Vandaag gaan we Seattle bekijken in ons eigen tempo. Auto ingeleverd, dus we doen het vandaag voornamelijk met de benenwagen. In de lobby van het hotel pakken we koffie en thee to-go en gaan op weg. Het is bewolkt als we op pad gaan, maar in de loop van de dag wordt het weer zonnig, zo zijn de voorspellingen. We hebben een tijdslot gereserveerd voor de Space Needle. Maar voor die tijd zoeken we eerst nog even onderweg naar een tentje waar we ontbijt kunnen scoren. We vinden een tentje waar we iets uitkiezen, even moeten wachten tot het klaargemaakt is, en even lekker gaan zitten om het allemaal te verorberen. Als het op is lopen we verder en komen eerst nog langs de Amazon Spheres. Hier binnen staan zo’n 40.000 planten. We bekijken de spheres alleen even vanaf de buitenkant.
Daarna lopen we door naar de Space Needle. We hebben een tijdslot, maar dat is maar een kwartiertje geldig. We zijn netjes op tijd en mogen doorlopen. We komen in een heel lange rij terecht. Het lijkt wel de Efteling waar iedereen in de rij staat voor de python of zo. Gelukkig worden we onderweg bezig gehouden door uitleg over de bouw van de needle. Dat is een goede afleiding. En zo komen we vanzelf bij de lift die ons naar een hoogte van ongeveer 180 m zal brengen. We komen op een observatiedek. Er zit rondom glas dat licht naar buiten wijkt. Je kunt dus over de rand naar beneden kijken. Maar ook de blik van je af is mooi. Aan de ene kant het zeezicht en aan de andere kant de stad met zijn wolkenkrabbers. Er zijn glazen bankjes tegen het glas geplaatst, die ook achterover hangen. Als je gaat zitten schuif je vanzelf naar achteren tot tegen het glas en hang je voor je gevoel in de lucht. We wandelen een tijdje rond en gaan dan met de trap een verdieping naar beneden. Daar is een glazen vloer die in een half uur 360 graden draait. We willen in het café gaan zitten met een drankje om zo de stad aan ons voorbij te zien glijden, maar dat lukt niet. Er wordt sterke drank geschonken, maar ook ook mocktails. Maar Fieke moet ondankshaar leeftijd een paspoort overleggen. Een rijbewijs (foto van haar paspoort via telefoon) is niet genoeg. De wetgeving in Washington, de staat waar we nu zijn, zegt dat mensen onder de 40 zich moeten kunnen legitimeren via een fysiek paspoort. We vinden er van alles van, maar het maakt niet uit. Nou, dan maar niet. Zo erg is dat niet, scheelt ook aardig wat dollartjes. We lopen verder en kunnen dan “lekker” over de glazen vloer lopen. Je kunt zo recht naar de grond kijken. Even iets overwinnen en dan het glas opstappen. Niet de hele tijd naar beneden kijken en dan gaat het wel. Hans en Fieke hebben er iets minder moeite mee. We vermaken ons er wel. Daarna pakken we de lift weer naar beneden.
Beneden even een magneetje scoren en dan gaan we naar buiten. Daar is de meeste bewolking aan het wegtrekken en de zon doet lekker zijn werk. In het park dat rondom de Space Needle ligt gaan Hans en Fieke even lekker op het gras zitten en ik loop een rondje over het terrein. Overal zitten mensen muziek te maken en er staan ook overal eettentjes. Daarnaast zijn er natuurlijk de nodige winkeltjes. Ik kan door de heg een paar glasobjecten zien van Chihuly, een glaskunstenaar. Mooi. Iets verderop staat het museum of pop culture. Het gebouw is ontworpen door de architect Frank Gerry. Het gebouw heeft iets weg van het Guggenheim, maar dan met heel veel kleuren. Er is goud voor de gitaar(bouwer) Les Paul, blauw voor de Fendergitaar, paars voor Jimi Hendrix en rood voor alle voertuigen waar de rock&roll sterren in rondreden. Nu de zon er op schijnt is het gebouw nog mooier. Misschien is er morgen nog tijd voor een bezoekje, maar niet vandaag.
We willen nu naar Pike Place Market. Het is een van de oudste landbouwmarkten van de VS. Kleine landbouwers, ambachtslieden en handelaars kunnen hier hun spullen aanbieden. Het is een toeristische attractie. Om daar te komen nemen we de monorail. Die loopt vanaf de Space Needle tot vlak bij Pike Place Market. En een monorail hebben we nog nooit in gezeten, dus dat gaan we doen. Het ritje duurt nog geen 3 minuten, maar is leuk om mee te maken. Verder lijkt het net op de metro.
Eenmaal op de markt is het een drukte van jewelste. Er zit ook de eerste Starbucks winkel en er staan wel honderd mensen in de rij om daar een koffie te bestellen. Tja. We zien ook een winkel waar kaas gemaakt wordt en ze bezig zijn om langwerpige kaasblokken om te draaien. Er zijn ook allerlei kraampjes en winkeltjes. Leuk om daar op je gemak langs te lopen. We nemen onderweg even de trap naar beneden naar een straat waar de”gum wall” zit. Een stuk straat die helemaal ondergeploegd zit met kauwgum. Fieke vond het heel vies, maar wij konden er de lol wel van inzien. Absurd, zo veel kauwgum. Ik moest er lekker om lachen en keek mijn ogen uit. Hans en ik hebben een selfie gemaakt. Fieke vond het alleen maar vies. We liepen de straat uit en gingen ergens iets te drinken halen. Aan het water hebben we onze liters drank proberen weg te werken. Wat een grote hoeveelheden krijg je hier toch toebedeeld. En we hadden nog wel de kleine hoeveelheid besteld. Gek genoeg werd men hier aangemoedigd om de meeuwen te voeren, die dan ook af en aan vlogen. Toch wel leuk om te zien, zolang je tenminste niet onder gescheten wordt.
Met een waterbuik wandelen we door naar Pioneer square. Hier is ooit Seattle gesticht. Er staat een heel oude totempaal. En hier zijn ooit de eerste nederzettingen gesticht. Er staan mooie oude stenen gebouwen met ornamenten. Ook zien we hier echter vergane glorie in de zin van een verzamelplaats voor mensen die het allemaal niet zo goed meer weten. Het blijft toch elke keer weer een schrijnend beeld, al die zwervers die op straat leven hier.
We besluiten om via de waterkant weer terug te lopen naar het centrum. En nog belangrijker, terug te lopen naar een souvenirwinkeltje waar zowel Hans als Fieke een hoodie hebben gezien die ze willen aanschaffen. En als we dat gedaan hebben zijn de zolen voor vandaag versleten en wandelen we terug naar het hotel. Genoeg voor vandaag.

Geschreven door Hmf.gaan.opweg