De eerste dag van het nieuwe jaar! Voor de tweede keer dan voor ons. Vannacht werd ons verteld dat we tussen 9 en 10 zouden ontbijten. Het was een latertje, maar we hebben de wekker braaf om 10 voor half 9 gezet. Ik ben alleen wel al om half 8 wakker en helaas lukt het na mijn vijf uurtjes slaap niet meer om nog terug in slaap te vallen. Door het hele hotel (huis) klinkt al vrolijke muziek, kinderstemmen en geluid uit de keuken, dit is heel gezellig! Om 9 uur zijn we aangekleed en wel klaar voor het ontbijt. Beter maar op tijd zijn vandaag! De man heeft gezegd dat ze ons zouden komen halen en dus zijn we om 10 voor 10 nog braaf aan het wachten. Er zijn wat minder geluiden in huis en we hebben geen idee wat er zich buiten onze kamer afspeelt. We blijven wel gewoon op bed liggen, want we willen niet ongeduldig overkomen als we nu al gaan kijken. Echter hopen we ook dat ze niet op ons wachten.. Honger hebben we nog niet echt na de nachtelijke maaltijd, dus wat dat betreft komt het ons alleen maar goed uit dat het ontbijt wat later is.

Iets na tienen vangen we een gesprek op van de gang: blijkbaar is er een nieuwe gast in het hotel en deze man wordt nu ook uitgenodigd voor het ontbijt, wat dus ongeveer klaar staat. We doen onze deur open, zodat het duidelijk is dat we wakker zijn en klaar voor de dag en we zien in de kamer tegenover ons een overvolle tafel staan. De man gebaart naar ons dat we samen aan de kop van de tafel moeten zitten, want daar staan alle vegetarische gerechten. Er staan maarliefst 5 gerechten voor onze neus en verder is de tafel overladen met verschillende luxe vleesgerechten. We zijn daar natuurlijk helemaal niet van, maar het ziet er echt uit als een heel bijzonder en lekker feestmaal.

Met de eigenaren, hun kinderen, het andere gezin van vannacht, de nieuwe gast uit Zuid-Afrika en nog 2 andere jonge Vietnamese mannen zitten we aan tafel. Van tevoren waren we een beetje bang dat we weer happy water voorgeschoteld zouden krijgen zo op de vroege ochtend, maar nee: we krijgen zelfs whisky. We zijn er nog altijd niet over uit wat nou beter was geweest.. Het eerste shotje wordt achterover gegoten, maar uiteraard worden we weer bij geschonken, dus daarna nippen we er maar aan. Het is geen persoonlijke favoriet, maar er is heerlijk eten om de smaak snel weer te verdringen! Waar wij overigens aan onze whisky nippen, drinken de mannen in een heel rap tempo door. Ze vertellen ook dat dit eigenlijk standaard is met TET: de eerste dag van het nieuwjaar wordt vooral besteed aan eten en drinken.

De vrouw heeft voor ons vegetarische springrolls gemaakt. Om eerlijk te zijn waren we hier eerder in Vietnam totaal geen fan van: vaak erg vet en een beetje klef. Dit zijn echter de beste gefrituurde springrolls die we tot nu toe gehad hebben! Daarnaast hebben we een heel bord vol met broccoli, uiteraard gebakken ei speciaal voor ons (tja), dezelfde rode sticky rice van vannacht en de vegetarische variant van de traditionele sticky rice cake voor TET. Eten in overvloed dus! De vrouw is ook heel erg enthousiast over haar eigen kookkunsten, vannacht zei ze ook al dat ze een goede kok was en ze heeft ook zeker gelijk! We doen goed ons best en weten uiteindelijk de drie gerechten zonder rijst volledig op te eten. Dit uiteraard met enige aansporing van de eigenaren! Zoals ze ons vannacht vertelden: je moet met nieuwjaar meer eten, zodat je meer geluk kunt hebben. Of zoiets.. De redenatie daar achter ontgaat me een beetje, maar we gaan er maar in mee!

