Vanmorgen zijn we toch redelijk vroeg opgestaan. Een beetje in het ritme komen, maar ook omdat we deze dag nog ten volle willen benutten. Maar eerst een ontbijt! Ik persoonlijk verheug me altijd op het ontbijt, lekker allerlei verschillende dingen kiezen. Nou, niks hoor. Ja, als je lekker warm wil eten om half negen ,’s ochtends. Heerlijk met nasi en bruine bonen en nog meer van die dingen. Nee, bedankt op de vroege ochtend. Wat blijft er dan over? Wit brood dat je kon roosteren, scrambled eggs (leek op samengeperst rubber) en een muffin. Koffie was er ja, ook thee. Alleen was die thee zo zwart als de nacht en dus niet te drinken. Ach, jammer dan. Op het volgende adres mogelijk beter!
Vandaag beginnen we in Little India één van de aparte wijken in Singapore. Het is een heel kleurrijk gedeelte van de stad. We willen graag een paar van de hindoeïstische tempels bekijken. We komen als eerste de Sri Veeramakaliamman tempel tegen. Eenmaal in de buurt komt gezang en getrompetter ons tegemoet. Het blijkt dat we net bij de slotceremonie zijn aangesloten. En nog mooier, we mogen naar binnen. Hans en ik moeten allebei een omslagdoek om, omdat we een korte broek aan hebben. Het zal wel, wij kunnen naar binnen. We zetten onze schoenen bij alle anderen en gaan naar binnen. Deze tempel blijkt één van de oudste tempels van Singapore te zijn. De buitenkant was al prachtig met de vele kleurrijke beelden, de binnenkant is nog veel bonter en mooier. Binnen is het een drukte van jewelste. De toeteraar trompettert er lustig op los, er wordt met met een soort van belletjes geklepperd, er wordt gezongen, olielampen branden en worden bij beelden gezet, monniken lopen langs de mensen met het spulletje waarmee stippen op het hoofd gezet kunnen worden, mensen liggen languit op de grond of branden wierookstokjes. Het is een fantastisch schouwspel. Een andere monnik pakt offergaven aan en in optocht gaat het langs de godenbeelden en worden offers achter gelaten. Als de ceremonie is afgelopen raken we nog in gesprek met een monnik. Hij legt ons een aantal dingen uit. Terwijl we zo in gesprek zijn zien we om ons heen deuren voor godenbeelden sluiten en gordijntjes gaan dicht. Poppetje gezien, kastje dicht. Met alle respect gezegd, ik vond het super interessant om te zien. Wij vertrekken en achter ons gaat de voordeur dicht. En zoals de monnik ons al vertelde, je zult nu geen tempel meer vinden waar je een open deur ziet. We hebben dus veel geluk gehad. Het cadeautje van de dag, zo dachten we.
Eenmaal buiten zijn we nog wat door de wijk gaan zwerven en hebben huizen gezien die zo uit het koloniale tijdperk leken te komen. Uitgekeken in Little India hebben we de metro naar Chinatown gepakt. We verwachtten min of meer een toeristische straat met veel souvenirshops. Maar daar kwamen we bedrogen uit. De winkels waren er wel, maar dit is een wijk in vol bedrijf. Ook hier veel huizen uit een koloniaal tijdperk. En met een beetje fantasie van die koloniale woningen waar op een achteraf kamertje de opium kit is ondergebracht. Je ziet Kuifje er zo rondwandelen. Na zelf wat rondwandelen gingen we op zoek naar Hawker Chan. De kok maakt een signature dish van chicken en rice. Het is de goedkoopste michelinnster maaltijd ter wereld. Je betaalt ongeveer $7 per maaltijd. Natuurlijk hebben wij hier gegeten! Het was een rib uit ons lijf, ha ha. En inderdaad, de kip smaakte heerlijk. Terwijl wij binnen zaten, kwam de dagelijkse regen voorbij. Wij klaar om te vertrekken, regen over. Goed geregeld van der Kooijtjes! Ook in deze wijk hebben we lopen zwerven. En ineens zien we ook hier een tempel. Nou, maar even van de buitenkant bekijken, want zal ook wel dicht zijn. Maar we zagen mensen lopen en hoorden gehum uit de tempel komen. Het bleek de Buddha Tooth Relic tempel te zijn. Boeddhistisch en heel Chinees gericht. Een aantal monniken stonden gebeden te zingen. Je zou er bijna van in trans raken, alles op eenzelfde toonhoogte hummend. Mooi. Veel beelden die echt Chinees leken en verder een totaal andere binnenkant van de tempel. Ook dit weer interessant om mee te mogen maken. Een ervaring rijker verlaten we de tempel.
