04:00. Waarom doen we dit? We zijn allebei nog in diepe slaap als de wekker gaat en ik vraag me echt af wie heeft bedacht dat deze tour zo vroeg moet beginnen, maar we stappen toch maar gelijk uit bed en gaan ervoor. Ondanks de vroegte en daardoor zwakke zonkracht, smeren we ons dik in om te voorkomen dat we nog meer verbranden. Om 04:30 zitten we keurig te wachten op de Jeep die ons op komt halen om ons de komende 4,5 uur te vermaken.

Als de Jeep arriveert wordt er flink getoeterd -ze maken zich hier geen zorgen over het wakker maken van mensen- en springen we snel in. Samen met twee Duitse jongens en twee Koreaanse meiden worden we in 40 minuten naar de witte zandduinen gereden. De witte zandduinen zijn ontstaan door een combinatie van erosie en het warme en winderige klimaat en liggen hier een beetje uit het niets in de omgeving. Het is nog pikkedonker als we aankomen, maar we hebben hier een uur de tijd en zullen hier de zonsopgang kijken. Om boven op de duinen te komen zijn er drie opties. De eerste optie is ook de optie die gelijk afvalt, namelijk bijna een uur in het zand klimmen. De tweede optie is het huren van een quad en zelf omhoog rijden en de derde optie is achterop een quad bij een driver. We gaan voor de derde optie en daar zijn we blij mee. De chauffeur rijdt super hard omhoog en is heel behendig op de quad. Adrenaline kick zo vroeg in de ochtend! Zelf waren we waarschijnlijk heel saai en keurig omhoog gereden, dus het was fijn dat het zo kon.

Er is Mui Ne niet veel te doen behalve relaxen op het strand en deze tour en dat is gelijk te merken als we boven op de duinen aankomen. Ookal is het nog zo vroeg, er staan echt honderden mensen te kijken maar de zonsopgang. Ondanks de drukte is het prachtig om dit te zien en verbazen we ons ook over hoe klein het hier is. We kunnen overal de rand van het gebied zien. Erg bijzonder hoe dit zo is ontstaan. We storen ons dus niet echt aan de drukte, maar helaas wel aan al het afval dat hier ligt. Hoe mensen hier al hun verpakkingen en plastic flesjes dumpen kan ik echt niet begrijpen. We nemen een quad terug naar beneden en nu het licht is, is dit eigenlijk nóg leuker.

De volgende stop is de rode zandduinen. Dit is ongeveer hetzelfde als de witte duinen, maar het gebied is nog iets kleiner en vooral minder hoog, waardoor we zelf naar boven kunnen lopen. Je kunt hier boards huren om te ‘surfen’ en glijden van de duinen, maar onze huid doet zo veel pijn van het verbranden dat we het niet willen riskeren om in het zand te vallen en slaan dit dus even over. De zon schijnt ondertussen al lekker en het is hier een stukje minder druk, dus het is best leuk om hier even rond te lopen. Helaas moeten we wel veel naar onze voeten kijken, aangezien er echt overal afval ligt..


Als we klaar zijn bij de duinen, rijden we door naar een vissersdorpje, waar in traditionele kokos bootjes vis uit de zee gevangen wordt en waar al het seafood gesorteerd en schoongemaakt wordt. Het is bijzonder om te zien hoe hard er hier gewerkt wordt en hoe weinig de lokale bevolking zich aantrekt van alle toeristen die hier rondlopen. Ik irriteer me wel een beetje aan het gebrek aan respect dat veel toeristen hier hebben. Zo zien we een vrouw die zonder pardon een visnet optilt om te doen alsof ze aan het helpen is. Alles voor de foto... We zijn hier niet al te lang en ik ben blij dat ik me niet zo lang hoef te irriteren. Het was wel leuk om gezien te hebben.

De laatste stop is de fairy stream. Dit is een beekje dat tussen een spring en de zee stroomt. Tussen de spring en de zee passeert het beekje zowel witte als rode zandduinen en bloeiende bomen. Bij de ‘ingang’ wordt je aangemoedigd je schoenen uit te doen en de rest op blote voeten te lopen. Het beekje komt op de diepste stukken net tot onze enkels, wat ervoor zorgt dat het lopen comfortabel en lekker verkoelend is. Eerst lopen we een stuk tussen de bomen en dit is al magisch, maar als we een stukje verder zijn en een hoek omlopen, valt onze mond nog net niet open. De kleuren van de uitgesleten stenen en duinen in combinatie met het water en het zonlicht zijn echt prachtig. Ook is het hier nog helemaal niet zo druk waardoor we stukken lopen waar we even helemaal niemand zien. Heel gaaf!

Om 9 uur zijn we weer terug bij ons hostel en is het tijd voor ontbijt: een heerlijke bak havermout met ontzettend veel vers fruit. Een mooie afsluiting van een goede ochtend. Ookal is het pas half 10, voor ons gevoel hebben we er al een dag opzitten. We kletsen wat en lezen een boekje en ik doe nog even een dutje, totdat het alweer tijd is om te lunchen. Voor het gemak gaan we weer naar YoYo, waar we gisteren ook waren, en eten we beide een curry. We spelen nog veel potjes shithead, eten een ijsje en lezen een boek en dan is de middag alweer voorbij. We eten voor de derde avond op rij bij hetzelfde tentje en nog altijd smaakt het fantastisch. Morgenochtend zijn we van plan nog even te zwemmen, voordat we naar onze op één na laatste bestemming van onze reis vertrekken. We zijn erg benieuwd naar TET in Da Lat!

Geschreven door Maritvhb