Vorig jaar september hebben we gezamenlijk besloten dat we nu een ander deel van USA willen zien, het oostelijke deel. En als we daar dan toch zijn mag New York en Washington natuurlijk niet ontbreken. Alexandra (voor degene die niet weten wie zij is: Chris zijn zusje, nou ja.....hij blijft zusje zeggen echter is zij 35 jaar dus dat valt ook wel weer mee) gaf aan dat ze graag mee zou willen. Buiten het feit dat wij dat heeeel gezellig vinden is het ook nog eens makkelijk....een derde volwassene die ook af en toe eens de kinderen kan entertainen. Daarnaast had Lucienne (voor degene die niet weten wie zij is: de tante van Chris en Alexandra, woonachtig te Dublin (nee niet Ierland maar West Virginia) aangeboden dat we bij haar mochten logeren met het hele gezin dus dat leek ons ook erg leuk. Het logeren bij Leonie (andere tante woonachtig in USA) 2 jaar geleden was erg goed bevallen dus we hebben ook erg veel zin om naar Lucienne te gaan. Dus zo gezegd zo gedaan, de tickets waren al snel geboekt en de accommodaties hebben we maart dit jaar uitgezocht. Dit keer zonder inmenging van een reisbureau dus dat vond ik dan toch wel weer licht spannend. Vragen als: Waar gaan we allemaal overnachten, welke auto kiezen we, is de tussenstop op Heathrow niet te kort, gaan we de volgende vlucht wel halen, hoe groot zijn de reisafstanden etc etc zijn nog steeds van kracht echter zal het vast allemaal wel goed komen.
Want terugkijkend op onze reis van 2 jaar geleden gaan we een aantal dingen anders doen, wat buiten kijf staat is dat we Amerika een fantastisch land vinden en daarom ook nu er weer voor gekozen hebben hierheen te gaan. Maar ook wetend dat de afstanden enorm zijn en we onszelf maar zeker ook de kids voldoende rustmomenten moeten gunnen. Tijd om lekker te zwemmen, chillen en niks te doen. Niet continue onderweg zijn. Dus vandaar dat we wellicht wat minder gaan beleven dan de vorige trip, in ieder geval minder te melden in dit blog. Maar zoals we de reis nu ingericht hebben voelt het goed. Langer bij familie blijven dan de vorige keer was ook 1 van de wensen, bij Leonie waren we 2 dagen en moesten toen al door, we hadden daar zeker ons nog langer kunnen vermaken.
Daarnaast zal deze reis geen 26 dagen duren maar 19 dagen, wel jammer dat het korter is echter heeft Chris verplichtingen als eigen onderneming waar hij niet onder uit kan, dus nauwkeurig de data gekozen dat hij weg kan en vooral wanneer hij weer terug moet zijn.
Ik heb getwijfeld of ik weer zou gaan bloggen, want het kostte mij best wat tijd tijdens de vorige reis en zat regelmatig te stressen als ik geen goede WiFi had. Ben een keer speciaal naar de Mc Donalds (Free WiFi) gereden om mijn blog te uploaden. (Wat de kids uiteraard geen ENKEL probleem vonden en toen wél fluitend in de auto stapten :)) Echter kreeg ik er ook weer veel voor terug, ten eerste een enorm leuk verhaal in mijn foto album, want heb veel van de tekst daarin verwerkt. Daarnaast de onwijze leuke reacties van volgers en toen ik in de gaten kreeg dat men er ook echt bij het ontbijt op zat te wachten (als zijnde de ochtendkrant lezen) werd de druk alleen maar hoger (nee hoor grapje). Maar na recent een paar vragen of ik weer wilde gaan bloggen leek het mij toch wel weer leuk om te gaan doen. Niet wetend of ik echt iedere dag ga bloggen en of er altijd iets leuks te melden valt. Ik ga in ieder geval weer een poging wagen!
Maar dan nu naar de dag van vandaag;
Het was vooral een lange dag vandaag.
Vannacht werd ik om 2:15 uur wakker gemaakt door Twan omdat hij niet meer kon slapen door een vervelende mug. Ik dacht: nu kan ik natuurlijk niet meer slapen en als dat nog niet alles was is ook de mug niet gevonden.
Volgens Chris was ik toch wel wat nerveus, wat ik zelf natuurlijk hardnekkig ontken.... gelijk maar even de laatste was opgehangen vannacht want Twan bedacht gisterenavond dat hij zijn ‘America Today’ shirt PERSE aan wilde op weg naar Amerika. En aangezien hij het betreffende shirt op dat moment en de dag ervoor al aanhad zat er niks anders op toch nog maar een laatste was te doen. Gelukkig toch de slaap weer kunnen vatten en kwart over 7 eruit gegaan. Waarna het shirt nog even keurig gestreken is.
Die vakantiestress is overigens wel vervelend. Ik kan maanden over bepaalde rommel of vuiligheid ‘heenkijken’ echter krijg ik dan 2 dagen voor de vakantie de drang om dat allemaal nog te gaan doen. Dus de koelkast en diepvriezer ontdooit op het laatste nippertje, de bedden toch nog een keer gewassen, voortuin aan kant gemaakt (geen idee trouwens voor wie...)
Daarnaast nog 10x bedenken of ik nu echt wel 4 paspoorten bij mij heb, creditcard etc. Dus alles dubbel gecheckt.
Daarnaast moest vanmorgen Emma’s rapport nog gehaald worden op school.
Maar alles was op tijd klaar.
Daarna nog gezellig koffie gedronken met opa Joop en oma Marla en al
snel de auto in richting Schiphol.
Op Schiphol was het behoorlijk druk, echter waren we toch vrij snel de douane door.
Daarna nog even langs de winkels gegaan met Emma en Alexandra nadat we, na aandringen van met name Emma, toch maar een hapje hadden gegeten bij de Mac.
Die 3 uur wachten op Schiphol is eigenlijk altijd wel snel voorbij. De vlucht van Schiphol naar Heathrow ging soepel en op tijd.
Daarna allerlei gangen en roltrappen op, Heathrow is echt groot!!
Met een metro naar een andere terminal en keurig op tijd voor onze volgende vlucht. Helaas bleek de crew niet op tijd te zijn waardoor we ruim een uur later dan gepland opstegen.
Ook deze vlucht ging verder soepel. We hebben zelfs een wijntje gekregen tijdens de vlucht... voor bij het avondeten. Niks te klagen over de service van British Airways.
Voor de douane hebben we best wel even moeten wachten echter waren we best snel het vliegveld af. Eenmaal buiten overviel de warmte ons wel. Echt superheet terwijl de zon al onder was. Vervolgens met een veel te dure taxi naar ons hotel gebracht en ons bedacht dit de volgende keer toch anders aan te pakken.
Nu moe maar voldaan op bed. Het is Nederlandse tijd 4:45 uur dus echt se hoogste tijd om te gaan slapen.
Het hotel lijkt op het eerste gezicht prima. Uitzicht op het Empire Statebuilding dus wat willen we nog meer. Morgen de warmte trotseren in New York. Ben erg benieuwd!
Geschreven door Fam.Stuij