We hebben lekker laat ontbeten na de lange dineravond ervoor. Rombout heeft vervolgens zijn gaucho-aspiraties in daden omgezet en samen met onze nieuwe Engelse vrienden te paard een rit van een uur over het landgoed gemaakt. Ik had graag meegewild, maar ik vertrouw mijn ingewanden nog steeds niet dusdanig dat ik een uur buiten de nabijheid van een toilet durf te zijn. Afijn: ik heb dus de foto's kunnen maken, het bewijs! (Ook wat waard)
Na een uur kwam gaucho Rombout terug; uiteraard met bijbehorende kromme benen, haha.
De lunch in de buitenlucht was weer heerlijk. De asado (enorme gemetselde bbq) met allerlei soorten vlees en geroosterde groenten en aardappeltjes, de malbec rode wijn, die altijd goed is... het is allemaal even lekker!
De siësta aansluitend is daarna welhaast noodzaak. (Het zal weer wennen worden straks met twee crackers 's morgens en 2 boterhammetjes tussen de middag!)
Aan het eind van de middag maakten we samen een laatste grote wandeling over het terrein van La Bamba en zagen de mooiste sunset ever.
Voor het diner heb ik maar eens mijn mooie jurk en hoge hakken uit de koffer gehaald, die ik drie weken meegesleept heb zonder ze te gebruiken! Dit was per slot een bijzondere avond.
Het was lekker, gezellig en intiem: met Paul, Martine (de Engelsen) en de aardige manager van de Estancia. De foto's spreken voor zich.
En toen was de laatste volle dag in Argentinië voorbij. We hebben het beiden ervaren als de mooiste reis die we ooit samen gemaakt hebben. Er zal nog lang over nagepraat worden... 😊

Geschreven door Molenaars.on.tour