De wekker ging om half zeven. Vroeg! Maar met reden. Vroeg opstaan, vroeg eten, vroeg het park in. Met het vroeg opstaan en het vroeg eten gaat het goed. Maar dan gaan we op weg en voor we de straat uitrijden staan we al vast. We zitten met het hotel maar een kilometer van de ingang van het park af, maar dat is dus al genoeg om vast te komen te staan. We sukkelen lekker met de stroom mee naar de ingang. En omdat we al een paar dagen eerder een America The Beautiful Pas hebben gekocht, kunnen we via de fast lane naar binnen rijden. En als je dan denkt dat je er bent, kom je bedrogen uit. Het is tientallen kilometers rijden naar de “loop”. Er loopt een soort van achtje aan weg in het park. Langs deze acht zijn de belangrijkste punten te vinden. Die loops zijn een paar honderd kilometer, dus genoeg te zien. Aangezien we gisteren Old Faithfull al gedaan hebben, besluiten we bij het ontbijt dat we nu naar The Grand Prismatic Spring gaan. Dat is een van de hoogtepunten in het park. Het is dat hele blauwe water met die oranje ring er omheen.
Ik moet zeggen, ik vind het allemaal fantastisch. Al die activiteit vanuit onder de grond. Het is zo mooi en fascinerend om te zien. Soms stinkt het ook, of komt er ineens heel hete lucht jouw kant op drijven. En het is al zo warm. Maar jammer dan, warm of niet we willen alles zien!
De Grand Primatic Spring is zo ontzettend mooi om te zien. De stoom komt van het water af, de kleur is prachtig blauw en de rand er omheen is oranje. Je weet gewoon niet wat je ziet. Zo apart om te zien. We lopen via een boardwalk langs allerlei bronnen en poeltjes die allemaal “iets” doen. Borrelen of blazen of spuiten of of of……. Nadat we de boardwalk wandeling gedaan hebben, pakken we de auto naar de volgende stop. Daar maken we een wandeling van een kwartier, om via de berg iets te stijgen, waardoor we op een uitzicht platform komen waar we op de Prismatic neer kunnen kijken. Nu kun je het totaalplaatje zien. We genieten er een tijdje van. Eenmaal uitgekeken lopen we op ons gemak in het warme weer weer naar beneden. Langs de route, zo’n 50 m van de weg, ligt doodleuk een grote bizon te tukken in de wei. En iedereen loopt er langs, maakt een paar foto’s en gaat weer door. Dus wij ook maar.
Volgende stop: Black Sand Basin Trail. Weer een boardwalk met interessante poeltjes. En het is verbazend om te constateren dat al de poeltjes weer hun eigen aantrekkingskracht hebben. Na deze wandeling besluiten we weer richting Old Faithful te gaan. Het is min of meer het middelpunt van het park en heeft dus veel faciliteiten. We willen iets eten en Fieke moet heel nodig naar het toilet, dus snel een parkeerplek zoeken. Niet echt eenvoudig met zoveel mensen die zich met de auto, campers caravan, bus verplaatsen. Maar we hebben weer mazzel. En omdat we na het eten precies op de tijd zitten dat “de oude betrouwbare” uit moet barsten, gaan we er weer lekker voor zitten. Deze keer is de uitbarsting naar ons idee hoger en langer durend. Toch weer leuk om te zien. We wandelen na de show weer terug naar het grote gebouw om onze waterflesjes bij te vullen. We blijven veel drinken, echt wel nodig nu. Maar terwijl Fieke de flessen vult horen we omroepen dat “De Beehive” waarschijnlijk op uitbarsten staat. Nou, ook maar even meepikken dan. Daar moesten we wel weer een stuk voor teruglopen. Maar achteraf gezien zeker de moeite waard. Aan de hand van activiteit uit een kleine opening naast de beehive (daar lijkt het op) ziet men dat de beehive (mogelijk) op uitbarsten staat. We hopen er maar het beste van. En inderdaad, de uitbarsting volgt. Een flinke eruptie van water die hoog de lucht in schiet. Het spektakel houdt een paar minuten aan. De fontein komt volgens zeggen hoger dan old faithful en duurt dus langer. Alleen doet old faithful het op gezette tijden de hele dag door. De beehive hooguit één keer per dag. En natuurlijk, omdat we er nu toch zijn, lopen we de boardwalk langs alle activiteit.
Omdat we een beetje veel in de zon gelopen hebben besluiten we dat we met de auto een loopje gaan rijden. Het heet de Firehole Lake Drive. Lekker in de airco rond kijken en af en toe uitstappen. We zien vanaf een klein afstandje weer een flinke eruptie. Het blijft een ontzagwekkend beeld. Als het loopje weer op de rondweg uitkomt zijn we allemaal een beetje gaar. We rijden naar huis. Daar kleden we ons om en nemen een duik in het zwembad. Ja, ik ook! In de jacuzzi blikken we terug op een zeer geslaagde dag. Morgen weer een ander stuk van Yellowstone bezoeken. Kijken wat dat ons gaat brengen!

Geschreven door Hmf.gaan.opweg