Vanochtend hadden we allebei best wat moeite met opstaan. We hebben namelijk niet zo goed geslapen, omdat we er weer even aan moeten wennen dat het in een tent in de bergen ‘s nachts best koud kan worden… Ik zie het echt nog even niet zitten en stuur Piet op pad om brood te halen, terwijl ik zelf nog even blijf liggen en de blog van gisteren post.

Gisteren hebben we via de app ClimbingAway een gebiedje uitgekozen waar we voor het eerst zelf willen gaan klimmen. Het is maar tien minuutjes rijden vanaf onze camping en na de langzame start van de dag rijden we vol goede moed en enthousiasme richting het klimgebied. Het valt gelijk op dat haarspeldbochten met een lege auto een stuk makkelijker gaan dan met een volle. Vanaf de parkeerplaats moeten we nog een stukje lopen en als we er bijna zijn beginnen bij mij de alarmbellen al te rinkelen: ik hoor overal gillende kinderen. En jahoor, als we nog een stukje verder lopen zien we de klimwand, volledig bezet door lessende kinderen. Het blijkt dat deze wand volledig gebruikt wordt voor een klimschool en we vinden geen ruimte om er naast te kunnen klimmen. Balen!

We geven de moed nog niet op en besluiten verder te rijden naar een ander klimgebied in de buurt. Tijdens het ritje kijken we onze ogen uit: wat is het mooi hier! We moeten weer een stukje lopen vanaf de auto, maar zien niet zo 1, 2, 3 waar we heen moeten. We volgen een weg omhoog en komen een oude man met twee meisjes en een kruiwagen tegen die ons vriendelijk groet. De weg komt uit in een klein dorpje en we denken dat we hier niet goed zitten en keren dus om. Opnieuw komen we de man met kleindochters tegen en na even twijfelen vraagt hij aan ons waar we naar op zoek zijn. Gelukkig spreekt Piet heel goed Frans en na een kort gesprekje is het voor ons duidelijk hoe we bij het klimgebied komen. Al snel lopen we langs een aantal massieven, maar we kunnen er nog niet echt achter komen wat het niveau is. We hebben nog geen topo gekocht en zijn eigenlijk op zoek naar andere klimmers, maar die kunnen we helaas niet vinden.

Als we nog een stukje doorlopen, komen we uit bij een grote waterval. Blijft leuk om dit soort dingen tegen te komen, als je er niet voor komt! We koelen lekker een beetje af door de druppels in de lucht en maken wat foto’s, voordat we weer terug lopen naar het eerste massief. Ondertussen is hier een handjevol mensen aan het klimmen, maar als we vragen of ze een topo hebben krijgen we nee te horen en worden we nogal raar aangestaard. Dan niet.

We zien het niet zitten om zomaar ergens te gaan klimmen en besluiten om terug te rijden naar de camping om te lunchen. We doen een handwasje en ik bel nog even met mama die ons heeft aangeraden om naar deze omgeving te gaan (thanks!). Nadat we even hebben gezeten gaan we te voet richting het centrum van het dorp waar onze camping zich bevindt om hier op zoek te gaan naar een topo. Helaas slagen we niet en besluiten we maar even door te lopen naar het meer. Wat is dat ontzettend schoon en helder! We hebben geen zwemkleding aan voor een duik, maar we gaan wel even met ons voeten in het water staan voor afkoeling die we echt even nodig hebben.

Eenmaal terug op de camping ploffen we neer, zoeken we (met succes) een locatie waar we dan morgen echt een topo kunnen kopen en doen we verder niet echt iets bijzonders meer. Een niet super succesvolle, maar toch prima verkenningsdag vandaag!

Geschreven door Maritvhb