Wat werden we lekker rustig wakker vandaag. En bij het openschuiven van de gordijnen zagen we weer blauwe lucht. Gelukkig, het weer is opgeknapt. We gaan lekker ontbijten op ons eigen terras. Gisteren hebben we een stokbrood gehaald. We snijden het brood in stukken en stoppen het in de broodrooster. Lekker kopje thee erbij. En zo zitten we heerlijk te ontbijten in de achtertuin. We zien hertjes lopen bij de buren en zien zelfs een kolibrie vliegen. Maar die heeft het snel gezien bij ons. Na het eten nemen we een kopje thee en koffie mee naar boven en gaan op het balkon zitten dat uitzicht geeft over zee.
Pas daar gaan we eens nadenken over wat we vandaag zouden kunnen doen. Er ligt hier een wildlife refuge in de buurt. Die heeft een wandelpad tussen zee en binnenwater in. Er zit veel wildlife. Of we kiezen voor Hurricane Ridge. Een rit naar boven op een berg, en daar moet het uitzicht heel mooi zijn. We zien wel dat er wolken rondom de bergen hangen. Da’s een nadeel. Maar de wandelroute in de refuge is in totaal is 11 mijl. En vertaald is dat ongeveer 18 km. Da’s een beetje te veel van het goede. En omdat het weer er zo goed uitziet, gaan we toch voor de berg. We zien wel hoe ver we komen.
De rit naar de bergtop, Hurricane Ridge, brengt ons in Olympic National Park. Dus we moeten onze jaarpas weer laten zien. We hebben die “America the beautiful” al zoveel gebruikt. Die heeft zijn geld zeker opgebracht. We moeten weer een stuk rijden om de weg bergop te kunnen nemen. Als we daar eenmaal op zitten is het een 18 mijl lange weg naar boven. Na een tijdje moeten we dus het NP in en dan is het via een heel goed aangelegde weg verder omhoog slingeren. Eerst weer een tijdje tussen bomen door. Maar wat later komt de weg meer in de openheid. En de route is prachtig. En er bloeien hier zoveel bloemen op de hellingen en bermen. Zo verbazend mooi. De bloeitijd ligt hier waarschijnlijk iets later. Nou, wij vinden het een feest. Zelfs in Oostenrijk hebben we dit nog nooit zo mooi meegemaakt. En als we boven zijn openbaart de omgeving zich aan ons. Een hele batterij aan bergen. En vele nog met sneeuw er op en diverse gletsjers. De dalen met veel bomen en alpenweitjes, prachtig. Het is fris hier boven. Maar waar we bang voor waren is niet gebeurd. Het is helder en van bewolking hier geen sprake. We parkeren de auto en kijken hier een tijd rond. Dit park met die vele bergen op een rijtje: adembenemend!
Het visitor center is vorig jaar afgebrand hier. Er is niets. Wel een toiletgebouw. En er staat een container waar wat souveniertjes verkocht worden. En t-shirtjes……… dus eh……ja hoor, 2 shirtjes gekocht.
We besluiten hier te gaan wandelen. Er zijn een paar paden die we aan elkaar kunnen rijgen en besluiten dat te doen. Al snel zien we hertjes rondlopen. En opeens zien Hans en ik een vogel lopen. Huh, wat is dat nu? En oh, er komen kleintjes achteraan. Dat is dan weer zo’n leuk cadeautje. We weten niet welke vogelsoort dit is. Maar als je ooit de Famous Grouse drank reclame hebt gezien, weet je waarom ik dit direct de famous grouse noemde. Thuis blijkt na onderzoek het een Ruffed Grouse te zijn. Dus zo gek waren we niet. We komen nog meer hertjes tegen en het uitzicht blijft prachtig. Als we via de wandeling boven op de berg zijn aanbeland blijkt de route nog verder omhoog te gaan. Ik haak af, maar Fieke en Hans lopen even door. Ik ga heerlijk op een bankje zitten genieten van alles wat ik om me heen zie en zie gebeuren. Er lopen overal herten, soms ook met kleintjes. De kleine squirrels rennen rond. De bergen liggen mooi in de zon. De andere kant geeft juist weer een blik op valleien die vol staan met dennen. Ik zie man en kind op de berg. Ik zie een marmot links en vlak bij Hans en Fieke op de berg. Het is echt genieten hier. Als Hans en Fieke weer terug zijn vervolgen we ons pad, zien nog een hert vlak langs het pad en komen weer op de parkeerplaats uit.
We aanvaarden langzaam de rit naar beneden en stoppen nog even op een mooi punt om de bloemenzee te fotograferen. Daarna rijden we verder. Tanken onderweg, doen een paar boodschappen en rijden naar huis. Vlak bij de woning zien we weer een bald eagle in de boom zitten. Het is echt een koninklijk dier, hij zit er zo statig bij. De boodschappen worden weggezet en we lopen nog even naar het water hier voor de deur. We kunnen via een weggetje vlakbij naar zee. Tenminste, we zitten niet echt aan zee. Er is een kunstmatige wering omheen gelegd als breker. Er is een open verbinding met zee. Maar dit is allemaal onderdeel van het natuurgebied waar ik het in het begin over had en die we niet gekozen hadden als dagdoel, dus toch even kijken. Ik zoek schelpjes en Hans heeft de verrekijker meegenomen en spot zeehonden. En plots vliegen er weer bald eagles over, vlak boven ons hoofd. Genieten.
In het huis zijn boven twee slaapkamers die op zee kunnen kijken. Beneden is een kleinere ruimte met banken en een tv. Hier nestelen we ons met ons ingeslagen etenswaar. We hebben toegang tot Netflix en zoeken iets leuks op. Lekker bankhangen na weer een zeer geslaagde dag.
Voor morgen hebben we een walvistocht geboekt!!!l

Geschreven door Hmf.gaan.opweg