Vanmorgen toch naar het strand gegaan, eens kijken hoe hoog de golven waren... jong en oud zwom in de zee en lifeguard was aanwezig dus toch maar de zee ingegaan. Zelf ben ik minder een held met die golven maar Chris durfde met de kids wel de branding in. Echter die golven waren zo sterk dat ze met z'n drieen voorover het strand op werden geworpen. Twan geschrokken en klaagde over zand in z'n ogen en mond, Emma had zich zeer gedaan.
Uiteindelijk eens goed naar de lokale bevolking gekeken, zij gingen net voorbij de branding en deinden daar mee op de golven, dat is dus de clue. Daar hebben de kids en Chris heerlijk gedobberd. Soms door de golven heen gedoken en soms al springend de golven getrotseerd. En een lol dat ze hadden, dus mijn angst maar opzij gezet en door de branding heen even met ze meegedaan en moet zeggen, ging eigenlijk best goed TOTDAT Twan ineens riep: Mam, Pap een vin?!?!?!
WAT? Ik weet dat hier haaien kunnen zwemmen, wilde al een spurt nemen met 1 kind aan mijn hand naar de kant. Maar het was inderdaad een vin, alleen van een dolfijn!!
Echt fantastisch gezicht om ze zo dichtbij te zien zwemmen. Ze waren met een hele groep, en ook echt sprongetjes maken. Wat een verrassing was dat! Echt een kadootje op onze laatste dag.
Uiteraard moest ik in het blog vermelden van Twan dat hij weer een dierenspotter was vandaag! En terecht. Hij was het meest alert.

Ook toen we later op het strand lagen zagen we met regelmaat dolfijnen zwemmen.

Na de zee het zwembad nog even ingedoken en gelijk al het zand afgespoeld.

Daarna gedouched en omgekleed, lekker even wat TV gekeken en boekje gelezen.
Ook alvast online ingecheckt, dat gaat zo makkelijk met de KLM app, er komt geen papier meer aan te pas, boardingpassen heb ik op mijn telefoon, ik weet waar we komen te zitten in het vliegtuig, welke gate we worden verwacht etc.

Toen met enige tegenzin toch nog richting Hollywood, want tja... we moeten toch in ieder geval de letters gezien hebben, verder hadden we eigenlijk weinig voorstelling van dit gedeelte van LA. Het was toch nog 50 km hiervandaan en we kwamen erachter dat we gisteren vlakbij waren geweest dus zonde dat we het toen niet hadden meegepakt.
In LA staat altijd file dus wie weet hoe lang we er weer over doen.

Maar toch maar die auto ingestapt en eigenlijk reed het heel vlot.
Eenmaal in Hollywood zagen we al snel de letters op de berg en de Walk of Fame.
Auto geparkeerd en de Hollywood Boulevard opgelopen. Maar wat een drukte, Las Vegas was er niks bij.
Overal studio's en cinema's.
Figuren uit films liepen er rond, zoals Spider-Man, Batman, Catwomen, Captain America etc. Vooral Twan keek zijn ogen uit!
Ook liepen er gasten met slangen om hun nek, door drukke menigtes heen, ieuw!!!
Chris die zegt nergens bang voor te zijn loopt toch een blokje om bij zo'n slang.

Verschillende bekende sterren op de straat bij de Walk of Fame gezien van onder andere Jane Seymour (Dr Quinn, Emma en ik hebben samen daar alle afleveringen van gezien), Roger Moore, Donald Duck (wilde Twan uiteraard mee op de foto), Marilyn Monroe etc. Leuk om een keer gezien te hebben maar niet meer dan dat.

Daarna naar LA downtown waar alle zaken plaatsvinden, hoge wolkenkrabbers en het Staple center, waar de grote wedstrijden van ijshockey en basketbal gehouden worden. Chris is daar in januari geweest voor een ijshockey wedstrijd dus hij vond het leuk om het even terug te zien.
Daar gegeten, nog 1 x een hamburger, om het af te leren.
Een chique restaurant en het was echt heerlijk.

Daarna terug naar onze kamer, koffers inpakken en op naar ons laatste nachtje hier. Aan alles komt een eind, ook deze vakantie.

Morgen deze tijd even geen blog want dan zitten we in de lucht. Uiteraard zal ik thuis mijn laatste blog schrijven inclusief een resumerend stuk.

Geschreven door Fam.Stuij