Toen we gisteren wakker werden, regende het nog steeds. We doen lekker rustig aan in de hoop dat het nog ergens op de dag droog zal worden. De dag begint een beetje met een domper: afgelopen week kwam de bakker elke ochtend op de camping, maar blijkbaar heeft hij deze week vakantie en is er dus geen brood. Daarvoor moeten we naar het dorp, maar omdat het maandag was, was daar de bakker ook dicht. Gelukkig ontbijten we sowieso vrijwel elke dag met cruesli, dus was het alleen een uitdaging voor de lunch. We besloten om tijdens de regenbui maar naar de supermarkt te rijden om boodschappen te doen voor de komende paar dagen. Toen we daar aankwamen, bleek dat we niet de enige waren met dat idee. Het voelde alsof we gewoon in een grote rij de hele supermarkt doorgingen.

Voor het lunchen, belde ik nog even met Oma Ansje die gister 80 is geworden! Na de lunch trok het gelukkig een beetje open en wilde ik graag nog even wandelen. Piet zat lekker in haar boek en twijfelde of ze wel zin had in een wandeling, maar toen ik zei dat ik anders alleen zou gaan, sprong ze toch op. Gezellig! De wandeling was ongeveer 8 km vanaf de camping, door een bos over een heuvel langs het meer. Wat een uitzichten! We genoten ervan om toch nog even écht buiten te zijn gisteren, maar hadden ons wel verkeken op de temperatuur. Een lange spijkerbroek was echt veel te warm.

Het was best wel druk onderweg. Waarschijnlijk omdat iedereen nog even snel wat ging doen na alle regen. Aan het eind van het pad in het bos was er opeens niemand meer om ons heen, heerlijk rustig! Ongeveer 5 minuten voordat we het bos uit zouden lopen, liepen we langs een wat verwilderde man van een jaar of 30, die naar en rots aan het staren was. Zodra hij ons zag, liep hij snel weg bij de rots en begon achter ons aan te lopen. Wij vonden het een beetje vreemd en besloten wat harder te gaan lopen, maar hij begon ook steeds harder te lopen. De afstand was zo’n 20 meter en dit hield minuten lang aan. We voelden ons er allebei helemaal niet prettig bij en waren opgelucht toen we dicht bij de hoofdweg kwamen. Toen we de drukke weg in zicht hadden, keek ik nog een laatste keer om en zag ik de man zichzelf op zijn knieën slaan, met zijn hoofd schudden, omkeren en teruglopen naar het bos. Vreemde situatie. Achteraf beseften we ons dat we dit waarschijnlijk helemaal niet eng hadden gevonden als we een jongen bij ons hadden gehad… Sterker nog, misschien dat het dan niet eens was gebeurd. Jammer.

Toen we terug waren op de camping was het alweer tijd voor het avondeten, waarna we nog wat spelletjes hebben gedaan, voordat we lekker op tijd gingen slapen.

Vandaag is het weer tijd om te klimmen! Het wordt vandaag niet zo warm, dus we voelen niet echt haast om op tijd weg te zijn. We pakken rustig wat spullen en terwijl Piet nog even naar het toilet gaat, loop ik alvast naar de bakker in het dorp om brood te halen voor de lunch. Piet pikt me hier op met de auto en we rijden door naar het klimgebied. Nu hebben we er toch een beetje spijt van dat we later zijn, want het is veel drukker op de weg! Gelukkig kunnen we nog wel parkeren op het kleine parkeerterrein bij het gebied.

Gisteren hebben we uitgezocht wat we vandaag gaan klimmen, maar als we dit nog even op willen zoeken in de Topo komen we erachter dat die niet mee is… Piet was in de veronderstelling dat ik die al had ingepakt, maar dat was niet zo. Hebben wij even mazzel dat er bij de meeste routes een bordje met het niveau hangt!

We beginnen vandaag met een 4c die ik voor ga klimmen. Het begin gaat echt soepel en ik merk dat ik met de dag vooruit ga. Helaas ben ik net te vroeg blij, want het allerlaatste stukje is echt niet mijn ding. Ik heb al mijn setjes al in de haken hangen en moet nog één stapje tot de eindketting, maar wat ik ook probeer, het lukt me niet. Ik ben best wel gefrustreerd, maar dit hoort er ook bij. Piet probeert het na mij en zet het laatste stapje wel, maar ook zeker niet zonder twijfelen.

Daarna is het tijd voor een nieuwe uitdaging voor Piet, namelijk een 5b voorklimmen. Dit gaat toch een stuk minder soepel dan de voorgaande dagen, maar ze doet het maar mooi wel. Tot de helft dan. Ze hangt hier ongeveer een kwartier en probeert het een na het ander, maar dan is het op met de energie en breekt ze de route op de haak af. Dat ook weer geoefend! Het duurt allemaal wat langer vanochtend, dus we eten alvast maar een broodje om daarna nog wat te kunnen klimmen. Net als we van plan zijn weer verder te gaan, wordt ik gebeld door Jelmer met de vraag of we het leuk vinden als hij en Esmee vrijdagmiddag en zaterdag langs komen, voordat ze net als wij zondag terug naar Nederland rijden. Maar natuurlijk!

Tijdens ons telefoongesprek komen er opeens 20-30 mannen (en één vrouw) aanlopen in legerpakken met “troupes de montagne” achter op hun rug (gespecialiseerde eenheid van het leger). Ze krijgen een spoedcursus klimmen en moeten dan op hun bergschoenen omhoog. Het ziet er echt hilarisch uit, de meeste jongens kunnen eigenlijk helemaal niet klimmen, maar vechten zich toch door de routes heen. Zelf klimmen we nog wat korte 4b+ routes en oefenen we met abseilen. De laatste kom ik helaas weer niet helemaal door en moet Piet afmaken met haar zeester-techniek. Die niveaus hier soms…

Al met al niet de meest geslaagde, maar toch wel leuke dag. De vakantie vliegt opeens voorbij, maar toch hebben we nog een paar mooie dagen in het vooruitzicht!

La Grande Jeanne - Secteur les Marmottes
4c. A phil de faire

La Grande Jeanne - Secteur Lascaux
5b. Le dièdre des mulots (half, alleen Piet)

La Grande Jeanne - Secteur des Renards
4b+. Trois petites longueurs (avant “Téquila Boum Boum”)

Geschreven door Maritvhb