Vandaag gaan we naar Tat Kuang Si. Deze waterval is een van de meest bekende toeristische trekpleisters van Luang Prabang. We gaan hierheen met een tuktuk en na het akkefietje van gisteren, hebben we dit nu maar via ons hostel geregeld. Omdat het enorm druk schijnt te worden bij de waterval, gaan we al vrij vroeg op de ochtend. We worden om half 9 opgehaald en daarvoor haalt Mark snel onze was op, terwijl ik ergens ontbijt scoor.

Kuang Si ligt ongeveer 30 km buiten de stad en het is zo'n drie kwartier rijden. Hoewel de weg vele malen beter is dan die van gisteren, voelen we ons van tijd tot tijd nog steeds een stel stuiterballen in de achterbak. De omgeving van Luang Prabang is nog in mist gehuld en we hebben het dus ook enigszins koud door de wind tijdens het rijden. Gelukkig komt de zon tevoorschijn vlak voor we bij de waterval aankomen en warmen we snel weer op! Eenmaal daar lijkt de parkeerplaats al relatief vol, dus we zijn benieuwd hoeveel mensen we zo aan zullen aantreffen.

Nadat we entree betalen en het park binnen lopen, komen we meteen uit bij het Tat Kuang Si Bear Rescue Center. Hier leven een stuk of 15-20 'Lao moonbears', gered van de zwarte markt. Deze dieren worden vaak illegaal gesmokkeld voor hun vacht, vlees en botten. De beren zijn vrij speels en leuk om naar te kijken. Het is goed dat je hier automatisch langs geleid wordt als je naar Kuang Si gaat, want het centrum krijgt niks van de entree die wij voor de waterval betalen.. Ze zijn volledig afhankelijk van donaties en de verkoop van t-shirts. De t-shirts zijn voor ons budget wat prijzig, maar we doen een kleine donatie en maken wat foto's van de dieren voor we verder gaan.

Tat Kuang Si bestaat uit vele verschillende niveaus. We komen eerst bij een aantal poeltjes, verbonden door verschillende kleine watervallen. Het water is hier heel mooi turquoise en we lezen dat dit komt door tufsteen (limestone). Als het water hier overheen stroomt, neemt het allemaal calcium carbonaat deeltjes met zich mee en deze reflecteren mooi in de zon! Er zijn nog niet heel veel mensen hier, maar toch - of juist daardoor..- word ik binnen twintig minuten door drie verschillende mensen gevraagd om hun foto te nemen.

Het helderblauwe water geeft een beetje een sprookjesachtig gevoel en langzaam lopen we verder naar boven, naar de 50 meter hoge waterval. Zodra ik het zie, valt mijn mond eigenlijk open van bewondering. Dit merk ik natuurlijk pas een paar seconden later.. ;) Maar wauw, wat is dit mooi. Mark was van tevoren al heel enthousiast om hierheen te gaan, want ze had gehoord dat in tegenstelling tot veel teleurstellende toeristenattracties, deze waterval de hype echt wel waard is. En dat klopt, Tat Kuang Si is echt ontzettend mooi. We lopen helemaal naar boven over een slipperig, steil paadje en klimmen onderweg een trap op die door het water heen loopt. Bovenaan de waterval is het erg rustig en beschut door vele bomen en er is hier uitzicht over het kalme Laotiaanse landschap. We dalen af aan de andere kant van de waterval en gaan vervolgens ergens beneden bij een poeltje zitten om te kaarten.

Een Australiër en een Duitser/Schot uit Engeland komen naast ons zitten na een duik in de poel en we kletsen wat, terwijl we ondertussen verder spelen. Na ons derde potje besluit ik om me toch aan het koude water te wagen, want het is hier zo mooi en we hebben verder ook nog helemaal niet gezwommen! Mark is helaas op dat moment niet zo lekker en slaat even over. Ze kijkt toe terwijl ik over de kalkstenen ondergrond van de waterval glibber en herhaaldelijk bijna val, maar ik blijf uiteindelijk staan. Het water is koud, maar verfrissend en er zwemmen kleine visjes die soms knabbelen aan je voeten. Ik begrijp nog even niet hoe dit een spa treatment is, brrr.

Na mijn korte duik besluiten we even te gaan lunchen in de zon bij het restaurantje, waar een Aziatische man echt een hele fotoshoot van mij zit te houden met zijn telefoon. Het erge is ook dat hij snel de camera op iets anders richt, iedere keer als ik zijn kant op kijk. Uiteindelijk zie ik dat hij de foto's meteen doorstuurt naar zijn tafelgenoten, want ik zie mezelf op het scherm van een van de andere mannen. Zucht. Behoorlijk irritant, vraag het op zijn minst.. Maargoed, we zitten hier heerlijk en het eten was lekker! We keren terug naar de tuktuk, die 3,5 uur op ons gewacht heeft, en we gaan terug naar Luang Prabang.

We frissen ons even op en gaan vervolgens naar Utopia. Een bekend café/bar/restaurant/hang-out hier. Volgens verhalen móét je hier geweest zijn en kun je er heerlijk relaxen, dus we gaan maar eens kijken! Het is veel groter dan we hadden verwacht, maar er hangt een bepaalde kalmte en overal liggen mensen op zitzakken of bedjes. We bestellen allebei een shake, Mark een tropische fruitmix en ik een bananen-oreo shake met kokosmelk (!!). We liggen hier heerlijk 1,5 uur te lezen, aan de Nam Kha overigens, en gaan dan weer terug naar het hostel. Mark is nog steeds niet zo lekker, dus die doet een dutje en ik zoek dingen uit voor onze volgende bestemming. Dit doet Mark vaak, dus ik dacht mezelf ook maar eens nuttig te maken! We eten wat op de Night Market, met als toetje de rijst kokos pannekoekjes en gaan dan weer op tijd slapen. Morgen gaan we weer fietsen!

Geschreven door Maritvhb