Onze laatste ochtend in Laos! Gisteren hebben we eigenlijk alles wat we in Vientiane wilden zien wel gezien, dus hebben we niet echt meer iets op de planning deze laatste uurtjes. We staan rustig op, ontbijten in het hotel en besteden de nodige tijd aan het uitzoeken van wat dingen in Vietnam. Helaas is het weer in het noorden van Vietnam momenteel erg slecht en zullen we wat reisplannen omgooien. Eigenlijk niet heel erg, aangezien er zo veel moois te zien is in het Noorden dat we eigenlijk niet konden kiezen en door het weer de keuze nu min of meer voor ons gemaakt zal worden.

Rond een uur of 11 gaat Piet nog even op pad om, dit keer wel op tijd, lunch te halen en blijf ik op de kamer om nog wat dingen uit te zoeken. Onze vlucht naar Hanoi vertrekt om 14:40 en na overleg met de receptionist van het hotel spreken we af dat we om 12:15 worden opgehaald om naar het vliegveld gebracht te worden, zodat we daar 2 uur van tevoren zijn. Echter, als we om 11:50 uitgecheckt hebben en op een bankje gaan zitten om te wachten op de shuttle, worden we nog geen tien minuten later al opgehaald en rijden we, tot onze verbazing in een auto, in een kwartier naar het vliegveld.

Om 12:37, nog geen uur na het uitchecken, ploffen we neer op de bankjes bij onze gate. We zijn al door de douane heen en kunnen nu nog ruim 2 uur wachten voordat we gaan vliegen. Gelukkig hebben we nog ontzettend veel data over op onze Laotiaanse simkaart en zoeken we nog wat meer op over Vietnam. Ook probeer ik uit te zoeken hoe we onze oudjaarsavond het best kunnen spenderen in Hanoi. We hebben beide geen zin in een groot feest en gigantische drukte, maar toch lijkt het ons wel leuk om iéts te doen. Helaas laat het internet me een beetje in de steek en moeten we het vanavond maar gewoon uitvogelen.

Stiekem geniet ik best wel van de twee uurtjes op het vliegveld: het heeft nog niet zo fris geroken sinds we vertrokken uit Amsterdam, de toiletten kunnen weer doorgetrokken worden en alles is echt heel schoon. Ik heb (bijna) helemaal geen last van het gebrek aan hygiëne hier, maar toch merk ik dat ik wel even heel erg kan genieten van die twee uurtjes waarin het helemaal spik en span is.

Piet en ik zijn beide een beetje huiverig over het vliegen hier, ik denk vooral door het gebrek aan veiligheid in het hele land (en continent), en onderweg naar het vliegtuig zien we nog een propellorvliegtuig van dezelfde maatschappij staan en even schrikt Piet: “Als we daarmee zouden vliegen zou ik echt huilen”. Gelukkig is ons vliegtuig gewoon een ‘normaal’ vliegtuig, vergelijkbaar met de cityhoppers in Europa. De vlucht duurt in totaal een uur, maar tot onze verbazing krijgen we toch (gratis) drinken en eten aangeboden, met zelfs een vega optie!

Het is nu tijd voor de laatste bestemming van onze reis, waar we nog bijna een maand zullen zijn. Hoewel ik heel benieuwd ben naar en veel zin heb in alles wat we in Vietnam zullen meemaken, vind ik het ook een beetje jammer dat we zo ‘kort’ in Laos zijn geweest. Het land heeft me echt positief verrast. Van de prachtige natuur tot de ontzettend vriendelijke mensen: het was geweldig! Ik vond het echt heel mooi om te zien hoe dankbaar mensen hier zijn en hoeveel geluk de Laotianen uitstralen, terwijl de leefomstandigheden voor ons verre van comfortabel lijken. Gelukkig hebben we nog lang niet alles van het land gezien en hebben we een excuus om ooit nog eens terug te komen ;).

