Heel vroeg opgestaan vandaag. Om 5.15 uur ging de wekker. Iemand had het plan opgevat om een eind te gaan rijden naar de Lamar vallei. Het is een van twee plekken in het park waar grote kans op het zien van dieren is. Dus om onze kans op wild spotten zo groot mogelijk te maken, hebben we dit plan opgevat. Het is best een eind rijden naar deze plek. Dus hebben we gisteravond al in de supermarkt etenswaar ingeslagen zodat we onderweg kunnen eten. Eenmaal op de locatie aangekomen hebben we de auto achteruit ingeparkeerd zodat we vanuit de kofferbak kunnen eten en wild spotten. Nou dat eten wilde wel lukken, maar dat wild spotten niet. Eigenlijk kunnen we concluderen dat we voor niets dat hele eind zijn gaan rijden. Maar ja, de ene keer heb je mazzel en de andere keer pech. We hebben er een tijd lekker van de omgeving zitten genieten. Bizons, een bald eagle en elk (wapitiherten) zagen we wel, maar we hoopten natuurlijk op wolven of elanden. Maar niks, noppie knor. Geeft niks.
Toen we uitgekeken waren zijn we via Mount Washburn op een stuk van de loop (het rondje) uitgekomen waar we nog niet zijn geweest. Rijden over Mount Washburn geeft heel veel mooie vergezichten en diepe dalen. We zien regelmatig gaffel bokjes, bizons en Elk in het landschap. En het cadeautje is dat we weer een zwarte beer met jong zien. Prachtig.
We komen langs Mud Volcano. Een boardwalk waar we voornamelijk modderpoelen kunnen bekijken. Dat is ook weer een feestje om over de boardwalk te lopen. Mud volcanoes zijn de zuurste en woeligste geisers van Yellowstone. Het zuur lost er de rotsen en de grond op. Het stinkt er behoorlijk, de geuren zijn niet bepaald gezond voor je. Maar wat het zo mooi maakt is dat het overal sist, rommelt en bubbelt. Je ziet overal stoomwolken en op veel plaatsen zijn de bomen afgestorven door het zuur. Hetgeen weer een prachtig plaatje oplevert. Het is dus genieten op de loopplanken. We komen er ook bizons tegen. Van die mannetjes die alleen door het park zwerven. Ze trekken zich niets aan van ons, maar ja het blijft oppassen. Voordeel is dat je deze dieren van dichtbij kunt bekijken vanaf de boardwalk. Aan het eind van de route komen we bij een geiser die Dragons breath heet. Je hoort de berg sissen en gorgelen en dan komt er ineens een golfslag aan heet water naar buiten zetten. Het is net of je de eb en vloed op het strand voor je ziet. Heel apart.
Hierna voert de route ons richting Fishing Bridge waar we forel moeten kunnen zien zwemmen. Dat lukt. En iets verderop komen we een elk (wapitihert) man tegen met een joekel van een gewei. Imposante kerel zo. Nadat we de man een tijdje hebben staan bewonderen voert de weg ons naar een restaurantje aan het water. We zijn dan bij Yellowstone Lake. En dat is een heel groot water waar je de overkant niet kunt zien. Daar hebben we aan het water lekker zitten lunchen.
We besluiten langzaam richting hotel te gaan rijden en nemen de afslag richting de uitgang van het park. Dan is het nog steeds een flink eind toeren, maar dat geeft niet. We hebben weer een ontmoeting met een beer. Daarna merken we dat we van zo’n lange dag een beetje aan het inkakken zijn. We zien het bordje ‘Kepler waterval’ langs de kant van de weg staan en besluiten te stoppen om weer een beetje fris te worden. Het is best warm en de airco is ook niet alles. Die waterval is heel mooi. Meerdere plateau’s. Hadden we toch niet willen missen, dus goede beslissing om te stoppen.
Temeer omdat we vrij snel daarna in een file terecht komen. En geen kleintje. Soms zit er zelfs helemaal geen beweging in de rij auto’s. Opeens komt een Ranger wagen ons voorbij tatu’en. Oh, zeg ik tegen Hans: meestal komen de rangers al snel opdagen als er een dier de boel ophoudt. Maar Hans denkt aan een ongeluk. Toen we eindelijk in de buurt kwamen zagen we dat we in een ‘Buffalo jam’ terecht waren gekomen. Bizons die file veroorzaken omdat ze zich op of naast de weg begeven. Ook weer leuk om mee te maken!
Eenmaal terug in het hotel zitten we weer even lekker op bed om uit te puffen en na te genieten van de dag. Ineens zegt Hans: wat hoor ik nu? Het blijkt te regenen met ondersteuning van donder. Hebben we lekker geen last van, en morgen zal het hopelijk minder stoffig zijn!,

Geschreven door Hmf.gaan.opweg