Vandaag gaan we vanuit Ljubljana naar Kobarid. Nadat we ontbeten hebben en iedereen weer al zijn spullen in de auto geladen heeft, vertrekken we iets na half 11 uit de stad. Er waren twee mogelijke routes, de een twee keer zo lang als de ander. De korte route rijdt door de bergen heen en de lange route is de snelweg. Volgens Google Maps scheelt de totale reistijd maar 2 minuten en dus gaan we voor de snelweg.

Onderweg schrijft Mark het verslag van gisteren en we kijken een beetje rond: het valt ons al snel op dat de wegen hier echt ontzettend goed zijn. Bovendien zijn ze ook nog eens leeg, dus het rijdt lekker door. De omgeving is ontzettend mooi dus de rit gaat het eerste gedeelte vrij snel. Slovenië is maar de helft van Nederland qua oppervlakte en heeft niet veel snelwegen. Ook de lange route blijkt voor de helft uit binnendoor wegen te bestaan, die me doen denken aan de route die we met papa en mama in Frankrijk wel eens binnendoor rijden. Ik vermaak me prima met de bergwegen, maar ben ook wel blij dat ik achter iemand aan kan rijden, al is het alleen maar voor het gevoel dat de auto's achter me niet achter míj in een treintje rijden ;)

Rond half 2 komen we aan bij het appartementen complex. Wonder boven wonder zijn wij de eersten, al blijkt dit alleen maar te komen doordat Jelmer en Esmee onderweg een korte pitstop hebben gemaakt om te plassen. Vlak voor we er zijn worden we namelijk achterop gereden door Patrick en Jelmer, wanneer we een tegenligger krijgen op de eenbaansweg. Gelukkig kunnen zij uitwijken en hoef ik niet achteruit terug.

We krijgen van de eigenaresse een kopje koffie voor tijdens het wachten, want we zijn wat vroeg en er wordt nog schoongemaakt. Inmiddels hebben we wel honger, dus zodra we in het huisje kunnen wordt de oven aangezet, zelfs voordat we helemaal geïnstalleerd zijn. Na de lunch lopen we nog een stukje naar beneden, naar de Slap Kozjak - een bekende waterval hier in de omgeving van Kobarid, waar wij dus op loopafstand vanaf zitten. Het is een mooie waterval en we vermaken ons onderweg allemaal met het maken van de nodige foto's. Al met al zijn we zo'n twee uur weg, rond kwart voor 5 zijn Mark, Ivar en ik weer boven. Die twee huppelen echt naar boven voor de rest uit en aangezien ik heel nodig moet plassen (surprise), heb ik ook genoeg motivatie om zo snel mogelijk weer bij het huisje te zijn. Ik loop er dus maar vrolijk achteraan!

Tot het eten hangen we wat op het balkon, het uitzicht is namelijk prachtig en dus filmt Jelmer de omgeving ook met zijn drone. Hele vette beelden! Mark vraagt al sinds donderdag om een spelletje te spelen en vandaag is het dan eindelijk zo ver: we sluiten de avond af met een paar potjes Ligretto en Exploding Kittens samen met Sandra en Ivar. Het zit me niet mee, maar winnen is belangrijker dan meedoen. Uhh, meedoen is belangrijker dan winnen natuurlijk.

Geschreven door Maritvhb