Als eerste gasten in hun huishouden willen we niks 'fout' doen, dus we lachen met alles mee, ook al gaat alles in het Vietnamees en gaat het geregeld over ons, haha. Ik ben nog wel heel benieuwd naar de verschillende betekenissen van de Chinese sterrenbeelden en het soort geluk dat ze brengen voor het nieuwe jaar. Wanneer ik dit aan de man vraag, is er eerst even een kleine taalbarrière en vertelt hij over de gerechten die bij vandaag horen, maar uiteindelijk komen we er wel. Ik ben dus een tijger en Mark een buffalo en we hebben respectievelijk als eerste en tweede voet gezet in hun huis in het nieuwe jaar. Dit is heel belangrijk hier, aangezien de eerste gast van het nieuwe jaar tekenend is voor het geluk dat dit jaar zal brengen. De man kon me niet vertellen wat deze twee dieren precies voorspellen voor het nieuwe jaar, maar wel dat er altijd bepaalde combinaties van dieren zijn die speciale dingen betekenen. Voor meer details moeten we bij een fortune teller zijn, maar hij zegt dat de tijger en de rat een goede combinatie zijn. De tijger en de draak schijnen dan weer niet goed samen te gaan, al heb ik geen idee op wat voor manier (Papa, Nastaas en Lennart zijn draken, dus allemaal prima).. Gelukkig is vandaag het jaar van de rat aangebroken! Over de buffel zeggen ze niet veel, dus we krijgen de indruk dat die minder belangrijk is, haha. Erg interessant wel allemaal, totaal anders dan wat wij gewend zijn! Ik hoop in ieder geval dat mijn tijger-zijnde ze een voorspoedig jaar brengt, op wat voor manier dan ook.

Aangezien we naast de Zuid-Afrikaanse man en de man van het hotel zitten - kleine sidenote: we hebben ons nog helemaal niet aan elkaar voorgesteld -, praten we voornamelijk met hen. De Zuid-Afrikaan woont al twee jaar in Vietnam en geeft Engels les aan jonge kinderen in de Mekong Delta, een stuk ten zuiden van Ho Chi Minh. Hij vertelt dat het hier voor hem een stuk makkelijker is om een baan te vinden en gewoon rustig te kunnen leven. Zuid-Afrika is duur en de man heeft Britse voorouders en is dus blank: hij wordt daar gediscrimineerd en een baan vinden is daardoor nog lastiger. Ondanks dat we wel wisten dat racisme daar tegenwoordig omgekeerd plaatsvindt dan in de Westerse wereld, is het toch bizar om dit zo te horen. De Vietnamezen zijn hier verbaasd over, de man zegt dan ook dat racisme in Azië net als in het Westen voornamelijk tegen donkere mensen is, terwijl blanken hier echt op een behoorlijk voetstuk staan. De Zuid-Afrikaan legt uit dat zijn land het koloniale verleden verschrikkelijk vindt, wat ook begrijpelijk is, en dat deze afgunst het racisme richting blanken versterkt. Ik vind het zo onvoorstelbaar hoe veel waarde er door sommige mensen gehecht wordt aan huidskleur en dat dit als reden wordt aangezien om iemand als 'mindere' te behandelen. Racisme is een aangeleerd concept en waar we in Nederland al een relatief tolerante maatschappij hebben, zijn er nog heel veel landen waar racisme nog veel meer leeft en ben ik benieuwd of we dit de wereld uit kunnen krijgen. Maargoed, dit blijft een vakantie blogpost en geen politiek opiniestuk, haha ;)

