6 dec: The real Bangkok...

Half 7 de wekker valt best wel zwaar. Ik heb nog best wat last van een jetlag en heb vannacht zo’n twee uur wakker gelegen. Na moeizaam opstaan, het inpakken van onze backpacks (wat we qua tijd erg hadden onderschat) en uitchecken zitten we om half 9 dan eindelijk aan het ontbijt bij de Gecko bar. We blijven niet heel lang zitten en lopen richting de ferry naar Wat Arun. Het plan was oorspronkelijk om eerst naar Wat Pho te gaan, maar gezien de tijd lijkt het ons beter om voor één tempel te kiezen. Mij spreekt Wat Arun meer aan en Piet stemt daar mee in.

In de rij voor de boot worden we aangesproken door een Aziatische man die vraagt of hij een selfie van ons mag maken en nog geen minuut later schittert deze foto op zijn Facebook. Een beetje ongemakkelijk wel, maar een stuk beter dan een Chinees gister bij het paleis die ons spotte en snel zijn telefoon pakte om een foto van ons met hem te maken... Eenmaal aangekomen bij Wat Arun (rond 10:00) blijkt dat het gelukkig nog steeds best wel rustig is en kunnen we op ons gemak de prachtige tempel en het omliggende complex bewonderen. Het is echt bijzonder om te zien hoe gedetailleerd dit allemaal gemaakt is.

Na het bezoek aan Wat Arun gaan we terug naar het Rambuttri (de wijk van ons hostel) om bij Madame Musur wat te lunchen. Dit tentje heeft veel vegetarische en veganistische opties en gebruikt geen wegwerpplastic, dus we zijn hier echt op onze plek. Na het heerlijke eten staan we op om onze backpacks op te halen bij ons hostel en lopen we vervolgens door naar de pier om ons met een lokale watertaxi naar een pier dicht bij Co van Kessel te brengen. Op deze watertaxi valt voor de zoveelste keer op dat alles hier gebouwd is op kleine mensen. Zelfs ík stoot regelmatig mijn hoofd. In Nederland zou ik nou niet bepaald omschreven worden als een lang persoon..

We doen een fietstocht van 3 uur, waarin het de bedoeling is dat we vooral “achter de schermen” kijken en we zullen voornamelijk naar de wat rustigere plekken gaan. Zoals de site luidt: “The real Bangkok...”. Vooral Piet is van te voren een beetje sceptisch over de tour, aangezien dit toch best wat kost (ongeveer 30 euro per persoon) en toeristische tours je meestal niet helemaal brengen wat je zou hopen. Gelukkig klopt alles wat ik op internet van tevoren heb gelezen en is de fietstocht echt fantastisch. We fietsen met 2 gidsen en zo’n 10 anderen (waarvan 80% Nederlands is) door de kleinste steegjes, ontwijken de talloze gaten in de weg, worden soms bijna omvergereden door een scooter en moeten onze fiets een aantal keer tillen om over een trap te komen, maar we zien plekken van Bangkok die we anders nooit gezien zouden hebben. We beginnen in China Town, waar we in tegenstelling tot de drukte van gisteren nu in lege straten en steegjes fietsen, waar we af en toe een lachende local tegenkomen en waar bochten van 90 graden in een steegje van 1 meter breed meer regel dan uitzondering zijn. Onderweg stoppen we bij de flowermarket, waar in een gigantische hal overal bloemen worden verkocht die geofferd kunnen worden. Onze gids koopt hier voor de hele groep typisch Thais fruit voor wat extra energie.

Na deze stop fietsen we nog een stuk door naar een ferry die ons met fiets en al naar de andere kant van de rivier brengt. We komen hier aan bij de grootste zittende Boeddha van Bangkok. Dit Boeddha beeld is helemaal goud, 16 meter hoog en 11 meter breed. Gigantisch dus. In de tempel waar deze Boeddha staat, vertelt onze gids een aantal dingen over de cultuur in Thailand, hoe de hiërarchie tijdens het groeten werkt en over de werkcultuur in Thailand. Zo is zij zelf opgevoed door haar oma, terwijl haar ouders aan het werk waren in Bangkok. Nu heeft zij zelf een zoon die haar ouders opvoeden, terwijl zij aan het werk is in Bangkok.

We fietsen verder in het “goedkope” deel van Bangkok, waar de mensen die naar Bangkok komen om te kunnen werken het liefst wonen. Voor 3000-4000 Baht (90-120 euro) per maand kunnen ze hier een appartement huren. We stoppen nog bij een park en drinken hier een veel te grote ijskoffie, die komt in een plastic beker, met een plastic rietje, in een plastic zakje (per beker apart verpakt) :(. Na deze stop gaan we verder terug richting het water. Onderweg staan villa’s met daarnaast huisjes van golfplaten. Het is bizar hoe er zulke rijke en arme mensen hier naast elkaar wonen. We maken weer een oversteek over het water en komen terug bij het kantoor van Co van Kessel. Dit was een ervaring die we zeker niet hadden willen missen! Helaas niet echt foto’s kunnen maken tijdens het fietsen, maar dat was met gevaar voor eigen leven..

Als de fietsen zijn weggezet, stappen we snel de naastgelegen Subway binnen om broodjes te halen voor in de trein. Het eten en drinken in de trein schijnt namelijk heel duur te zijn en broodjes gaan wel makkelijk mee. We hebben redelijk wat haast, aangezien we nog 20 minuten moeten lopen en we over een half uur op het station moeten zijn, maar de medewerkers van de Subway nemen alle tijd om elk plakje tomaat rustig en netjes neer te leggen. Een groot contrast met hoe het er in Nederland aan toe gaat.

Als we eindelijk onze broodjes hebben beginnen we aan de wandeltocht naar het treinstation. Vandaag komt de koning naar Bangkok, wat er voor zorgt dat veel grote wegen zijn afgesloten en dit zorgt er weer voor dat alle open wegen echt extreem druk zijn. Oversteken is daardoor best een dingetje, maar we beginnen door te hebben dat je maar gewoon moet gaan lopen in de hoop dat je niet overreden wordt.
Als we maar onthouden om eerst naar rechts te kijken...

Als we bezweet aankomen bij het treinstation duiken we samen met de rest van backpackend Bangkok nog even de 7-Eleven in om water te kopen en dan is het tijd voor onze reis naar Chiang Mai! We zitten nu een uur in de trein, zijn net Bangkok uit en hebben nog zo’n 13 uur te gaan voordat we er zijn. We hebben twee bedden boven elkaar en zitten nu nog lekker een boekje te lezen (Piet) en foto’s te bewerken en dit verhaal te schrijven (Mark). Ik ben erg benieuwd of en hoe we slapen, maar ik ben erg blij met de keuze voor de trein in plaats van het nemen van een binnenlandse vlucht. We kunnen niet wachten tot we in Chiang Mai zijn!

Geschreven door Maritvhb