We zijn het erover eens. We hebben geen hekel aan elkaar en kunnen het prima met elkaar vinden, zelfs 3 weken in een ver land. Al was daar vannacht niet veel van te merken. Door een onrustige nacht van ons beiden waarbij we elkaar steeds weer naar de eigen kant van het bed werkten werden we enigszins gebroken wakker. Het gezicht van Linda was weer wat meer opgezwollen, ik was al bang dat ik haar misschien een hoek had verkocht of zo maar gelukkig niet. Vandaag is ze aan de Ibuprofen in de hoop dat het wat vermindert. De warmte is er wel uit, en ook de jeuk neemt wat af. Nu de zwelling nog. Een voordeel: hier ben ik de enige die haar kent er weet hoe ze er normaal uitziet dus niemand maakt zich zorgen hahaha. Gekheid, het komt wel weer goed.
Vanmorgen na het ontbijt hebben we in een stralend zonnetje de auto ingeladen en zijn we vertrokken richting Torrey om naar Capitol Reef NP te gaan.
In het laatste deel van de reis heb ik niet veel energie gestoken; van Capitol Reef hoorde en las ik mooie verhalen en ook onze volgende stap was een logische (Moab voor Arches en Canyonlands NP). Maar wat gaan we dan zien? Dat was de vraag. De route naar Torrey ging over de UT-12. Een scenic route zoals ze dat noemen. Veel mooie uitzichten, bochten en hoogteverschillen. Het hoogste dat we vandaag gezien hebben was 9600ft, dat is ongeveer 2925 meter. We vonden het ook al fris met even ruim 13 graden. We vonden het logisch.
Onderweg kwamen we een bord tegen dat we allebei wel apart vonden. Het kwam erop neer dat je natuurbranden niet hoefde te melden. Een los bord, blijkbaar zijn ze dit gecontroleerd aan het doen of zo. Geen idee. We zagen op verschillende plekken in het bos rookpluimen opstijgen en braaf dat we zijn hebben we dit niet gemeld verder. Later vonden we via Google dat dit inderdaad gecontroleerde branden zijn om mogelijke toekomstige branden beter te kunnen beheersen.
Eerst hebben we in Torrey wat te eten gescoord, voor lunch en voor avondeten. Ons verblijf zit best een eind weg van het dichtstbijzijnde restaurant dus werden we vooraf al ingeseind om goed te eten of in ieder geval iets te regelen. Dat is gelukt namens meneer Subway. Of mevrouw, geen idee. Er stond nu een meneer achter de counter.
Hierop naar het park. We hebben de afgelopen weken heel veel moois mogen zien. En elke keer roepen we weer dat het niet overtroffen zal worden. Rocky Mountains, Grand Teton, Yellowstone, Zion, Bryce... Allemaal mooie parken en ze hebben allemaal iets unieks. Nou, dat heeft Capitol Reef ook hoor.
We hadden het er in de auto al over. Die hond van ons speert altijd naar voren wanneer we bijna bij een bocht of een hoek zijn. Nieuwsgierig als hij is wil hij graag weten wat er om de hoek allemaal aan de hand is en wat er te zien is.
Dat hadden wij vanmiddag dus ook. Elke bocht bracht weer wat nieuws, iets totaal anders dan wat we daarvoor gezien hadden. En allemaal mooi. Mooie kleuren, mooie vormen, massief of juist heel los...
Vooral de scenic byway was mooi. 10 mijl met wat zijwegen en wat plekken van waaruit je een wandeling kon maken. We zijn niet aan onze stappen toegekomen vandaag. We gaan kijken of we dit morgen goed kunnen maken.
Voorlopig staat er 1 wandeling op het programma, daarna even eten scoren en dan de rest van de dag in relaxmodus. Wel zo prettig.
Ons verblijf is prima. Ze hebben een heel groot huis gebouwd op een heuvel met bijna 360 graden rondom zicht. Meerdere gastenkamers waarvan wij de enige zijn die vannacht een kamer bezetten. Jammer voor de eigenaar, misschien nog iets meer promoten. Aardige kerel wel, we werden door hem en zijn 4 kinderen verwelkomd. Allemaal blauwe ogen. Geweldig.
Het is hier heerlijk rustig. We hebben een tijd buiten op de veranda gezeten en zijn nu lekker binnen aan het relaxen. Morgen om 7.30u ontbijt, we gaan het zien.


Overnachting:
Sunlit Oasis
4400 South Notom Road, Notom, UT 84775

Weertype: Zonnig, paar spetters. 27°C
Aantal gereden mijlen: 151

Geschreven door RLML.op.reis