We hebben het gelukkig ook een stuk uitgebreider over vrolijke dingen, zoals de kinderen van het gezin, de Engelse taal en het toerisme in Da Lat. De eigenaren hebben dus drie dochters en grappig om te vermelden is dat de man zegt dat zijn oudste dochter dertien is, waar zij zelf vannacht twaalf zei. We zijn dus benieuwd wie er gelijk heeft! Het meisje heeft nooit echt Engels op school geleerd, maar heeft het online geleerd vanaf het moment dat ze drie (!) jaar oud was. Dit via English123, blijkbaar kost het 180.000 dong voor een heel jaar. Dat is nog geen 8 euro! Hij is echt enorm trots op zijn dochter en hoe goed ze de Engelse taal al beheerst. Hij zegt dat ze soms zelfs dingen weet die hij niet weet en dat ze als 11-jarige de nummer 2 van het hele district hier was! Haar grote droom is om later naar Europa te verhuizen en als haar Engels goed is, zullen ze alles doen om dit voor haar te regelen. Mark koppelt dit, terecht, meteen aan alle Aziatische en Indische studenten die bij ons aan de TU studeren. Over het algemeen wordt daar soms best eens denigrerend over gedaan, terwijl het echt zo een prestatie is dat ze daar zijn! Vele malen bijzonderder dan wanneer wij bijvoorbeeld een opleiding aan een prestigieuze universiteit in het buitenland zouden volgen.

Tegen het einde van het ontbijt is het al ongeveer 12 uur en wordt ons verteld dat dit eigenlijk ook de lunch is. Ze grappen semi (of misschien serieus) dat er ook geen avondeten meer nodig is. Wij kunnen ons daar best wel wat bij voorstellen! Na het eten krijgen de kinderen wat 'lucky money' van het andere Vietnamese gezin en we nemen ons voor om dit vandaag hopelijk ook te regelen. Maar dat wel nadat we weer even geslapen hebben.. Gisteren waren we dus niet zo lekker door de airco uit de bus, maar de alcohol en de korte nachtrust hebben het er nog niet echt beter op gemaakt. Voldaan keren we weer terug naar onze kamer. Heel bijzonder om dit mee te maken met de familie hier.

We schrijven allebei eerst ons verslag, Mark heeft nog een heel verhaal over gisteren en ik schrijf alvast over vandaag. Om kwart voor drie gaan we lekker slapen en twee uur later gaat de wekker. We hebben beiden echt in enorm diepe slaap gelegen en voornamelijk ik heb het erg zwaar met opstaan. Uiteindelijk weet Mark me toch over te halen om nog even mee naar buiten te gaan in plaats van door te slapen tot het tijd is voor avondeten, wat een zeer verstandige keuze blijkt. Traag zijn we wel, iets voor half 6 staan we buiten. Het is vrij uitgestorven op straat en we gaan op zoek naar een plekje om even koffie te drinken. Da Lat staat namelijk bekend om goede koffie, aangezien er in de omgeving veel koffieplantages zijn. Ze drinken hier dus niet alleen de speciale Vietnamese filterkoffie! Rond 7 uur besluiten we toch maar op zoek te gaan naar wat te eten en dit gaat eigenlijk vrij soepel. Het is wel een geluk dat we nog altijd niet echt honger hebben, want we moeten ruim een uur wachten op ons eten. Geen probleem, want we vermaken ons prima. Eigenlijk al sinds voordat we naar Bangkok vertrokken, hebben we het gehad over plannen voor de zomervakantie. Aangezien dit voorlopig Mark haar laatste lange zomervakantie is, wilden we misschien wel weer wat langer en ver weg. Na een week backpacken waren we eigenlijk al overtuigd: dit smaakt naar meer. We hebben het al over veel landen gehad, maar kwamen er nog niet helemaal uit, mede door de duurdere vliegtickets in juli en augustus. Maar het lijkt er op dat we vanavond de knoop doorgehakt hebben, 'het' land voor de zomer is gevonden..!

Het besef dat we hier nog maar 4 hele dagen voor ons hebben, komt nog even hard binnen. Hoewel er zeker genoeg dingen zijn om naar uit te kijken thuis, willen we eigenlijk nu het zo dichtbij komt nog lang niet weg hier. Met onze nieuwe plannen voor de zomer hebben we in ieder geval wat om naar uit te kijken en weten we ook vooral waar we de komende maanden weer flink voor gaan werken!

Geschreven door Maritvhb