Vandaag vertrekken we naar Mai Chau vanuit Hanoi en daarmee zeggen we (eindelijk) onze final goodbye tegen deze stad. De wekker staat vroeg, want de bus die we via Snowy geregeld hebben komt ons tussen 7 en half 8 ophalen. De ophaal service wordt wel alleen binnen Old Quarter aangeboden en de AirBnB waar we via Odkhuu verbleven ligt iets buiten deze wijk, met het voordeel dat het hier ook wel wat rustiger is. Het huis is overigens echt super modern ingericht en erg groot. Er zijn vier slaapkamers en er staan vijf twee persoonsbedden. Ik moet zeggen dat de woonkamer en keuken hier niet op gebouwd zijn, maar voor een AirBnB is dit natuurlijk niet erg. Misschien dat je je afvraagt waarom Odkhuu in zo'n groot huis zit, maar zijn broer woont in Hanoi en die trouwt vandaag, dus Odkhuu heeft voor zijn familie twee huizen gehuurd.

Ons pick-up punt voor de bus is het dichtstbijzijnde hostel in Old Quarter, wat nog een kwartier lopen is. We vertrekken dus om half 7, Odkhuu is ook al wakker en is zo lief om met ons mee het steegje uit te lopen naar de hoofdweg. We bedanken hem nogmaals, nemen afscheid en gaan richting de bus. We zitten er keurig om 10 voor 7, Snowy had namelijk gezegd dat we om 7 uur maar klaar moesten zitten. Aangezien de bus gisteren ook ineens veel te vroeg weg ging, zijn we liever te vroeg dan te laat. Te vroeg zijn we zeker, want de bus is er maarliefst om 5 over 8. Het is dat we door gisteren en van Paul en Odkhuu wisten dat de boekingen legitiem waren, anders hadden we sterk onze twijfels gehad of de bus nog wel zou komen. Nu hebben we tijdens het wachten twee keer contact gehad met Snowy om te vragen hoe lang het nog zou duren. Ach ja, we hebben vijf kwartier op een stoepje gezeten en ook dat hoort er bij! In deze tijd hebben we zeker geconstateerd dat de absolute top van de ochtendspits in Hanoi tussen 7 en half 8 is.

Eenmaal in de bus verloopt de rit prima. We rijden de stad uit door een deel wat we nog niet eerder gezien hebben: minder groen, veel massaler en nieuwer. Het lijkt een rijke, meer westerse buurt. De bus rijdt echt wel flink door, ik denk dat dit tot nu toe de minst veilige rijstijl was die we gehad hebben, maar zonder incidenten komen we aan in Mai Chau. Onderweg maken we zelfs twee stops, al is de tweede echt vrij zinloos ongeveer een halfuur voor het eind van de rit.

We rijden door het dorpje en zetten hier en daar mensen af. Het is meteen duidelijk dat we ons echt in een oase van rust bevinden. Mai Chau ligt in een vallei tussen de bergen en wordt vaak gezien als een alternatief voor Sa Pa. Het heeft ook bergen en rijstvelden, maar het is wel een heel ander gezicht! Op bestemming aangekomen, worden we afgezet met de boodschap dat we hier zo opgehaald worden door de eigenaar van onze homestay. Nog geen twee minuten later komt er een man aanrijden op een motor en ja hoor, dit is onze lift. Hij bindt onze backpacks achterop vast, wij hebben nog even onze twijfels of het wel goed blijft zitten, maar hij zal het wel vaker doen. We zijn in de veronderstelling dat hij ons één voor één mee zal nemen, want hij kan snel op en neer: het is een ritje van een kilometer. Misschien is dat ook wel de reden dat hij ons allebei tegelijk meeneemt. De ultieme Azië ervaring, met drie man op een scooter. Ik heb iedereen hier tot nu toe voor gek verklaard als ik dit zag, maar ik moet zeggen dat het in deze rust eigenlijk best prima was. Comfortabel is anders, dat dan weer wel.

De man heet mr. Truong en is ontzettend vriendelijk. Zijn Engels is niet erg goed, maar hij probeert het wel en samen met Google Translate komen we er wel uit. We krijgen water en kleine banaantjes, die erg welkom zijn - voornamelijk bij Mark - aangezien we niet ontbeten hebben en het inmiddels half 1 is. We krijgen een kamer upgrade, want er is onlangs uitgebreid en er is een nieuwe kamer met mooi uitzicht op de rijstvelden en de bergen beschikbaar! Truong maakt vervolgens nog een portie rijst voor mij, maar daar kunnen we makkelijk samen van eten. We gooien onze kleding weer eens in de was, die ik drie kwartier later uit hang op het dakterras. Vervolgens ploffen we even neer op bed, we zijn behoorlijk moe van de bus gisteravond en vanochtend, het lopen in Sa Pa en de indrukken. Uiteindelijk slapen en relaxen we de rest van de middag, waar we flink aan toe zijn.

Om half 7 schuiven we aan tafel voor een maaltijd gekookt door Truong. Volgensmij vindt hij het echt heel leuk om te koken. We krijgen een plaat met tofu, heerlijke sperzieboontjes, banana flower salad, noodles, spring rolls en omelet. De lieve man is in de veronderstelling dat hij veganistisch gekookt heeft en uiteraard gaan we dit niet laten liggen nu. Alles smaakt ontzettend goed en tijdens het eten praten we ongeveer voor het eerst over hoe onze levens straks weer zullen zijn als we terug in Nederland zijn! Voor alsnog hebben we nog drie weken om te genieten hier, morgen gaan we weer lekker een dagje met de fiets op pad!

Geschreven door Maritvhb