Vandaag gaan we terug naar Chiang Mai, om morgen door te reizen naar Laos. Onze bus gaat om 14 uur en het plan is om weer te ontbijten bij Earth Tone en daarna een massage te halen voor we de bus in gaan. Als de wekker gaat om half 8, besluiten we echter opnieuw om nog even te blijven liggen. Half 9 staan we op en ruim een uur later gaan we gepakt en wel de deur uit, we worden wel sneller! Onze backpacks kunnen we gelukkig nog bij het hostel laten, want het cafeetje is ruim 20 minuten lopen en totaal niet in de buurt van het busstation (dit is namelijk om de hoek, de andere kant op).

Rond kwart over 10 zijn we bij Earth Tone en we delen een heerlijke wafel en een pesto sandwich. De wafel is zó lekker!! Na het eten blijven we zitten: we gaan geen massage meer halen, maar willen gewoon lekker een boekje lezen. Er komen twee mannen aan het tafeltje vlak naast ons zitten en we horen hoe de ene man de ander probeert te overtuigen om ook een wafel te delen. Wij raden ze dit dan ook zeker aan en zo raken we aan de praat. De mannen zijn een jaar of 40, een Canadees en een Nieuw Zeelander (Kiwi!), en waren net zo oud als wij toen ze voor het eerst gingen backpacken. Ze vertellen leuke verhalen over hun reizen en hun afgelopen dagen in Pai en zijn ook heel benieuwd naar onze plannen. Als we vertellen dat we nu twee maanden weg zijn voor we aan onze master beginnen, zijn ze verbaasd: 'wow, you guys are little grad students already?'. Het is leuk om even met deze mensen te praten die al wat meer ervaring hebben! Ze zijn semi zweverig, want ze komen ook met random vragen over wat 'the meaning of life' is en hoe we ons voelen over het naderende 2020, wel interessant om over na te denken! We blijven met ze in gesprek tot het tijd is om te gaan. We zeggen gedag en lopen terug naar het hostel, waar we onze backpacks weer oppikken.

We zijn uiteraard weer (behoorlijk) ruim op tijd voor de bus en krijgen wederom een leeg bonnetje waar een vrouw onze stoelen, busnummer en vertrektijd opgekrabbeld heeft. We weten weer onze bagage als eerste het busje in te krijgen en zitten lekker in de airco te wachten, als vijf minuten voor vertrek de vrouw van de tickets aan komt rennen: we zitten in de verkeerde bus. Wij nogal in de war en geïrriteerd: we zijn toch echt naar deze bus gestuurd en de buschauffeur zei ook dat het klopte. Maar nee hoor, de vrouw rent terug naar het kantoortje met ons bonnetje en komt terug met een kleine aanpassing: het busnummer is nu veranderd en dus moeten we er uit. De twee busjes gaan overigens beide naar Chiang Mai, met dezelfde vertrektijd en zullen dus achter elkaar rijden. De 'verkeerde' bus, beetje overbodig deze chaos. Buiten het busje staan twee mensen een beetje spijtig te kijken, die onze plekken in nemen. We brengen onze bagage naar het andere busje - het gaat nu mee op het dak - en gaan opnieuw op onze plaats zitten.

We zijn nog geen vijf minuten weg of onze oorspronkelijke bus haalt ons hard in. Wij toch een beetje blij dat we daar niet in zitten in verband met wagenziekte. Onze chauffeur blijkt wel echt op een slakkentempo te rijden, dat ik soms zelfs denk dat de reispilletjes ditmaal misschien overbodig waren. Dit blijkt toch niet het geval als ik op een gegeven moment iemand hoor overgeven, door mijn muziek heen. Heel fijn! Gelukkig zitten we weer vooraan en zien we het tenminste niet.. We merken dat we super slaperig en suf worden van de medicijnen, we hebben echt moeite om onze ogen op te houden, maar de rit is verder weer prima!

Uiteindelijk doen we er bijna vier uur over om weer in Chiang Mai te komen. We nemen een red truck naar het hostel - dezelfde als waar we eerder zaten, het tweede hostel - en droppen onze tas. We hebben honger en gaan snel wat eten. De stad hier lijkt nu zo druk in vergelijking met Pai. Gek hoe we het ruim een week geleden hier nog rustig vonden, toen we uit Bangkok kwamen. Morgen gaan we door naar Laos en dan zullen we ook weer wat meer de rust in gaan! Om 8 uur 's ochtends nemen we de bus naar Chiang Khong en vanuit daar zullen we een taxi nemen naar de grens. Overmorgen zullen we dus ook beginnen aan de Gibbon Experience, spannend!!

Geschreven door Maritvhb