Eindelijk gelukt om op tijd te vertrekken! Om 9 uur lopen we dik aangekleed ons hutje uit. Het is nog helemaal mistig buiten en vrij koud (14 graden). We zijn van plan om eerst wat te ontbijten bij Earth Tone, om vervolgens te kijken bij de White Buddha. Het is echt nog heel stil in Pai, waarschijnlijk omdat iedereen nog brak of dronken is (er wordt hier ‘s avonds fanatiek gedronken bij de diverse barretjes). De rust is in ieder geval heel lekker tijdens de wandeling. Onderweg naar onze ontbijtspot lopen we langs een rijstveld, waar een aantal mensen aan het werk zijn om al het rijst plukken en we zien dan ook diverse hopen rijst op het veld liggen.

Als we na een klein half uur aankomen bij Earth Tone om stipt half 10, de openingstijd van het tentje, is dit nog dicht. We twijfelen om dan maar eerst naar de Buddha te gaan, maar dit is nog een half uur klimmen (en uiteindelijk weer afdalen) en we hebben eigenlijk al best wel trek. We wachten samen met een ander stel, tot een paar minuten later heel vrolijk de deur open wordt gedaan. Ik probeer een black rice pudding met kokos- én rijstmelk en vers fruit en dit is echt super lekker nu het buiten nog zo koud is. Naast ons zit een Engelse man (die hier denk ik nu een aantal jaar woont) met wie we aan de praat raken en hij vertelt ons over allerlei corrupte acties van de politie hier. Zo vertelt hij bijvoorbeeld dat veel van de motorbike rentals hier geen verzekering hebben omdat de eigenaar politie agent is, waardoor ze een dealtje sluiten en de politie zo’n zaakje niet controleert. Ook vertelt hij dat de politie elke ochtend om 10 uur staat te controleren op toeristen op een scooter, die dan een boete moeten betalen en vervolgens 3 dagen (heel specifiek) een vrijkaart hebben en geen boetes meer kunnen krijgen, of ze nou wel of geen rijbewijs hebben of helm dragen. Piet en ik kunnen best wel lachen om deze verhalen, maar de man zelf lacht het hardst.

Het is bijna half 11 als we opstaan en beginnen aan de klim richting the White Buddha, zoals de naam als zegt een grote witte Buddha, die tegen een berg is aangebouwd. Om hier te komen moeten we eerst nog een kronkelweg omhoog en daarna een trap van meer dan 300 treden oplopen. De Buddha zelf is mooi, maar niet mega bijzonder. Wat daarentegen wel heel gaaf is, is het uitzicht over de Pai vallei dat we hier hebben. We prutsen wat met de camera en verder staan we vooral naar het uitzicht te staren. Ik denk dat Piet en ik wel een kwartier naast elkaar hebben gestaan op hetzelfde punt, zonder veel te zeggen. Op internet zagen we foto’s en filmpjes van een overvolle trap, maar er zijn momenten dat we hier echt maar met z’n tweetjes staan, wat natuurlijk enorm bijdraagt aan de ontspannen sfeer. De tijd vliegt voorbij en het is alweer half 1 als we beneden staan. We hebben allebei alweer trek en de gerechten op de kaart van vanochtend zagen er zo lekker uit dat we besluiten weer op dezelfde plek te eten, aangezien dit ook op de route terug ligt. Earth Tone staat bekend als een van de beste spots in Pai en ik snap waarom. Het eten en drinken is hier heerlijk, het personeel heel vriendelijk, maar vooral de goede en relaxte sfeer zorgt ervoor dat je hier veel langer blijft zitten dan je oorspronkelijk van plan was.

De zon is ondertussen flink gaan schijnen en al onze laagjes zijn uit. Na de lunch lopen we weer terug naar ons hutje om ons even om te kleden en wat dingetjes uit te zoeken. Als we een bocht omkomen zien we een meisje naast haar scooter op de grond liggen. Haar knie, enkel en elleboog liggen open, maar verder lijkt ze gelukkig wel oké en er is een man met een auto bij om haar te helpen.

‘s Middags zitten we nog even bij een koffietentje, waar we een sapje drinken en een duidelijker plan maken voor morgen. We lopen daarna nog een rondje door Pai, door straten waar we gisteren nog niet geweest zijn, en belanden dan op een markt waar echt alleen maar locals zijn. Het valt meteen op dat de kraampjes hier een stuk minder hygiënisch zijn en dat het aanbod aan eten echt veel lokaler is: geen westerse invloeden. Best leuk om even te zien, maar het stinkt vooral door de rottende vissenkoppen die er liggen en dus lopen we snel door. Iets anders dat opvalt is dat er hier echt overal kippen rondlopen. Je ziet ze bijna net zo vaak als dat we in Nederland eenden zien. We lopen door naar ons hutje om nog wat te lezen, schrijven en foto’s uit te zoeken en gaan zo eten bij een tentje genaamd ‘Street Vegan’, dat opent tijdens de avondmarkt om vegan streetfood aan te bieden. We verbazen ons telkens weer hoe veel aanbod er hier is; we hoeven niet eens op zoek, we kunnen eigenlijk overal waar we gaan zitten we iets eten. Zo’n verschil met thuis!

Aangezien het in Pai gebruikelijk is om alles op de scooter te doen en de rest van het vervoer hier wat moeizamer gaat, is het voor ons even zoeken hoe we onze dagen hier het best in kunnen delen. Morgen willen we proberen ergens fietsen te huren om de omgeving wat meer te verkennen. Lopen hier is leuk, maar sommige dingen liggen op minstens 10 km afstand en als je dit wilt combineren gaat het op een dag met lopen niet helemaal lukken. Gelukkig is ons plan voor Pai ook vooral chillen en bijkomen van alle drukte in NL en het begin in Thailand en dat lukt hier zeker!

Geschreven door Maritvhb