Het hele proces op het vliegveld van Hanoi gaat een stuk soepeler dan in Bangkok. Het is hier een stuk kleiner en ook vooral een stuk overzichtelijker. Al met al zijn we een half uurtje bezig om van het vliegtuig naar de bus te komen, zonder enkel ‘foutje’. We worden nog even bijna opgelicht omdat iemand 20 meter voor onze bus staat, met een bordje met hetzelfde bus nummer, die gelijk vraagt waar we verblijven en dat we met zijn bus meekunnen voor 40.000 dong, terwijl de echte bus dus een stukje verderop staat en 35.000 dong kost. Gelukkig hadden we research gedaan!

Er is echt een groot contrast met Vientiane. Het vervoer en de wegen zijn een stuk beter, het weer is een stuk slechter. Het oogt als een grauwe herfstdag in Nederland, maar dan gelukkig zonder regen en met een temperatuur van 24 graden. Dit weer zorgt er wel voor dat het hier echt veel groener is dan in zowel Thailand als Laos. Onderweg van het vliegveld naar het stadscentrum spot ik geen enkel stukje droge grond. Wat wel hetzelfde is als in de andere landen is het chaotische verkeer. Misschien is het hier nóg chaotischer. Auto’s duwen elkaar nog net niet van de weg en we zijn maar wat blij dat we ons in een bus en niet in een taxi bevinden. In de stad zelf wordt wordt de chaos alleen maar groter, maar toch lijkt het allemaal goed te gaan. We rijden hier tijdens de spits en ik kijk mijn ogen uit. Ik heb nog nooit zoveel scooters bij elkaar gezien.

Esmee omschreef Hanoi als een ‘urban jungle’ en zodra we de stad inrijden is gelijk duidelijk waarom. Tussen alle gebouwen door krioelen de struiken en bomen. Een leuk gezicht! Vanaf de bushalte moeten we nog een kwartier lopen (volgens maps), maar we zijn een stuk langer onderweg. Ik dacht dat het niet kon, maar in het stadscentrum is het verkeer nog hectischer dan op de toegangswegen. We staan meerdere keren verbijsterd om ons heen te kijken, ons afvragend hoe we in vredesnaam levend aan de overkant van de weg komen. Ik denk grinnikend terug aan onze angst voor het vliegen. De kans dat we hier in een ongeluk belanden is echt een stuk groter dan de kans dat er iets mis gaat tijdens het vliegen...

Bij ons hostel worden we vriendelijk ontvangen en wordt er gelijk gevraagd of we al plannen hebben vanavond. Blijkbaar gaat het hostel naar een feest dat ze bij hun andere hostel geven en we worden gevraagd om mee te gaan. Hoewel we eerst zeiden dat we geen zin hadden in een feest, lijkt het ons nu toch wel leuk. We besluiten om eerst te gaan eten en dan te kijken wat we doen. Om bij het eettentje dat we al hebben uitgezocht te komen, moeten we volgens maps 10 minuten lopen, maar ook dit duurt weer een stuk langer door alle drukte op de weg. We hebben nog geen straat of steegje gespot waar er geen chaos is. We eten lekker bij Jalus Vegan Kitchen en aangezien we vanavond geen oliebollen of appelflappen zullen eten, trakteren we onszelf op een chocoladetaart. Als we uitgegeten zijn, storten we onszelf weer in de drukte op straat en lopen we terug naar het hostel, waar we even bijtanken en dan beneden maar eens gaan kijken of er iets gezelligs te beleven valt.

We drinken wat biertjes en praten af en toe met G, de hostess, die de laatste dingen van haar werkdag afrondt. We lopen rond half 11 samen met haar naar Flipside hostel, dat van dezelfde eigenaar als ons hostel is. We hebben een gezellige avond op een niet al te drukke plek, kijken hier vuurwerk dat welgeteld 30 seconden duurt en kletsen met veel mensen uit verschillende landen. Om half 1 vinden we het wel weer mooi geweest en laten we G ons helpen om vegan eten te krijgen, waarna we terug lopen naar ons hostel. We hebben een hele leuke avond gehad, maar zijn beiden blij dat niet onze hele reis bestaat uit dit soort feestjes. We zijn benieuwd naar morgen: de eerste dag van het nieuwe jaar en onze eerste echte dag in Vietnam!

Geschreven door Maritvhb