Gisteravond heeft Hans nog helemaal zitten uitzoeken hoe we naar Bondi beach moeten komen met het openbaar vervoer. En aangezien het weer er inderdaad heel goed uitziet, houden we ons aan het plan om van Bondi beach naar Cogee te wandelen langs de kust. Hier draait de zon van oost naar west via het noorden. Dat is even wennen, maar betekent dat we van noord naar zuid lopend de zon in de rug hebben. Wel zo prettig.
Maar eerst weer een lekker eettentje opzoeken voor ontbijt. Vandaag toast met voor mij een gebakken ei. Hans krijgt op verzoek vegemite, waarvan we het vermoeden hebben dat het een soort stroop is. Dus Hans besmeert een stukje toast en neemt een flinke hap, waarna hij direct van kleur verschiet. “Zout” roept hij en jak! Vies. Het smaakt om een vergelijking te maken naar maggi. Ik probeer een heel klein mespuntje en spuug het bijna weer uit. Echt iets voor de fijnproever zullen we maar zeggen. Weer iets geleerd. De man achter de bar moet er smakelijk om lachen en vertelt ons dan dat hij 20 jaar geleden precies dezelfde ervaring had en er daarna nooit meer een hap van genomen heeft. Verder was het een prima ontbijt.
Daarna treedt Hans zijn schema in werking. We gaan het eerste stuk met de tram naar Circulair Quay waar we op een Ferry stappen. De veerboot gaat naar Watson Bay en vaart om te beginnen om het Sydney Opera House heen. Weer een heel andere blik op het gebouw. Daarna duurt het 20 minuten met de boot voor we Watson Bay bereiken. Een leuke manier om je te verplaatsen. Sydney vanaf het water is ook mooi om te zien. Aangekomen in Watson Bay stappen we weer over op een ander vervoermiddel. Het laatste stuk doen we met de bus. Het gaat allemaal prima en we komen zo precies waar we willen zijn: Bondi Beach.
Als er in een programma over Australië over stranden wordt gesproken gaat het ook altijd over Bondi Beach. Het is hét strand voor de Australische strandcultuur. Waarschijnlijk zelfs het beroemdste strand van Australië. ( en ook één van de gevaarlijkste stranden door de sterke stromingen) Een mooi strand en regelmatig indrukwekkend hoge golven. Het strand is dus ook populair onder surfers. De beroemde lifeguards zijn die van Bondi beach.
En nu wij toch in de buurt zijn wilden we, en met name Fieke wel graag dat strand zien.
Omdat we midden in de Australische winter hier zijn, is het strand bijna leeg. Toch zijn er een paar zwemmers, een paar zonaanbidders en een aantal surfers te zien. Wij vinden de golven al best hoog, maar de surfers waarschijnlijk niet zo. We zien ze niet zo heel vaak gaan. Maar gaan ze eenmaal, dan blijft dat een prachtig gezicht. Mannetjes (of vrouwtjes) op een plankje boven op een golf.
We gaan een coastal walk doen. Van Bondi Beach naar Coogee Beach. We lopen op goed aangelegde paden langs de kust en komen zo langs een aantal stranden en baaitjes. Niet alleen de zee is mooi om te zien, maar ook alle planten en bloemen die we onderweg tegen komen. Vlak voor we de route beginnen zeg ik nog tegen Hans dat ik wat verderop weer een aantal kaketoes onder een boom zie zitten. Ze zitten te ver weg om even snel te gaan bewonderen. Een paar minuten later zegt Fieke: kijk ze vliegen weg. Maar de stroom van vogels hield niet op. Ik denk zeker dat we honderden vogels voorbij hebben zien vliegen. Prachtig!
Hierna verlaten we het strand. Natuurlijk heb ik mijn best weer gedaan om een paar schelpjes te vinden. Het is hier geen schelpenstrand dat is al snel duidelijk. Maar een enkel schelpje heb ik toch gevonden, en ook wat afgesleten glas weer. We lopen langs een mooie kustroute op ons gemak te wandelen, heerlijk ontspannend met het geruis van de zee op de achtergrond. We stoppen nog ergens voor de lunch en wandelen weer verder. Aan het eind van de middag bereiken we Coogee Beach en pakken daar de bus weer terug naar het centrum van Sydney.

Nb. De bus betaal je hier gewoon met je creditcard. Fieke heeft die niet en daarvoor hebben we een ‘Opal Card’ aangeschaft. Daar zet je initieel $20 op en reizen maar. Net als bij ons check je iedere keer in en uit. Nadeel van die Opal Card is dat je het restantbedrag alleen terug kan krijgen als je Australiër bent.

Avond: we besluiten na de wandeling eerst even terug te gaan naar het hotel. Even opfrissen en relaxen voor we een restaurant gaan zoeken en daarna in het donker nog eens bij het Opera House gaan kijken. We verwachten dat het gebouw wel mooi aangelicht zal zijn. Fieke wil graag een steakhouse voor vanavond dus zoeken we zo’n restaurant op in de richting van het opera house en gaan weer op pad. Het restaurant is goed, er ligt linnen op de tafel en er is een rustige sfeer en bediening. Wel worden we nu goed geconfronteerd met wat iedereen hier om ons heen steeds zegt: Sydney is een mooie, fijne stad, maar superduur. Gemiddeld €15,- voor een glas wijn, gemiddeld €50,- voor een biefstukje. Het is geen uitzondering. We doen maar net of het normaal is, een andere keus heb je niet. Ineens is de take out maaltijd van gisteren nog een stuk lekkerder geworden. (Alhoewel…….. de biefstuk was ook heel erg lekker!)
Wanneer we het restaurant verlaten wandelen we richting Harbour Bridge. Hans wil vanaf de brug op het opera gebouw kijken. Dat blijkt inderdaad heel mooi te zijn. We genieten een tijdje van alle aanblikken van een verlichte stad en besluiten de tram terug te nemen naar het hotel. Even genoeg gelopen vandaag. Alweer een mooie dag om over naar huis te schrijven!

Geschreven door Hmf.gaan.opweg