Aangezien dit onze enige dag in Hué is, staan we op tijd om zodat we de volledige dag kunnen benutten. We krijgen banana pancakes bij het ontbijt, maar deze zijn zo ongeveer gefrituurd. Interessant! Het eerste op de planning vandaag is de Verboden Stad, de oude keizerlijke hoofdstad van Vietnam. Dit staat op de UNESCO werelderfgoedlijst en onze verwachtingen zijn vrij hoog. Het citadel hier zal hoe dan ook beter zijn dan in Hanoi, haha.

Het is een halfuurtje lopen en de zon schijnt al flink op de vroege ochtend. Hué is relatief echt een vrij westerse stad. Een stuk schoner dan Hanoi, ruimer opgezet en minder druk. Bruisend op een goede manier! Het is even acclimatiseren weer na twee weken in het noorden: het is hier zo'n 10-15 graden warmer dan we het de afgelopen tijd gehad hebben. Heerlijk weer dus! De entree voor de Verboden Stad is onlangs wel weer opgehoogd, naar inmiddels zo'n 8 euro per persoon. Wij staan hier wel even van te kijken, want we hebben meerdere tours ondernomen voor eenzelfde prijs. Gekke verhoudingen hier soms, maar dit weerhoudt ons uiteraard niet! Eenmaal binnen komen we eerst terecht in een groepstour en vervolgens lijkt iedereen naar dezelfde tempel recht voor de ingang te zijn. Wij kunnen hier niet naar binnen, want we hebben korte broeken aan en geen sarongs mee, maar dat is geen ramp. Van buiten is het ook heel mooi en zo kiezen we dus al snel voor een andere weg, weg van de mensen.

De stad is echt heel erg mooi en kleurrijk. Het is bijzonder om te zien hoe de gerestaureerde gebouwen afgewisseld worden met ruïnes. De vrolijke gele muren en rode en blauwe accenten creëren automatisch een gezellige sfeer. We lopen zo'n anderhalf tot twee uur rond, op de meeste plekken in alle rust. Als we rond half 12 het complex verlaten, is het inmiddels al wat drukker geworden. Fijn dat we hier 's ochtends waren!

We hebben een tentje op het oog voor de lunch en aangezien dit een halfuur lopen is, gaan we daar maar direct heen. Het verkeer in Hué is weer een stuk drukker dan we het de afgelopen tijd gehad hebben, dus het gaat ook wat trager dan voorzien. Daarnaast maken we onderweg ook een korte stop bij een soort Mediamarkt. Dit soort winkels zijn hier echt een beetje vreemd: er wordt vaak voor de deur reclame gemaakt, met muziek en microfoon, en er zijn echt altijd bizar veel medewerkers aanwezig. De reden dat we hier komen: de oortjes van Mark zijn kwijtgeraakt in de bus terug van Sa Pa naar Hanoi, tijdens een chaotische overstap. iPhones hebben tegenwoordig natuurlijk geen standaard oortjes meer, dus ze leent de afgelopen dagen mijn koptelefoon. Maar hoera! Nieuwe oortjes zijn in de pocket.

Om half 1 zitten we bij Nook Eatery, een super leuk tentje met een klein dakterras. We zitten hier lekker in de zon en ze hebben echt een geweldig menu. We delen een pompoencurry en een Mexicaans-achtige salade met een vegan bietenburger. Overheerlijk!! We zijn het er over eens dat deze plek echt in de top 3 restaurants staat waar we de afgelopen weken zijn geweest. We proberen een plan te maken voor de rest van de dag. Het probleem is dat we wel een aantal dingen zouden willen zien, maar eigenlijk is niks daarvan echt op loopafstand.. Daar hadden we niet helemaal goed bij stil gestaan. Scooter rijden is een no go en ook fietsen staat ons niet echt aan. We besluiten uiteindelijk om door een parkje te lopen langs de rivier en dan terug te gaan naar het hostel om de e-readers te halen en gewoon ergens koffie te gaan drinken.

Onze wandeling door het park is echter niet zo vredig als we ons voor hadden gesteld. We hebben nog geen 5 stappen gezet als er een vrouw naast ons komt lopen en een flyer onder onze neuzen duwt. 'Boat tour 1 hour, boat tour, boat tour!' We slaan dit vriendelijk af, maar de vrouw houdt stug vol en loopt vrolijk met ons mee. Tot onze grote verbazing komt er dan een andere vrouw aan gewandeld, of beter gezegd gerend, en de twee beginnen ruzie te maken over wie ons een tour mag aansmeren. We zijn vrij duidelijk in ons antwoord, maar de vrouwen willen hier niks van weten, tot onze grote irritatie. De eerste vrouw haakt af, maar de tweede blijft echt lang achter ons aan lopen met haar stomme flyer. Wanneer ze eindelijk opgeeft, zien wij de volgende verkoper alweer onze kant oplopen met een flyer en weten we niet hoe snel we ons uit de voeten moeten maken. Tot zo ver de wandeling door het park om ook wat van het water te zien, haha. Terug naar het hostel dan maar!

We zoeken eerst wat dingen uit voor in Hoi An en spreken met de eigenaar van het hostel af dat ze morgenochtend een taxi voor ons belt om naar het treinstation te komen. Vervolgens gaan we ergens een ijsje halen en lopen we een rondje door de wijk. We komen een camerawinkel tegen en scoren een speciale pen om onze camera schoon te maken, hoera! Met nog twee weken van de vakantie te gaan, hoeven we dus geen andere mensen meer te benaderen om onze lens schoon te kunnen maken. Beter laat dan nooit, toch?

Voor het avondeten willen we graag eten bij Madame Thu, een restaurantje vlakbij, waar Jelmer en Esmee ook erg enthousiast over waren. Wanneer we daar echter aankomen, is het helaas bomvol en moeten we minstens een halfuur wachten op een tafel. Balen! We besluiten dus maar ergens anders heen te gaan. We belanden bij een lokaal vegetarisch restaurant en worden geholpen door een vrouw die óf niet erg goed Engels spreekt, óf geen zin heeft om ons te helpen, óf allebei. Wat we bestellen is er zogenaamd niet, maar we krijgen hier toch wel een deel van en de mensen naast ons krijgen vervolgens wél de dingen die wij oorspronkelijk wilden hebben. Beetje vreemd. Ik moet zeggen dat het eten ons niet erg smaakte, maar dat kwam waarschijnlijk doordat het bestellen niet helemaal goed verliep. Andere dingen zagen er namelijk wel smakelijk uit. Het was in ieder geval een ervaring en het kostte ongeveer niks. Om de dag goed af te sluiten, gaan we nog ergens een drankje doen en delen we een toetje. We maken een lijstje met dingen die we nog willen doen als we thuis zijn en bespreken andere plannen. Date-night!

Geschreven door Maritvhb