Vannacht heb ik het flink horen regenen. Maar toen vanmorgen de gordijnen open gingen was het bewolkt met blauw. Het zonnetje kwam af en toe zijn gezicht laten zien.
We reizen vandaag naar Sogndal. Het Sognedalfjord is het langste fjord van Noorwegen, ruim 200km. Maar eerst voert de route naar Flåm, naar de Flåmsbana. Dat is een excursie die bij de reis inbegrepen zit. Op weg daar naar toe zien we het weer steeds slechter worden. Miezer, niets, regen, niets, regen, miezer, regen, miezer, niets. We blijven goede hoop houden, want als het weer is zoals de eerste dag onderweg naar Geilo, kunnen we wel leuk in een treintje zitten dat langs diepe ravijnen en hoge bergen gaat…. maar daar zien we dan niets van door mist en regen. De weergoden zijn ons goed gezind. Want hoe dichter we in de buurt komen, hoe meer blauw we zien en hoe langer de regen weg blijft. Eenmaal in Flåm aangekomen is het mooi opgeklaard. Gelukkig.
De Flåm spoorlijn moet een van de mooiste in de wereld zijn. De rit gaat van 2 meter boven zeeniveau naar 865 m. Daar doet de trein ongeveer een uur over (en ook weer een uur terug)en dat heeft te maken met het stijgingspercentage.
Ik had vooraf al heel wisselende reviews gelezen. Waarschijnlijk hadden we deze trip niet eens geboekt als we het zelf hadden geregeld. Maar we laten ons graag verrassen. We zien inderdaad mooie valleien en hoge bergwanden waar water naar beneden stort. Verder zitten we vaak in een tunnel, maar liefst 20 keer. Het is allemaal mooi, maar wij zijn niet onder de indruk. Vinden het net als in de reviews gezegd wordt overgewaardeerd en dus erg duur. Maar goed, het was een rustige rit, we hebben ons vermaakt. Wat wel mooi was, was de waterval (Kjosfossen) waar speciaal 5 minuten werd gestopt voor foto’s. Er stond zelfs een dame met een rood gewaad een paar minuten op muziek naast te dansen.
Bij terugkomst stappen we weer in de auto en gaan op weg naar Sogndal. We hebben nog niet veel gezegd over de vele tunnels die dit deel van het land heeft. Hans grapt dat grote stukken van Noorwegen inmiddels hol zijn, of in ieder geval poreus door de vele tunnels. Voor alle uitstoot e.d. maakt het niets uit, maar door deze tunnels hoeft er in ieder geval geen natuur voor te wijken. We kunnen niet eens meer een schatting maken van de hoeveelheid tunnels die we al doorkruist hebben. Voor vandaag weten we nu wel een leuk feitje. We hebben nadat we uit Flåm kwamen in de langste autotunnel ter wereld gereden. De Laerdaltunnel. Hij is 24,5 km lang. Daar doe je dus wel even over. Heel apart.
Om in Sogndal te komen moeten we ook nog eerst het fjord oversteken. Dat is leuk. We moeten daarvoor een Ferry nemen. Die heeft zo’n 10 minuten nodig om aan de andere kant te komen. En het is toch steeds weer wonderlijk om te zien hoeveel makke auto’s er op een boot passen. we stappen uit de auto en genieten van de oversteek. Het weer is nog steeds goed en de temperatuur is zelfs lekker.
Niet veel L ater zijn we in ons hotel. We hebben mooie grote kamers. Hans en ik hebben mooi uitzicht over een bergriviertje met achterliggende berg met woningen. Leuk. Het hotel heeft twee restaurants en we kiezen vanavond voor burger tent. Hans en Fieke aan de blue cheese burger, ik fish en chips. De fish is altijd een gok, maar deze keer kreeg ik een heel smakelijk lekkerbekje. Lekker theetje tot slot en voldaan lopen we terug naar de kamer.
Onderweg komen we een recreatieruimte tegen. Daar zit iemand naar een voetbalwedstrijd te kijken op een giga scherm en er staat een pool tafel. Maar ik had gelezen dat er ook een shuffleboard spel moest zijn, en dat wilde ik graag zien. En eventueel uitproberen. En het was er.
Het is een tafel met opstaande rand van ongeveer 7 meter lang en zo’n 50 cm breed. Daar binnen ligt een plank die heel glad is en waar ook nog eens notenschaafsel overheen gestrooid wordt (een soort korrelig poeder). Er zijn twee keer 4 stenen, blauwe en rode. En verder lijkt het heel erg op curling. De baan is niet plat, maar loopt af naar het midden. Er is dus veel effect mogelijk. Je speelt tegen elkaar. Er staan lijnen op het bord met 1, 2 of 3 punten. Achter de 3 houdt de plank op en valt je steen van het bord, net als aan de zijkanten. Doel is in punten te winnen van je tegenstander. Heel leuk om te doen. Jammer genoeg geen spelletje om als souvenir mee naar huis te nemen, ha ha.
Na flink wat potjes was het tijd om naar de kamer te gaan. Het is nog steeds mooi weer. Hopelijk zet deze trend zich door! Maar iedere dag is er een. En dit was een goede!

Geschreven door Hmf.gaan.opweg