We hadden een gezellige avond gisteren en slapen vandaag lekker een beetje uit. Rond 10 zitten we aan het ontbijt. Buiten is het grauw en koud, maar het is beter dan de voorspelde regen. Omdat we vandaag gaan klimmen en de rotsen waarschijnlijk nog wat nat zijn, besteden we de ochtend vandaag binnen. Rachel, Piet en ik spelen oneindig veel potjes Ligretto en Arjen leest lekker een boek op de bank.

Na de lunch stappen we in de auto richting Notre Dame du Pré, waar we gaan klimmen. Het is ongeveer 40 minuten rijden en de raampjes gaan open, want de ene haarspeldbocht wordt gevolgd door de andere. Onderweg begin ik al een beetje zenuwachtig te worden, maar ik heb er ook al super veel zin in! Na alle verhalen van Piet over het klimmen vroeger met haar ouders in de Franse Alpen, vind ik het super leuk om dit eindelijk ook eens te proberen.

Ik kijk vol verbazing hoe Arjen omhoog klimt en probeer alles te onthouden wat ik zie. Piet klimt ook zonder al te veel moeite omhoog en heeft er veel plezier in en zegt minder bang te zijn dan vroeger. Dan ben ik aan de beurt en vol enthousiasme begin ik. Pfoe, dat is een stuk moeilijker dan dat het er uit ziet. En huh, die pasjes die net gemaakt werden leken niet zo ingewikkeld, maar nu ik het zelf probeer bak ik er eigenlijk niets van. Ondanks dat ik het best wel moeilijk en ook wel spannend vind, kom ik toch boven! We schatten dat het eerste topje zo’n 16 meter hoog was. Gelukkig hoeven we hier niét af te springen.

Uiteindelijk klimmen we allemaal 2 routes (2 keer niveau 4b, dat is later vast leuk om te weten). Ik vind het echt ontzettend leuk en zit vol adrenaline. Dat is maar goed ook, want dat is het enige wat me een beetje warm houdt. Het is hier boven 12 graden en het waait best hard, wat resulteert in rondrennende Mark en Piet tussen het klimmen door om het maar een beetje warm te houden. Tijdens mijn tweede route weet ik halverwege even niet meer hoe ik verder moet en hang ik opeens als een soort kikker in mijn klimgordel. Zelf kan ik er, net als de rest, gelukkig erg hard om lachen en na wat tips kan ik weer verder.

Om half 7 zijn we terug en douchen we allemaal, zodat we om half 8 de deur uit kunnen. We gaan vanavond namelijk nog uit eten voor de verjaardag van Piet, aangezien gister alles dicht was. Arjen en Rachel hebben een super leuk Thais restaurant genaamd Cherry Garden uitgezocht, waar we goed vegan kunnen eten. We eten beide Pad Thai, die ons doet denken aan onze eerste maaltijd aan Bangkok. Heerlijk! Iedereen (behalve ik) spreekt vloeiend Frans tegen de bediening, maar de bediening blijft in het Engels antwoorden. Zij willen Engels oefenen, ‘wij’ Frans. Voor omstanders klinkt het vast heel vreemd, maar ik vind het wel grappig.

Rond half 12 zijn we weer terug op de camping en gaan we lekker snel ons bed in. Het was een super leuke, maar ook erg vermoeiende dag.

Geschreven door Maritvhb