Vandaag weer wakker van de wekker. Lekker genoten van het uitgebreide ontbijt en aangezien we 410 km moesten rijden maar op tijd in de auto.
Het begin was vrij saai, rechtoe rechtaan weg. Al snel kwamen we op Highway 101 en wat dan zo bijzonder is, is dat je zowel links als rechtaf de weg af kan, zelfs de Highway kan oversteken en af en toe zelfs een U turn op mag maken.
Toch wel heel anders dan in ons kikkerlandje.

Weer verschillende afgebrande stukken berm gezien, ook stukken waar de brandweer nog bezig was met nablussen.

Na 150 km zat Emma toch weer wit op de achterbank en gaf aan te moeten spugen. Oeps... even geen kotszakjes in de buurt. Bij
De MC Donalds naar binnen gerend naar het toilet echter kwam er niks. Daar maar een paar plastic zakken gevraagd en ze is voorin naast mij gaan zitten.
Met als gevolg dat Chris na een half uur met de plastic zakken van de MC Donalds op schoot zat omdat hij misselijk was. Was erg gezellig dus in de auto.

Om half 3 waren we bij de Ramanda Inn en we werden er vriendelijk ontvangen.
Mooie/ruime kamer, de bedden dit keer wat breder wat fijn is aangezien Emma vannacht op mijn helft lag en ik bijna op de grond. Af en toe mogen de kids bij een van ons slapen. Wat natuurlijk feest is!

We hebben uitzicht op het zwembad dus de kids hebben gelijk een duik genomen en wij hebben de kamer ingericht. Inmiddels gaat dat heel geroutineerd en zijn we binnen 15 min gesetteld en ook binnen 15 min weer opgeruimd en weg. Te vergelijken eigenlijk met toen we met de camper aankwamen of wegmoesten.
Ook het inchecken gaat heel goed, ik moet wel altijd mijn achternaam spellen en die kunnen de Amerikanen standaard NIET uitspreken. Ze zeggen: Stoei?!
Ik probeer het maar niet meer te verbeteren en zegt meestal: Yes, that's right!

Na het zwemmen hebben de kids gedouched en zijn we richting het strand en de pier gegaan. Wat een ontzettend leuke plaats is Santa Barbara! Het was echt gepland als tussenstop richting Los Angeles en we hadden eigenlijk geen verwachtingen van deze stop. Maar echt onterecht. Je ziet de Mexicaanse invloeden in dit stadje en het doet erg mediteraans aan, erg leuk!

Ook de parkeerprijzen zijn een stuk aangenamer dan in SF. Daar betaalden we voor Valet parking 6 dollar per uur en hier 5 dollar voor een hele avond.
Dat Valet Parking vinden we inmiddels heel gewoon. Dat zie je hier overal. Je heeft je autosleutels aan de betreffende persoon en krijgt een bonnetje mee. Vervolgens rijden ze je auto naar een parkeerplek en halen ze hem weer op als je terugkomt.

Na het parkeren naar de pier gelopen waar je zelfs ook je auto had kunnen parkeren, op de pier...erg bijzonder.
Leuke restaurantjes en winkeltjes, een leuke sfeer. Langs de zee was het al best fris dus niet meer erin gegaan. Hopelijk morgen of overmorgen in Los Angeles. We willen natuurlijk wel in de Stille Oceaan gezwommen hebben!

We hadden steeds al het idee om een keer Mexicaans te eten, en dat kon hier volop dus we zijn beland in een druk/gezellig restaurant waar we heerlijk gegeten hebben voor weinig. Ook weleens leuk!
Chris had een mix grill wrap combinatie, zelf had in een Burrito met spicy chicken. Nou spicy was het, oef... heb glazen water weggedronken om het een beetje te neutraliseren.
Maar bij Mexicaans eten hoort natuurlijk een Mojito dus sinds jaren (bedacht dat het ruim 5 jaar geleden in Turkije is geweest) ik weer eens een cocktail wilde proberen, het werd de Mojito Pineapple. En moet zeggen: wat errug lekker. Chris nam een locale bier en omdat het happy hour was kreeg hij de tweede erbij.

Twan had geen trek want die had op de pier nog een flink ijsje op, wilde ook niks nieuws proberen te eten. Moet zeggen dat Emma wel voorzichtig haar grenzen probeert te verleggen en heeft wat hapjes van ons op. Het ene 'ging wel' en soms vond ze het echt te pittig. (Waar ik mij wel iets van kon voorstellen).

Daarna terug naar de auto en nog een stuk langs de zee gereden. Echt prachtig gezicht met die palmbomen erbij. Weer zo anders als wat we gezien hebben afgelopen weken. Een aangename bries, heerlijk!

Daarna nog tanken want we reden op de laatste druppels, de tank maar voor de helft gevuld want we mogen de auto 'leeg' inleveren maandag. Dus met de creditcard betaald zoals altijd, echter vroeg hij dit keer de ZIP code (postcode) van 5 cijfers erbij. Uuh, ik bedacht gelijk om de code van Leonie erbij te zoeken, bij alle officiële papieren hebben we namelijk haar adres als verblijf genoemd. Maar voordat ik dat aan Chris kon voorstellen vult hij 90210 in naar de gelijknamige serie uit onze jeugd. Moest er hard om lachen, Chris is dan soms toch echt wat creatiever dan ik en het apparaat pakte de code dus konden we tanken.
Weer een probleem opgelost.

Daarna lekker terug naar de kamer voor een potje UNO, Emma staat ruim 300 punten voor op mij dus zal extra mijn best moeten doen om terug te komen.
Echt een leuke dag achter de rug ondanks de hoeveelheid kilometers... morgen naar onze laatste stop, Los Angeles! Emma heeft al een wensenlijstje, we hebben gezegd dat Twan en zij mogen bepalen waar we heen gaan in LA. Wij hebben al zoveel gezien en ons wensenlijstje is inmiddels afgevinkt.

Emma wil in ieder geval de Hollywood letters zien, zwemmen in de zee, liefst nog shoppen (maar we hebben aangegeven dat dat nu wel klaar is) en langs huizen rijden van beroemde mensen. Ook die wens hebben we wat afgezwakt want meestal zie je alleen maar een groot hek en verder niks.
Ohja en de Wall of Fame.
Twan wil vooral niet meer teveel autorijden! Haha, ook begrijpelijk.

We gaan wel wat er allemaal van gaat komen!

Geschreven door Fam.Stuij