Wederom gaat om 08:00 de wekker en zitten we om 09:00 aan het ontbijt. In het kleine dorpje waar we verblijven bevindt zich geen supermarkt en/of bakker, dus papa rijdt alle haarspeldbochten op en neer naar Kobarid om broodjes te halen. Vandaag gaan we de omgeving beter verkennen en staat er een wandeling van ~ 3 uur op het programma.

Iets voor 11 uur lopen we weg bij ons appartement, richting Slap Kozjak (de waterval waar we gisteren waren). Vanaf hier dalen we nog een stuk naar de rivier, die we vervolgens langzaam omhoog zullen volgen om uiteindelijk weer terug te wandelen naar ons dorpje. We wandelen op de Soca Valley Trail, die onderdeel is van meerdere rondjes in de omgeving en de route is prachtig. Het was voor mij nog even twijfelen of ik mee zou gaan met wandelen vandaag, want gister heb ik ontzettend hard mijn teen gestoten en ondanks fanatiek koelen is deze vandaag nog erg gezwollen en paars. Na 10 minuten wandelen heb ik eigenlijk al door dat het niet helemaal goed loopt, maar deze wandeling wil ik niet missen en dus loop ik toch maar mee.

De wandeling brengt ons langs verschillende uitkijkpunten op de helder blauwe rivier, waar we de nodige foto’s maken. We lopen stukken door het bos en moeten af en toe flink klimmen, wat best pittig is in de hitte. Wat dan ook jammer is, is dat we de geklommen stukken vaak ook meteen weer afdalen. Het prachtige uitzicht maakt het wel allemaal weer goed! Na 3 uur onderweg te zijn (waarvan een deel wandelen en een deel fotograferen/filmen), vinden we een spot waar we kunnen lunchen. Even bijkomen!

Na de lunch zijn we weer opgeladen en gaan we er weer tegenaan. Na een kwartier lopen komen we er helaas achter dat we waarschijnlijk ergens een afslag hebben gemist, maar waar dat is weten we niet precies. Bereik hebben we niet, en een gedetailleerde kaart is ook niet mee. We besluiten terug te lopen waar we vandaan kwamen en onze ogen open te houden voor een eventuele afslag. De afslag vinden we vlak voor de plek waar we geluncht hebben, maar het pad ziet er erg begroeid uit. Op de heenweg vroeg ik nog of we hier in moesten, maar zowel Piet als papa zeiden dat het geen pad was. We twijfelen erg wat we moeten doen, maar dan komen er mensen naar beneden gewandeld die ons kunnen vertellen dat het pad inderdaad terug naar Magozd (ons dorpje) terug gaat. De klim naar boven is nog best wel pittig en we zijn erg blij dat we onze lifestraws bij ons hebben, waardoor we bij elk stroompje onze fles bij kunnen vullen.

Uiteindelijk komen we rond 15:00 terug bij het appartement en ploffen we neer op de bank. Na ons opgefrist te hebben, besluiten we nog even naar Kobarid te rijden om het dorpje te bekijken en een ijsje te eten. Het dorpje stelt niet veel voor, maar het is wel even een leuke tijdsbesteding. ‘s Avonds bekijken we de filmbeelden die Jelmer met zijn drone heeft gefilmd, hangen we op de bank en kijken we naar de ontelbare sterren die hier heel goed te zien zijn. Morgen gaan we canyoningen!

Geschreven door Maritvhb