Blunder

Vietnam, Hội An

Deze ochtend worden we helaas getrakteerd op een ijskoude douche. Ik moet mijn haar wassen, dus sta af en toe even op mijn tanden te bijten haha. Positief bekijken: met iedere koude douche waardeer ik het gemak van thuis steeds meer! Na het ontbijt lopen we richting Old Town, we zijn benieuwd hoe de leuke gele straatjes overdag zijn. Gisteravond was het mega druk, eens zien of dat nu anders is!

Het is nog geen half 10 en het is een wereld van verschil met hoe het hier 's avonds is. De straten zijn nog vrij verlaten, heerlijk rustig. Wij slenteren wat door de stad en neuzen een beetje rond in alle leuke winkeltjes hier. Ze hebben hier ook echt ontzettend schattige kinderkleding en knuffeltjes waar we echt van smelten (just saying), maar kopen uiteindelijk hele mooie onderzetters voor in huis. Erg burgerlijk dus.

We besluiten ergens koffie te drinken en langzaam ontwaakt Hoi An. Tijdens onze zoektocht naar een leuk zaakje stromen de straten langzaam voller, al is het nog steeds niks in vergelijking met gisteravond. Uiteindelijk komen we terecht bij Chu Chu, een erg klein zaakje waar ze ook bonen en verse thee verkopen. We zijn nog even in dubio of we ons aan de Vietnamese egg coffee willen wagen, want - de naam zegt het al - deze is niet veganistisch. Aangezien we hier soms al noodgedwongen ei eten, willen we deze lokale specialiteit wel voor een keertje proberen. Ik moet bekennen, het is geen heel groot succes. Mark is überhaupt niet erg te spreken, ik vind het voor een paar slokken wel lekker, maar het is me te intens voor een hele bak. (Het vervelendste is dat we daarna nog lange tijd met de smaak van gekookt ei in onze mond lopen, maar gelukkig herinner ik me dan ineens dat we nog wat smintjes uit Nederland hebben.)

Het is wel erg leuk waar we zitten. We kijken door een soort raampje uit op de straat en het is een levendig schouwspel. Wat wel erg sneu is, is dat er aan de overkant van de straat een blinde man op de stoep zit. Hij verkoopt tijgerbalsem en een paar andere kleine dingetjes en probeert dit bij ieder geluid van een voorbijganger te verkopen. Er stopt echter bijna niemand voor hem, totdat er een Koreaans gezin wat spulletjes bij hem koopt. Gelukkig! Iedere keer als we hier gehandicapte mensen op straat zien - wat niet vaak is, maar wel té vaak -, worden we er aan herinnerd hoe goed dingen eigenlijk geregeld zijn in Nederland..

Na onze koffie vervolgen we onze weg door de straten. We hebben niet echt een plan voor de dag, behalve dat we na de lunch lekker richting het strand willen. Na wat verder rond te dwalen, begeven we ons opnieuw richting What Else café. Gisteravond hebben we hier heerlijk gegeten en zagen we op de ontbijt kaart dat ze een veganistische chocolade smoothiebowl hadden. Die willen we uiteraard proberen en daarom hadden we meteen al besloten om vandaag terug te gaan. Mark zit alleen erg vol door de machtige egg coffee, dus besluit ze te gaan voor een fruitsalade als lichte lunch. Little did she know dat dit echt een enorme bak fruit zou zijn, met naast chiazaadjes ook nog wat amandelen! Zowel de fruitsalade als de smoothiebowl zijn wel weer om te smullen.

Na de lunch verdwijnen de wolken langzaam en gaan wij terug richting ons hostel om onze spullen voor het strand te pakken. We informeren ook nog maar even naar onze koude douche en de airconditioning die gisteravond helaas niet werkte. Het blijkt een dingetje te zijn met de sleutel en het contact, dus hoera, nu werkt het! De eigenaar van het hostel regelt ook twee fietsen voor ons en we vertrekken naar het strand. Het heetste moment van de dag is al voorbij, dus we liggen heerlijk op twee bedjes te genieten van de fijne middagzon met het geluid van de zee. We spelen ook nog een tijd in de grote golven en voelen ons helemaal kind! Als we het een beetje koud beginnen te krijgen, verhuizen we naar The Fisherman, wederom een tip van Jelmer en Esmee. Onze natte badkleding verruilen we snel voor onze normale kleren! Voor de verandering drinken we weer eens een biertje (we zijn hier verslaafd aan de lemon juices) en bestellen we een broodje met wat dipjes. Wat een luxe zo! Als we zien dat ze hier Mexicaanse wraps hebben, hoeven we niet lang na te denken over wat we willen bestellen straks. Thuis eten we namelijk best regelmatig Mexicaans en dit is het enige eten wat we wel een beetje missen. Op de kop toe nemen we zelfs nog een toetje, onder het mom van 'tja, we zijn nu toch al veel geld kwijt'. Als we dan daarna even aan het rekenen zijn hoeveel het nou totaal is, slaat de paniek bij mij toe. We hebben namelijk niet genoeg cash meer.. We vragen ons af of we met creditcard kunnen betalen en dan realiseer ik me dat we per ongeluk AL onze kaarten in onze hotelkamer hebben laten liggen.. (Sorry, ouders) Met het pakken van onze spullen voor het zwemmen is dit dus helemaal mis gegaan. Sowieso bevonden al onze kaarten zich op dat moment op dezelfde plek, erg dom. Op en neer gaan zal ongeveer een uur kosten en het is geen hele fijne weg, zeker het idee dat een van ons dat alleen moet doen is niet fijn. Sherine, een oude vriendin van Mark, is toevallig ook in Hoi An, maar die is net aangekomen en we krijgen haar niet te pakken. Dat betekent dat we mensen om cash moeten vragen en dat dan ter plekke naar ze over moeten maken. Er zijn drie andere tafels bezet, dus we proberen een inschatting te maken waar we het meeste kans van slagen hebben. Ik kan wel door de grond gaan van schaamte als ik een stel moet aanspreken dat waarschijnlijk ergens in de 30 is. Gelukkig zijn ze ontzettend vriendelijk en vinden ze het geen belachelijk domme fout, 'kan gebeuren', de vrouw vertelt dat ze gisteren zelf haar iPad in een sleeperbus had laten liggen. Wel terug gekregen, gelukje! Via PayPal maakt Mark geld naar de vrouw over, lang leve deze uitvinding. Zoiets gaat dus nooit meer gebeuren.

Eenmaal terug in hotel ben ik weer gekalmeerd na deze enorme blunder. Mark kan er zelfs om lachen, ik dan weer niet. Ondanks de afsluiter toch een heerlijke dag gehad! Hoi An is een fijn stadje en het strand was ook erg leuk. Morgenochtend staat er een veganistische kookles op het programma, waar we allebei echt super benieuwd naar zijn!

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.