Vandaag belooft qua weer de mooiste dag tot nu toe te worden en dus rijden we om half 10 weer weg richting het klimgebied. Mijn vinger is een beetje stijf van gisteren en Rachel is eigenlijk niet helemaal lekker, maar we willen deze dag niet aan ons voorbij laten gaan.

We lopen naar een ander massief dan de eerdere dagen, waar zich een mooi grasveldje met picknicktafel bevindt, en proberen eerst eens uit te zoeken welke routes zich hier bevinden. Dat kost nog aardig wat moeite, want voor ons gevoel staan er meer routes op het massief dan in onze Topo (boekje waarin klim routes met bijbehorende moeilijkheidsgraad per gebied staan aangegeven). We komen er niet helemaal uit, maar het niveau van het massief varieert maximaal tussen 4a en 5a, dus we vertrouwen er wel op dat we elke route kunnen klimmen.

Het vertrouwen is deels terecht, want de eerste route die Piet voorklimt, komt ze boven, maar zeker niet zonder moeite. Dit zou zogenaamd een 5a zijn, maar er zitten een aantal stapjes tussen die toch wel moeilijk en spannend zijn. Als Piet weer beneden is, is het mijn beurt. Ik doe er beduidend langer over en krijg aanwijzingen van beneden: “daar rechts kan je hem goed vastpakken!”. Ja, dat zou inderdaad een mooie greep zijn als mijn armen 10 cm langer zouden zijn… Na wat gestuntel kom ik gelukkig wel bovenaan. Het ging gelukkig ook best goed met mijn toch wat beurse hand.

Piet klimt de route ook nog een keer en als we weer beneden staan besluiten we van route te wisselen met Arjen en Rachel, die naast ons een 4a hebben geklommen. Het is mijn beurt om weer voor te klimmen en dat gaat goed! Het zit me toch niet helemaal lekker dat ik zo veel moeite had met de vorige route en besluit het nog maar een keer te proberen en roep voor de grap tegen Piet: “kijken hoe vaak jij de 4a kan doen in de tijd dat ik erover doe om boven te komen bij de 5a”. Dat soort dingen moet je eigenlijk niet tegen haar zeggen, want ze gaat er dan ook echt voor. Het gaat iets beter dan net en ik kom weer boven, maar in die tijd is Piet 11 (!) keer, bijna rennend, de 4a opgeklommen. We moeten er allemaal heel hard om lachen.

Het is tijd voor de lunch en we parkeren ons op het grasveld in het zonnetje. De lunch proppen we snel naar binnen, want door het mooie weer is het lekker druk en we willen een naderende groep voor zijn. Piet klimt een andere 5a voor en Arjen begint aan een 4c naast haar. Ook deze routes lijken veel moeilijker dan de gradering, maar ze zijn wel leuk. Alhoewel, ik heb niet vaak zo’n gefrustreerde Arjen gehoord.

Als ik de 5a ook heb geklommen, besluiten Piet en ik nog even een stukje op onze gewone schoenen omhoog te klimmen om wat foto’s te maken van het uitzicht. Klauterend door de rotsen denken we dat dit een goed plan is, maar het uitzicht hierboven is niet heel veel spectaculairder dan zo’n tien meter lager en zodra we achterom kijken waar we vandaan komen, hebben we toch een beetje spijt. Het gaat hier wel heel stijl naar beneden. Gelukkig hebben we onze klimgordel om en hangt er een haak in een rots, waaraan we onszelf vast kunnen maken. Na het maken van de foto’s gaan we heel voorzichtig naar beneden en maken we onszelf hier en daar vast aan een boom, waarna we gelukkig helemaal heel weer beneden aankomen.

Het is tijd voor de laatste route van de dag: de 4c die Arjen heeft voorgeklommen. Ik ben al best moe en halverwege de route staat de zon zo vervelend dat ik alleen nog maar wit zie als ik naar boven kijk. Volledig op gevoel moet ik mezelf dus verder brengen, maar door de verzuurde spieren, mijn vinger die toch iets meer pijn begint te doen en het gebrek aan vertrouwen op mijn tast, besluit ik dat het mooi is geweest voor vandaag en dat ik een leuke dag heb gehad! Tijd om me relaxed naar beneden te laten zakken.

Op de terugweg stoppen we nog even in Aime bij de decathlon waar Piet nieuwe klimschoenen koopt en waar we in een opwelling ook een hangmat kopen voor het kamperen. Daarna doen we boodschappen en rijden we terug naar de camping, waar we helaas tot de conclusie komen dat het morgen niet zulk goed weer wordt. Dit was dus hoogstwaarschijnlijk de laatste klimdag met zijn viertjes. Tijdens het eten oppert Rachel dat we een klimtouw kunnen lenen om volgende week mee te nemen naar Annecy. Door onze klimcursus, alle uitleg van Arjen en het vele klimmen afgelopen week, kunnen we ondertussen zelfstandig samen klimmen! We googlen wat en komen erachter dat er veel klimgebieden zijn rond onze camping. Het was weer een geslaagde dag en het vooruitzicht van de komende weken maakt het helemaal af!

Routes van vandaag:
Notre-Dame du Pré - Les Pins
4c. L'Epine
5a. Arolle
5a. A crochet
4a. Cembro

Geschreven door Maritvhb