Wanneer ik het verhaaltje van vandaag wil gaan schrijven zie ik ineens de titel van de vorige dag. Dat moet helemaal niet zijn van Dombås naar Oslo, maar van Ålesund naar Dombås. Foutje, Hans heeft het snel hersteld.
Vanmorgen dus wel vertrokken uit Dombås, niet al te laat. Er staan een paar tussenstops op het programma. Al na ongeveer een uur rijden moeten we van de snelweg af. We krijgen een omleiding. Dit heeft alles te maken met de storm “Hans” van zo’n twee weken terug. Er zijn stukken van de weg weggespoeld en we mogen niet verder over de hoofdweg. Niet erg, over de andere weg is het ook prima te doen. Ik moet zeggen dat de wegen hier prima zijn. Meestal eenbaanswegen met een geel lijntje om je af te scheiden van het tegemoet komend verkeer. Nu mag je in Noorwegen al niet zo hard rijden, op deze kleinere wegen gaat het van 40 naar 50, 60, 70 en 80 km per uur. Heel relaxt rijden, maar het schiet niet op. Is ook niet nodig als je van de omgeving wil genieten. Wanneer we net weer 10km de snelweg op zijn, gaan wij de afslag nemen naar Ringebu. Daar staat weer een mooie staafkerk. Bijna op de route, dus daar rijden we langs. We rijden via een smal weggetje de berg op en krijgen aan het eind als traktatie de kerk. Hans en Fieke duiken op het parkeerterrein het toilet in en ik wacht voor de kerk op hen. Ik heb de telefoon in de auto laten liggen. Dus geen geld, dus geen toegang tot de kerk. Wanneer vader en kind er weer zijn willen we de kerk ingaan. Maar voor we dat kunnen doen komen we een Nederlands stel tegen. Dat stel hebben we voor het eerst ontmoet en gesproken op de boot van Geiranger naar Hellesylt (door het Geirangerfjord). Daarna kwamen we hen weer tegen in Dombås. En nu dus weer. We hoeven denk ik niet uit te leggen dat dit ook mensen waren die dezelfde ANWB reis geboekt hebben. Dus weer even bijkletsen. En zij wisten ons te vertellen over een spoorbrug die ingestort was. Of wij dat niet gezien hadden onderweg. Eh, nee niet gezien. Het zou de brug moeten zijn die in het nieuws is geweest ivm met de stormschade. Jammer, gemist. We nemen weer afscheid en gaan de kerk bezichtigen. Ook deze kerk is helemaal van hout. Van binnen is hij echter totaal anders. Ook weer mooi om te zien. Eenmaal weer buiten loop ik wat over het terrein te zwerven. Ik hoor water stromen en zie een beekje aardig stromen. Maar vanaf dat punt heb ik een mooi uitzicht over een rivier. En ineens zie ik een brug. Ik pak mijn camera en zoom in. En verdraaid het is dezelfde brug als waar we net dat gesprek over hadden. Toeval bestaat niet! En ja, één van de delen van de brug was volledig van de pijler af en hangt helemaal scheef op de andere pijler.
We stappen weer in de auto. Volgende stop is Lillehammer. De plaats van de Olympische Spelen van 1994. Ik wilde dat gewoon graag even zien. Maar we rijden het centrum in en het ziet er niet echt uitnodigend uit. De doorgaande straat waar we rijden is ook erg druk. Niks aan. Misschien hebben we niet het goede plekje gehad, maar we besluiten door te rijden. Wel kijken we nog even naar de skischans met Olympische ringen.
Volgende stop: Hamar. We besluiten daar te lunchen en op zoek te gaan naar Het Vikingsskipet, de schaatsbaan. In het centrum parkeren we de auto en wandelen naar het water. Zonder jas, zonder vest. Het weer is zo lekker. We gaan een terrasje pakken voor de lunch. We lopen zoals gezegd eerst even langs het water, maar daar kunnen we niet bijkomen en we zien al snel dat er ook hier delen zijn afgezet ivm het nog steeds hoog staande water.
Na de lunch, heerlijk in de zon, rijden we verder. Op zoek naar de ijsbaan. Die is zo gevonden. Het is ook een groot gebouw dat overal bovenuit steekt. Maar helaas! Ook hier kunnen we niet bijkomen. Weg afgezet, en als je daar geen genoegen mee nam, was er als extra barrière het water. Het stond halverwege de straat. En aangezien de ijsbaan aan het meer staat zijn de opties op. We rijden daarom weer verder. Een klein gelukje is dat we een brug over moeten waardoor we toch nog een blik op het skipteken kunnen werpen. Mooi gebouw.
Laatste stop: Oslo. We rijden met gemak het centrum in en kunnen zo de parkeergarage van het hotel in. Even inchecken. Mooi hotel, modern met allerlei snufjes. We krijgen onze kamers toebedeeld en gaan naar boven. Wij op de vierde etage. We doen de deur open en zien een prachtige kamer. Maar wat direct opvalt is het licht, of liever gezegd het gebrek aan licht. We hadden allebei het idee daar niet drie nachten te willen verblijven. We blijken een kamer te hebben die met een heel klein raam in de uiterste hoek op het binnenterrein uitkijkt. Fieke’s kamer heeft wel een raam dat naar buiten gericht is. Hans en ik gaan naar de receptie om een andere kamer te regelen. Dat lukt. We gaan naar de elfde verdieping, maar hebben daglicht. Goed geregeld. Mooie bijkomstigheid, we hebben nu uitzicht over een deel van het centrum.
We verplaatsen de spullen en besluiten op het dakterras (13e verdieping) iets te gaan drinken. Een prachtplekje. Je kon bijna om het hele gebouw heen lopen en aan tafeltjes zitten. Het was heerlijk om in het warme zonnetje, bij heldere lucht, een drankje te drinken onder het genot van een geweldig uitzicht. En omdat het zo lekker warm blijft besluiten we in het centrum ergens op een terras te gaan eten. Zo gezegd zo gedaan. Daarna hebben we nog een stukje langs het water gelopen en de “helling” van het operagebouw op en af gelopen. Heel apart gebouw. Het lijkt in de verste verte niet op het Sydney operahouse, maar heeft dezelfde grandeur en weidsheid in zich. Mooi.
Daarna wandelen we weer langzaam terug naar het hotel. Morgen lekker met goed weer door de stad zwerven. Er staat genoeg op het programma. Misschien wel in korte broek?? Maar nu, lekker slapen.

Geschreven door Hmf.gaan.opweg