Vandaag lekker een klein beetje langer uitgeslapen. Er is vandaag geen vaste afspraak, de af te leggen afstand is niet zo groot, dus we hebben de tijd aan onszelf.
We lopen richting het ontbijt en komen op de trap tot de ontdekking dat er een nieuw cruiseschip in de haven ligt. Fieke had het al gezien toen ze de gordijnen van haar kamer open deed. Op de trap kunnen we maar een klein deel van de boot zien. Maar wat een gigantisch ding! Het kan niet anders of deze is nog groter dan de vorige. Fieke zoekt het op. En dit schip is 331 meter lang (gisteren net onder de 300) en 43 m breed (gisteren 35). En de hoogte moet 65 m zijn. Da’s toch niet normaal. Maar ach, je went er aan….
Rond een uur of tien vertrekken we richting Dombås. Onderweg komen we langs de Trollstigen. Volgens de reisgidsen wordt deze weg door kenners als één van de mooiste route ter wereld bestempeld. De Trollstigen is onderdeel van een andere weg, maar een gedeelte van 20 km heet zo. Er zit een stuk in met 11 haarspeldbochten die tegen de berg op kruipen. Het moet fantastisch mooie uitzichten geven en tijdens het rijden zie je het landschap om je heen snel veranderen omdat je zo snel stijgt, of daalt.
We kiezen onze route zo dat we de Trollstigen van bovenaf benaderen. Zouden we de route van de andere kant benaderen dan zouden we dezelfde weg weer terug moeten nemen om de rest van de route weer op te pakken. Dat gaat erg veel tijd kosten.
Vandaag zou volgens de berichten een mooie dag moeten zijn. We vertrekken met een bewolkte lucht. Af en toe lijkt het open te breken, maar toppen van bergen zijn veelal niet te zien. We krijgen zelfs regelmatig regen. Geen harde buien, maar het landschap trekt er wel van dicht. Dat voorspelt niet veel goeds. Hoe hoger we komen, hoe meer bewolking. Niet leuk. Het regent niet, maar we zitten gewoon in de bewolking. Op een gegeven moment zien we echt nog maar heel weinig. We komen bij het punt aan vlak voor de haarspeldbochten beginnen. (Wij rijden naar het dal toe) Daar is een grote parkeerplaats met een restaurantje. Maar er loopt ook een pad naar het uitzichtpunt om het dal in te kijken en een goed zicht te hebben op alle haarspeldbochten. Ja, ha ha. Je kon net zo goed je ogen dicht doen, je zag echt niks. Ja, mist. Waar je ook nog eens lekker nat van werd. Zo ontzettend jammer. Maar dit was al die dagen al het risico, het moest een keer niet goed gaan. Hans komt met het goede idee daar maar een tijdje pauze te houden en iets te eten. Ook in de hoop dat het iets opklaart. We hebben vanmorgen een brood gehaald bij een bakkertje en eten ons broodje in de auto. En we zitten maar: wordt het nu lichter of denk ik dat maar. Ja, ik zie een stukje berg. Oh nee, de mist is er al weer voor getrokken. Nou ja, op een gegeven moment zijn we maar gaan rijden, we moeten toch door. En verdraaid, we zijn de eerste bocht nog niet door of we krijgen steeds meer zicht. Nog niet optimaal, maar hé, we zijn blij. En het wordt steeds beter. We zijn zelfs in staat foto’s te nemen. Een voordeel van dit mindere weer is dat er niet veel auto’s rijden. Dus Hans stopt gewoon af en toe op de weg om even snel te kijken en snel een foto te nemen vanuit de auto. En zo hebben we toch nog best veel gezien van de Trollstigen.

We hebben inmiddels de fjorden achter ons gelaten en trekken steeds meer landinwaarts. Het landschap verandert. Meer glooiend, meer bos. We genieten al rijdend van de omgeving en rijden rustig richting Dombås.
De plaats Dombås is niet veel, maar we hebben mooie hotelkamers met uitzicht op het dal en bergen. En inmiddels is de zon gaan schijnen en is de temperatuur lekker. Zo gauw we op de hotelkamer zijn proberen we een elandsafari te boeken. Die zou vanaf 19.00 uur vertrekken. We wisten dat die hier werd aangeboden, maar durfden gezien het weer geen voorreservering te doen. En nu blijkt hij vol te zitten. Dat is wel even balen. We hadden graag op jacht gegaan naar elanden. Maar helaas. Hans zoekt nog een beetje verder naar info en mogelijke andere aanbieders. Maar ineens zegt hij: zo hé, zijn wij even blij dat we niet geboekt hebben. De weg naar de excursie zit dicht. Dus om er te komen hadden we een omweg van 2 uur moeten maken. Niet te doen dus. Dat maakt het allemaal een stuk minder zuur.
Dus gaan we op ons gemak hier in het hotel eten. Het is buffet. Maar een heel goed buffet. En we hebben ondermeer superheerlijk en goed klaargemaakte zalm gegeten. Vorige week in Bergen heb ik zalm gegeten in een best duur restaurant. Maar deze zalm was vele malen lekkerder. Na het eten hebben we nog een tijdje met de verrekijker de heuvels afgespeurd. Je kan niet weten, misschien spotten we zo zelf wel het eland. Nee, zo gelukkig waren we nu ook weer niet.
Lekker kopje thee erbij, verhaaltje schrijven, foto’s er bij uitzoeken, beetje lezen, spelletje doen etc en we sluiten de dag in ondergaande zon af. Morgen reizen we door naar Oslo en het schijnt mooi weer te gaan worden …

Geschreven door Hmf.gaan.opweg