Vientiane is een stad die door veel mensen wordt overgeslagen tijdens hun reis, zo staat het online ook geadverteerd. 'Bij tijdnood, sla Vientiane over'. Logisch dat wij hier dus niet heel enthousiast van werden, maar morgen vliegen we vanaf hier naar Hanoi en dus spenderen we toch een dagje in de Laotiaanse hoofdstad. We hebben een hotel inclusief ontbijt, dus dat is voor de verandering wel mooi meegenomen. We overwegen eerst weer fietsen te huren, maar het is hier wel weer redelijk druk en Mark is nog steeds niet lekker, dus hier zien we vanaf. Wandelend zijn de plannen voor vandaag ook redelijk dagvullend, terwijl we met de fiets ook snel klaar zouden zijn. Lekker lopen dus!

De eerste bestemming is Patuxai. Dit is een triomfboog gebaseerd op de welbekende Arc de Triomphe uit Parijs. Fun fact: de boog is gebouwd van cement dat de VS gedoneerd had om een nieuwe luchthaven aan te leggen! We zien de Patuxai al van een afstand liggen en zien meteen dat de boog echt een combinatie van de Westerse en Aziatische bouwstijl is. Je verwacht dit bouwwerk ook totaal niet in de stad, het doemt echt ineens op. Van dichtbij is echter wel te zien dat de boog wat vervallen is. Je kunt de Patuxai beklimmen voor 30 cent per persoon en we lopen dus naar boven, vanaf waar we de stad bekijken. Beneden is er een soort rotonde, vrij druk, en er loopt een grote weg rechtdoor de stad in. Je kunt duidelijk merken waar ze de inspiratie vandaan gehaald hebben!

We lopen door naar Pha That Luang: een grote gouden stoepa, welke gezien wordt als het belangrijkste nationale monument en zelfs een nationaal symbool van Laos. Er omheen liggen uiteraard ook een aantal tempels. Ook dit bouwwerk zien we al vanaf veraf liggen. Vlak voor de stoepa ligt een enorme geasfalteerde parkeerplaats en wij vragen ons af of deze ooit helemaal gevuld is met auto's en bussen vol bezoekers. Op het complex is het niet heel druk en heb je goed zicht op de stoepa. We twijfelen nog om naar binnen te gaan - de stoepa wordt namelijk omringd door muren - maar Mark had gelezen dat het hier niet echt specialer van wordt. Dit is ook weer rond 12 uur, we hebben het warm en zijn niet helemaal lekker, dus we besluiten gewoon op zoek te gaan naar lunch.

Het is ruim drie kwartier lopen naar ons volgende punt en we verwachten onderweg echt wel iets tegen te komen waar we wat kunnen eten. Dat valt wel bijzonder tegen. We bevinden ons in een totaal niet toeristisch deel van de stad en worden zoveel nagekeken dat je haast denkt dat ze hier nog nooit een Westerling gezien hebben. Hoort er ook bij! Uiteindelijk strijken we neer bij een net, klein hostel dat ook een café/koffietent is. Kijken we op de kaart: 0 vegetarische opties. We drinken maar een smoothie en zoeken even verder.. Het volgende zaakje wat we op het oog hadden, stelt eveneens teleur. We zijn wel even over honger heen en we zijn inmiddels zo dichtbij onze bestemming, dat we besluiten daar eerst maar heen te gaan.

De bestemming: het COPE visitor centre. Dit is een museum dat zich niet alleen focust op de gevolgen van de Vietnam oorlog en UXO's, maar ook hoe het werk van de COPE organisatie de levens van mensen met mobiliteitsbeperking. COPE staat voor Cooperative Orthotic & Prosthetic Enterprise en deze organisatie is de voornaamste bron van protheses, loop-hulpmiddelen en rolstoelen van het land. Dit terwijl er maar 11 mensen werken die hierin getraind zijn tot internationale standaarden, in Cambodja overigens. De medische kennis en zorg laat in Laos heel wat te wensen over.

De gevolgen van UXO's maken opnieuw een diepe, droevige indruk op ons, maar de verhalen over de gehandicapte mensen en het tot stand komen van protheses zijn bewonderenswaardig en veelal positief. Mark keek hier vanwege haar klinisch-technologische achtergrond ook haar ogen uit, erg interessant, maar bizar om te zien hoe ze hier 50 jaar achter lopen op de Westerse ontwikkelingen. Net als het UXO centrum in Luang Prabang bestaat ook dit museum maar uit één zaal, maar we bekijken alles aandachtig en spenderen hier ruim anderhalf uur. Dat terwijl we veel details over de UXO's achterwege laten en ons voornamelijk focussen op het werk van COPE.

Als we weer buiten staan, is het inmiddels kwart voor drie en is het wel dringend tijd om te lunchen. We belanden bij een schattig, lokaal zaakje waar we een broodje eten. We zien op maps.me dat we vanaf hier via de 'Mekong Shore Boardwalk' terug richting het hostel kunnen lopen, dus we gaan er voor. We hadden misschien alleen even moeten opzoeken wat dit was, want we komen nogal bedrogen uit. We lopen echt gewoon langs een drukke weg en de Mekong ligt nog zo'n 300 meter van ons af. Het is helemaal geen leuke weg om te lopen helaas, maar gelukkig kunnen we via een park het laatste stuk lopen. In dit parkje is echt geen toerist te bekennen, dus leuk dat we dit even gezien hebben!

We keren terug bij het hostel rond kwart over 4 en Mark ziet een berichtje van onze accommodatie in Hanoi voor morgen en overmorgen: of we willen cancellen.. Als we informeren waarom, krijgen we te horen dat er problemen zijn met de elektriciteit en het water. Legitieme reden, maar behoorlijk zuur. Nu moeten we last-minute op zoek naar een nieuwe plek in de hoofdstad van Vietnam, voor oud en nieuw. Het is even zoeken, maar maken dan toch de keuze voor het hostel waar Jelmer en Esmee verbleven (die we ook al eerder geboekt hadden en toen cancelden voor deze andere, go figure...). Gelukt! Vervolgens gaan we lekker eten in de straat van ons hostel en sluiten we de dag af met een rondje over de avondmarkt. Deze markt is totaal niet gebouwd op toeristen en er is een gigantisch aanbod aan schoenen, kleding, tassen en zonnebrillen. Allemaal nep natuurlijk, maar het zijn enorm goede deals en we zien veel locals hier lekker shoppen. Blijft bijzonder om te zien hoe anders dat gaat dan in Nederland!

We hebben echt een goede dag gehad in Vientiane en flink wat stappen gezet vandaag. Door het vele lopen hebben we echt goed de sfeer van de stad geproefd. Hoewel we hier geen dagen zouden verblijven, is een dagje (of twee) in deze underdog city wel leuk!

Geschreven door Maritvhb