waar wij uiteindelijk parkeerden was 10 minuten lopen tot de eerste 'bezienswaardigheden' en welgeteld 1 euro per uur. We hebben maar gewoon de maximale tijd - tot half 6 's avonds - gekozen. Bleek achteraf volledig onnodig, maar we hadden geen zin om na te moeten denken over de tijd!

Mark had online een wandeling langs de highlights van Annecy gevonden en dus gingen we op pad. Het was nog geen 10 uur en het zonnetje scheen, met het prachtige heldere water van het meer naast ons. Goed begin van de dag!

Annecy bleek een ontzettend klein stadje. Mark zegt dat ze het ook wel 'het Venetië van Frankrijk' noemen, en ik snap waarom, maar het is wel écht klein. Zeker de oude binnenstad, die aan Venetië doet denken.. Maar, de smalle straatjes aan het heldere water waren prachtig om te zien en bruisend met mensen. Op iedere hoek zit wel een terrasje en ook wij hebben een lekker kopje koffie in de zon langs het water gedronken.

We wandelden wat rond en bezochten ook de kerk van Annecy (Cathédrale Saint-Pierre). Hier viel het licht door de glas in lood ramen echt heel mooi naar binnen, waardoor er een soort regenboog op de muur te zien is. Heel bijzonder!

Toen we alles zo'n beetje gezien hadden en zelfs een stukje buiten het oude centrum geweest waren, was het half 1 en zochten we een plek om te lunchen. Mark en ik kunnen ontzettend besluiteloos zijn samen over dit soort dingen, maar we waren dit keer redelijk snel ergens gaan zitten! Na de lunch hebben we nog een ijsje gehaald en toen besloten we terug te lopen naar de auto.

Terug op de camping ging Mark even terug naar bed, omdat ze helaas niet zo lekker was, en kroop ik in de hangmat met een boek. Voor het avondeten gingen we nog even naar een fietsverhuurder hier vlakbij, maar dit bleek alleen om elektrische fietsen tegen een belachelijk tarief te gaan, en dus hebben we de medewerker vriendelijk bedankt en zogenaamd geïnteresseerd een flyer meegenomen. Hier moeten we dus iets anders op verzinnen.

Na het eten kregen we helaas het verdrietige nieuws dat Mark haar opa, Ruud, is overleden. De rest van de avond hebben we dan ook niks meer gedaan. Hier vanuit Frankrijk is het ook moeilijk te bevatten en we zijn in dubio of we niet de vakantie een paar dagen eerder willen afbreken nu.

Na een nachtje slaap en overleg met het thuisfront Verboom hebben we besloten om wel gewoon zoals gepland zondag naar huis te gaan. Wel is het nu extra fijn dat we Jelmer en Esmee morgen hier naar de camping komen!

Nu de laatste dagen echt zijn aangebroken, vertrekken we vanochtend voor de laatste keer deze vakantie richting het klimgebied. Aangezien we alle routes die we hier kunnen klimmen qua niveau, al geklommen hebben, recyclen we al wat routes. Ik zit er persoonlijk niet zo lekker in, maar geniet toch wel van voorlopig de laatste keer buiten klimmen! Bij Mark gaat het goed, die doet een poging de 5a (die van mijn angstzweet) voor te klimmen en ze kom bijna helemaal boven, maar heeft dan haar armen opgeblazen (klimterm) en durft deels daardoor het laatste stapje niet te zetten. Toch ben ik ontzettend trots! Wie had dat gedacht toen we begin juli binnen onze klimcursus begonnen! Klein nadeel is wel dat ik nu de 5a uit moet klimmen om het materiaal op te halen en dat is een worsteling. Onder luid gevloek, zonder angstzweet maar nog altijd mét angst, klim ik de route uit. Mark klimt hem hierna nog een stuk na, maar breekt hem dan ook af en we houden het voor gezien. Mooi geweest!

Vanuit het klimgebied rijden we voor de laatste keer richting de supermarkt. Op de camping doe ik onze opgespaarde afwas en doet Mark een laatste handwasje. Ook heeft Mark een fietsverhuurder gevonden, dus die bellen we even om te informeren. De eerste keer wordt er niet opgenomen en komt er een razendsnel bandje in het Frans waar ik uit op maak dat ze niet reserven in het hoogseizoen, maar een first-come, first-serve basis hebben. Ik houd me dom en bel gewoon nog een keer om dit te checken en dit keer wordt er wél opgenomen.

Telefoneren in het Frans is moeilijk, dus ik begin in het Engels. De man die ik aan de lijn heb, spreekt echter zo beroerd Engels dat ik naar het Frans wissel, maar het is al een verloren zaak. Hij vraagt me naar nummers van de verhuur en ik heb werkelijk geen idee waar hij het over heeft. Na een paar seconden stilte aan zijn kant krijg ik ineens iemand anders aan de lijn; 'u wilt uw fietsen tot morgen houden?'. Uhm, nee, ik wil morgen fietsen huren, maar ik snap nu wel naar welke nummers de eerste man refereerde.. In ieder geval weet deze man me wel te vertellen dat ze inderdaad niet reserveren momenteel. Ze gaan om 9 uur open, dus besluiten we om er morgenochtend vroeg maar meteen heen te gaan. We moeten sowieso vroeg weg om op tijd terug te zijn voor Jel en Es!

Na het avondeten gaan we nog even langs het meer: we zijn nog geen enkele avond van de camping afgeweest, maar hebben al wel vaak de mooie lucht die boven het meer hangt rond zonsondergang gespot. Helaas vanavond geen avondrood met roze wolken - het is vrij helder na een bewolkte ochtend -, desondanks vermaken we ons met foto's maken en een stukje lopen. Een mooi einde van de dag!

Geschreven door Maritvhb