Vanmorgen heerlijk uitgeslapen tot 9:30 uur. Daarna stond er alweer een heerlijk ontbijt voor ons klaar. Uiteindelijk pas om 11:30 uur op pad gegaan richting Old Salem. Een plek waar de historie van North Carolina te zien was. Het was toch nog wel 2 uur rijden (mede omdat ik de oprit naar de interstate (highway) had gemist, oeps) dus we moesten nog 14 mile extra binnendoor rijden wat aardig wat weg heeft van de wegen in Italië. Op en neer, bochten, smalle wegen etc. Dus Emma was not amused en klaagde over misselijkheid. Uiteindelijk op de interstate konden we heerlijk doorrijden. Tussendoor nog even tanken want onze bolide rijdt slechts 1 op 10 op grote afstanden.
1 gallon (3,78 ltr) benzine kost 2 dollar 60.
Omgerekend is dat 0,61 euro cent per liter.
Dat compenseert dus het hoge verbruik van de auto.
Aangekomen in Old Salem zijn we langs het visitors centre gegaan om informatie te zoeken. We keken daar een film wat de verschillende aspecten van de geschiedenis van North Carolina liet zien. Het is gekoloniseerd in 1752 door de Duitsers. Op info borden was overal ook de informatie in het Duits te lezen.
We kregen daar een plattegrond waar een route door Old Salem te lopen was wat we uiteraard ook gedaan hebben. Het leek een soort openluchtmuseum echter wonen er wel mensen in de huizen en stonden er auto’s bij de huizen wat er wel een beetje bijzonder uit zag.
Onderweg in een historisch restaurantje wat gedronken. De bediening liep in kledendracht. Op de tafels lagen spellen als dammen en domino.
De kids, en wijzelf trouwens ook, waren er zoet mee.

Daarna nog een kerk bezocht, een ouderwetse bakkerij en een enorme begraafplaats.

Terug bij de auto op weg naar een grote shoppingmall daar in de buurt. Een prima combinatie dus, eerst cultuur snuiven en shoppen. Een langgekoesterde wens van Emma kwam in vervulling. Allerlei merken kwamen langs zoals Levi’s, Tommy Hilfiger, Calvin Klein etc etc. Emma had ogen tekort en had ernstig moeite met kiezen want helaas zijn er grenzen. Chris en Twan hadden zich al snel op een bankje gesetteld en keken met lede ogen aan hoe er links en rechts van alles werd gepast, weer werd teruggehangen om vervolgens later toch weer uit het rek te halen.
Chris benoemde een keer subtiel dat als we zo zouden doorgaan we in het pikkedonker thuis zouden komen echter dat hielp niet veel. Zelf voor een hapje eten was even geen tijd. De eerste keer dat ik Emma niet heb horen roepen dat ze iets wilde eten. Vanuit Washington staat ook nog een tripje gepland naar een outlet dus daar hebben we haar nog maar even aan herinnerd.

Uren later met volle tassen richting de auto, inmiddels volop schemer dus in het donker thuiskomen was onvermijdelijk. Onderweg bij de MC Donalds snel wat gegeten en op naar huis.
En inderdaad, het was enorm donker en daarbij extra voorzichtigheid geboden gezien het zeer regelmatig gebeurd dat er een hert ineens op de weg staat. Buiten dat het voor het hert dodelijk is om aangereden te worden brengt het flinke schade aan de auto aan en kunnen het grote ongelukken veroorzaken.
Sommige auto’s hebben hier zelfs een speciaal rek voorop om grote schade aan de auto te voorkomen.
Gelukkig veilig aangekomen thuis om 23:00 uur en moe maar voldaan ons bedje in gegaan.

Geschreven door Fam.Stuij