Vandaag ver voor de wekker wakker dus heb ik de rest uit bed getrommeld en we zaten om 9:00 uur al in de auto. Ik had gisteren al gezien dat het qua km wel goed te doen was maar Yosemite park en de Tioga pas kon nog weleens tegenvallen. Het zal best druk worden en het is zondag dus een ideale dag om op pad te gaan, ook voor de Amerikanen zelf.

Onderaan de berg in Mammoth zelf een winkeltje opgezocht want we wilden nu weleens vers brood. Het brood uit NL mis ik behoorlijk. Het brood wat we tot nu toe gegeten hebben is vrij zoet en houdbaar.
Helaas ook in dit winkeltje niks echt lekkers kunnen vinden en ook weer flink aan de prijs.
Toch nog witte broodjes gevonden met kipfilet erop dus dat maar meegenomen.

We gingen eigenlijk al snel richting de Tioga pas en Yosemite park in.
En nu geen discussie; dit is het mooiste park tot nu toe!!!!
Uiteraard weer niet te vergelijken met de andere parken maar wat een geweldige uitzichten, hoge bergen, ruige granietrotsen, helderblauwe meren en prachtige watervallen. Ogen en oren te kort. Wilde alles zien en vastleggen op foto's.
De mooiste foto's zal ik bij dit blog plaatsen maar het is slechts een fractie van de mooie foto's die gemaakt zijn.

Voordat we het park in konden was er een rij voor het huisje waar je je Annual pas moet laten zien. Denk dat we 10 min hebben gewacht. Helemaal niet verkeerd, we hadden langer verwacht gezien de verhalen die we gehoord hadden maar we waren er ook vrij vroeg.

Er was echter wel een groot nadeel, bij de eerste de beste stop aan een prachtig meer was Chris binnen no time 4 x geprikt door muggen.
OVERAL muggen. Panisch als ik ben durfde ik amper de auto uit. We rekenden ons al rijk want tot nu toe hebben we nog geen mug gezien. De anti muggenspray uit NL was ik vergeten en steeds bedacht ik mij in de supermarkt dat ik het moest meenemen maar het bleef bij bedenken...
Dus niks bij me. Uiteindelijk ben ik ook nog 2 x gestoken en de kids gelukkig niet. Maar het is logisch dat bij water de muggen tevoorschijn komen, had ik dus van tevoren kunnen bedenken.

Het was in totaal 250 km waarvan zeker 200 km binnendoor met continue bochten, etc.
Dus na 100 km bochten begon Emma moeilijk te kijken, ze was misselijk. Wat ik mij enigzins kon voorstellen. Dus Emma voorin gezet naast Chris. Twan begon ook te klagen en zo zaten er 2 kids met een kotszakje op schoot.
Om de sfeer er een beetje in te houden zijn we 'Ik ga op reis en neem mee....' en ' Ik zie ik zie wat jij niet ziet en de kleur is...' gaan spelen.
Ik wilde eigenlijk nog meer stops maken maar durfde het maar niet meer voor te stellen. Zelf achterin begon ik mij ook niet echt lekker te voelen.
Graag wilde ik nog de Bridalveil Fall (vertaald: bruidssluier waterval) zien, een prachtige grote waterval. Er stond echter een enorme file om alleen nog maar de parkeren alvorens er naartoe te lopen. Gezien de omstandigheden toch maar doorgereden. Uiteindelijk een stuk de berg op gereden en heb ik vanaf een afstand de waterval alsnog prachtig op de foto gekregen.

20 km voordat we bij het hotel aankwamen gaf Emma toch ineens flink over. De watermeloen van gisteren ?! kwam eruit. Ongelooflijk toch. Zit blijkbaar na 1 volle dag nog steeds in haar maag. Zal jullie verder niet belasten met andere details over haar maaginhoud:)

Twan ging ook kokhalzen bij het horen van een kotsende Emma dus het feest was compleet. Uiteindelijk is bij hem toch alles binnengebleven.

Bij het hotel gaven ze aan dat de kamer nog niet klaar was, het was ook nog maar 14.30 uur. Na een zielig verhaal van mij over een kotsende dochter in de auto kregen we een andere kamer toegewezen.
Prima kamer met weer een koelkastje, diepvriezertje en koffiezetapparaat en ook nog eens prima WiFi. Ook is dit voor het eerst een kamer incl breakfast dus ben benieuwd morgen naar het brood.
Zelfs een klein balkonnetje. Helemaal goed.

Bij het restaurant van Best Western lekker gegeten en op tijd terug op de hotelkamer.

Nu vandaag even niks meer doen, we hebben zoveel gereden, berg op berg af, de hitte van Death Valley. We realiseren ons dat we behoorlijk wat vergen van de kids.
Morgen blijven we ook heerlijk hier in de buurt maar gaan we wel terug het park in en willen de Sequoia bomen zien natuurlijk!! Maar geen lange autoreis voor ons morgen!

Geschreven door Fam.Stuij