Nu gaan we op zoek naar hawker centre Lau Pa Sat. Dit is een plek waar tientallen kleine restaurantjes verzameld zitten die één groot terras delen. De plek zit midden tussen de wolkenkrabbers, een heel aparte locatie om te zien. Wij zijn er gestopt om iets te drinken. Je kon namelijk ook binnen in een groot gebouw kiezen uit vele tentjes. Buiten werd alleen ‘s avonds geserveerd. Hans heeft er een drankje van suikerriet gedronken.
Chinatown lieten we hierna achter ons en al wandelend begaven we ons weer naar de haven. Eigenlijk met de bedoeling in de avond weer een keer de supertrees voorstelling en de fonteinenshow bij te wonen. Echter, in de buurt van de haven kwamen we steeds meer gewapende politie tegen. Ook waren hele stukken langs het havengebied afgezet. Huh, zou er één of ander congres met hoogwaardigheidbekleders zijn of zo? We hadden geen idee. Eenmaal bij de haven zagen we heel veel mensen staan die hun statief klaar hadden staan voor een fotoshoot. Wat is dat dan? Dus wij maar wat mensen aangesproken. Nu blijkt deze maand een feestmaand te zijn in verband met de 57e verjaardag van de republiek. Vanavond is er een show met vliegtuigen en vuurwerk. Ok! Ook heel leuk! Dan maar geen supertrees, maar vermaak aan de haven!!
We zijn een eind doorgelopen langs veeeeel hekwerken en langs veeeeel politie, veelal tot de tanden toe bewapend. Maar allemaal voor onze veiligheid. Eerst nog even langs de Merlion gelopen, het symbool van Singapore en toen zijn we op een mooi plekje aan het water gaan zitten, hebben wat te drinken gehaald en zo hebben we gewacht op de show.
De show begon met een soort van gevecht op het water tussen mensen op jetski’s en politie in boten. Voor op de boten stonden mitrailleurs. Toen die weg waren vloog er heel hoog een militair vliegtuig over. Daaruit leek 1 parachutist te springen. Maar er vormde zich in vrije val een cirkel die wat later uiteen viel in een stuk of acht parachutisten. Zij landden vlak bij op een podium. Achteraf begreep ik dat ze de red Lions werden genoemd. Toen kwamen er in formatie een stel straaljagers over die ontzettend veel lawaai maakten. Maar het werkte zeer imponerend. En meer en meer merkten we dat het een militaire show was, maar wauw wat mooi. Iets later kwam er een grote shinouk aan die vlak over het water vloog, we werden er nat van. De klep ging omlaag en er sprongen kikvorsmannen uit. En weer kwamen de straaljagers langs die boven het water verticaal omhoog vlogen, een herrie joh, niet normaal! En toen dat allemaal voorbij was kwam de shinouk nog eens langs met twee andere gevechtshelikopters aan zijn zij. Onder de shinouk hing een gigantische vlag van Singapore. Alsof dat allemaal nog niet genoeg was kwam een soort stoet van aaneen gekoppelde amfibievaartuigen aangevaren. Hierop stonden een heleboel soldaten en ook een viertal kanonnen. Die begonnen op een gegeven moment zo’n twintigtal harde saluutschoten af te vuren. En toen was het eindelijk afgelopen.
Ergens iets te eten “to go” gehaald en lekker de stad donker zien worden. Al de gebouwen rondom het water hadden wel iets met verlichting gedaan. Vooral het Marina Hotel was imponerend. Het is echt een markant gebouw in de stad, niet te missen.
Kwart over acht: vuurwerk. Daar was echt goed werk van gemaakt. Een mooie show, en het geluid echode mooi tussen de wolkenkrabbers. En daar waar we dus dachten dat we vanmorgen ons cadeautje van de dag al hadden gehad, waren we nu weer heerlijk getrakteerd op iets onverwachts, maar supermooi en indrukwekkend.
Na afloop zijn we op ons gemak naar de metro gewandeld en zijn terug gegaan naar het hotel. Morgen een reisdag. Dan vliegen we door naar Australië. Reisdoel: Sydney.

Geschreven door Hmf.gaan.opweg