Nou, als we dan toch alle drie vroeg wakker zijn, kunnen we net zo goed opstaan en vertrekken. Dus zitten we al om half negen in de auto. Vandaag is een reisdag. Eerst even een stop bij een klein bakkertje zodat we wat lekkers hebben als ontbijt. Daarna gaan we op weg naar Moran. Dat is de uitvalsbasis voor het Grand Teton NP. Hans heeft gisteravond al een route uitgestippeld. Een groot gedeelte zal gaan via een scenic route. En dat blijkt ook zo te zijn. We rijden tussen heuvels door en komen langs grote prairievlaktes. Prachtig weids uitzicht. Het is een genot om gewoon heerlijk om je heen te kijken.
Overal staan waarschuwingsbordjes langs de weg. “Let op wild op de weg”. Ach, dat zal wel alleen voor ‘s nachts gelden denken we. Ik maak zo links en rechts wat foto’s van rare verkeersborden. Zo ook van herten met rare geweitjes. Geen idee wat dat voor een hert is zeg ik nog tegen Hans. Nog geen drie bochten verder roep ik tegen Hans: pas op herten! We remmen af, maar het hert dat eigenlijk gewoon de straat wilde oversteken, rent weer terug. Tegelijkertijd roept Fieke dat dit een pronghorn is (gaffelbok). Nou ok, probleem van het niet weten welk hert er op dat bord stond, ook opgelost. We kijken het hert na en zien dat er ook twee kleintjes bij lopen en iets verder op nog een grote. We snappen nu wel waarom het hert rechtsomkeert maakte. Voor die kleintjes dus, die zouden er anders blindelings achteraan zijn gerend. Toch weer een leuke ontmoeting. Later komen we ook nog van die zwarte koeien tegen langs de rand van de weg. Ook die lopen los door het landschap.
Na een paar uurtjes rijden komen we in het gebied van het Grand Teton NP. We rijden via de weg die door/langs het park loopt. Op de navigatie zien we dat er verkeersdrukte op de route is. Dat zal dan wel een bizonfile zijn zeg ik nog lachend tegen Hans. Maar verdraaid het blijkt echt zo te zijn. Dichterbij gekomen zien we dat er wel honderden bizons op een grote weide liggen of staan te grazen. We stoppen langs de weg om dat tafereel goed te kunnen bekijken. Wauw! Bizons die hun wintervacht nog niet helemaal verloren zijn, ze zijn groot! We spotten ook een jonkie. We genieten een tijdje van deze aanblik en rijden dan weer verder. Een kwartiertje later komen we bij ons hotel aan. Een fijne kamer wacht op ons. We besluiten vandaag niets meer te doen en lekker in het hotel te gaan dineren. Domper is wel dat de wifi het niet doet. Wordt aan gewerkt zegt men. Ja, ja….. Maar nu weten we nog niet wat het Nederlands Elftal heeft gedaan! (In Nederland is het immers 8 uur later, dus wedstrijd al lang gespeeld) Afwachten dan maar!

Geschreven door Hmf.gaan.opweg