Vandaag toch weer vroeg wakker helaas. Dat ritme zit er toch nog niet lekker in bij mij. De rest was nog onder zeil dus rustig mijn Facebook bekeken, wat appjes gedaan met Nederland (dan is het tijdsverschil toch handig) en zodra de rest wakker was de koffers ingepakt zodat we na het ontbijt de auto konden gaan ophalen bij JFK AirPort.
Uitgebreid ontbeten, Alexandra heeft een Uber besteld en voor veel minder geld dan de heenweg stonden we vrij vlot bij Thrifty, het autoverhuurbedrijf. Het was zomaar 10 graden koeler dan gisteren, echt een verademing.
Thuis hadden we last minute toch nog een upgrade van de huurauto gedaan. In sept 2018 hadden we een minivan in gedachten, 7 zits plus nog ruimte voor koffers. Echter kreeg Chris vlak voor de vakantie de drang om toch een grotere auto te willen (toch een mannen ding denk ik) dus de maandag voor de vakantie nog een upgrade gedaan maar Full Size SUV zoals ze dat dan noemen.
Nou, dat is gelukt. Full size is het zeker! Een mooie Dodge, 14000 mile op de teller dus nog erg nieuw. Ondank de grootte was het toch nog passen en meten met de koffers maar uiteindelijk rond 11.00 uur zaten we dan toch echt met zijn allen in de auto.
Wat we niet echt bedacht hadden was dat we midden door Manhattan moesten om bij de highway te komen. Op zich leuk om zelf nog even door de stad te rijden maar wat was het druk. Het duurde 1,5 uur voordat we ten zuiden van New York de stad uit waren. Chris reed het eerste stuk en daarna nam Alexandra het over. Nou dat heeft ze geweten, onderweg noodweer gehad. De regen kwam met bakken uit de hemel.
We waren ook weer even vergeten dat de vrachtwagens hier met volle snelheid je zowel links als rechts passeren. Vaak toeterend, niet enigszins gehinderd door een plensbui of wat dan ook.
Na ook nog een keer vol op de rem te hebben gestaan kan ik niet anders zeggen dan dat Alexandra ons veilig naar ons hotel heeft gebracht. In totaal 500 450 km gereden.

We hebben 2 kamers naast elkaar met een verbindende deur in de midden.
Emma slaapt vannacht bij Alexandra in een kingsize bed met zijn tweeën, Twan en Chris liggen in een queensize bed en ik daarnaast in mijn eentje ook in een queensize bed. Nu ist even mij beurt om alleen te liggen.

Snel even samen met Alexandra een boodschapje gedaan bij Martens supermarket. Nu ik achter het stuur, rijdt echt prima. Daar een flinke bak met fruit gekocht en wat stokbrood met paturain.
Bij de kassa zei de Caissière dat ze vond dat ik er knap uit zag. Ik dacht; tsjonge wat aardig van haar. Na een dag in de auto gezeten te hebben heb ik er weleens beter uitgezien maar zo zie je maar....
Daarnaast vertelde ze mij dat ze aan mijn accent te horen bedacht dat ik uit Duitsland zou komen. Knap van haar bedacht vond ik. Bijna goed.
Eenmaal afgerekend kwam de aap uit
de mouw...... of ik haar een score wilde geven voor klantvriendelijkheid bij een computer die daar stond...... aaaaah...... kwartje valt. Alexandra helemaal in een deuk want die had het allang door. Ik natuurlijk weer niet en vond het vooral een gezellig gesprek.

Terug bij het hotel eerst met de kids gezwommen, het was al bijna donker en het regende een beetje maar de kids hadden zich erop verheugd en het was niet koud.
Daarna gedoucht en lekker fruit en stokbrood op. Na het eten lekker bakje koffie gezet op de kamer en mijn blog geschreven.
Morgen naar Lucienne. Echt veel zin in. Nog ongeveer 350 km. Is goed te doen dus.

Geschreven door Fam.Stuij