Afgelopen nacht ben ik wakker geworden van het gekrijs van vogels. Vanmorgen bleek dat ook Fieke dit gehoord heeft. Het was een geschreeuw dat leek op het krijsen van een kind. Maar dit waren meerdere vogels, dus kun je nagaan. Ik heb in mezelf liggen lachen in bed. Ik vind dit zo mooi om mee te maken. Net, vlak voor ik aan dit blog wilde gaan schrijven zaten we op de bank wat foto’s te kijken en filmpjes. Filmpjes met geluid. Ik zeg op een gegeven moment tegen Hans: jee joh, waar zit jij nou naar te kijken op je telefoon. Er kwam een herrie van vogels mee, niet normaal. Maar Hans kijkt me verbaasd aan en zegt: dat doe ik niet! Het geluid bleek van buiten te komen van een stel vogels die in de bomen vlak naast het huis zaten. Het was live! Fantastisch.
Vanmorgen hebben we gezellig zelf een ontbijtje gemaakt. Daarna hebben we een plannetje voor vandaag gemaakt.
We gaan de Forts Walk wandelen. Dat is een wandeling waarbij je omhoog wandelt richting een fort. Dit fort en alle omliggende gebouwen (nu allemaal ruïnes) zijn gebruikt in de Tweede Wereldoorlog tegen Japan. Maar de grote aantrekkingskracht van deze wandeling is de grote kans om koala’s in het wild te spotten. Dat komt omdat hier een geliefde soort eucalyptus staat waar koala’s een voorkeur voor hebben.
We rijden naar het beginpunt van de wandeling. Daar lopen we het wandelpad op. We hebben de blik omhoog gericht, maar tussen al die bomen is het toch best lastig speuren. Ondertussen genieten we ook van de omgeving, want omdat we langzaam omhoog wandelen hebben we een steeds ander uitzicht op zee. De zon schijnt uitbundig dus de zee is prachtig van kleur. Gelukkig krijgen we onderweg aanwijzingen van mensen die al weer omlaag komen wandelen. Maar ja, een omschrijving als: over 10 minuten linkerkant of over ongeveer 500 meter links is nog steeds vrij vaag. We wandelen lekker verder en hopen dat we de koala niet missen. Wat verderop staan mensen te kijken en ja hoor, daar zit de koala lekker te dutten in de boom. Zo’n lekker knuffelbeest met van die lekkere stoffen dieren oortjes. De koala zit met de rug naar ons toe in een wig tussen tak en stam. Wat een mooi beestje. Nou, zo klein is ‘ie nou ook weer niet. We staan een tijdje te genieten en wandelen dan weer verder. We komen wat ruïnes uit WO2 tegen en korte tijd later zien we weer een koala. En weer zijn we blij verrast. Deze koala lijkt iets meer wakker te zijn dan de eerste. Weer even genieten en dan wandelen we weer verder.
Op het hoogste punt van de wandeling staat een fort, of wat er voor moet doorgaan. Van daar heb je bijna een 360 graden blik over zee en land. Fieke ziet zelfs op zee nog een walvis springen dus het feestje is compleet. We genieten nog even van het uitzicht en wandelen dan weer naar beneden. Een leuk ding van koala’s is dat ze overdag nauwelijks bewegen, dus waar de koala’s straks zaten, zullen ze nu nog steeds zitten. Dus komen we de koala’s nogmaals tegen en dus blijven we weer een tijdje staan gapen naar die knuffel beertjes.
Wanneer we weer op de parkeerplaats aankomen besluiten we naar Horseshoe bay te rijden om te gaan lunchen. We zitten op een prachtig binnenplaatsje. Lekker chillen. Daarna gaan we even naar het strand. Hans wandelt wat, wij zoeken schelpjes. We hebben nog een hele middag dus we besluiten naar Geoffrey Bay te rijden. Preciezer gezegd moeten we in de buurt van Arcadia zijn. Daar zijn rock wallaby’s te vinden. In de middag komen ze tussen de rotsen uit en dan zijn te zien. Je kan ze zelfs fruit of brokjes voeren. We lopen wat over de grote rotsblokken en dan zien we ineens een kangoeroe, maar dan een heel kleintje. Dat is dus een rock wallaby. Een schattig beestje om te zien. Ze zijn wild, maar niet echt schuw. Ze zijn gewend gevoerd te worden. Aan het begin van de rotsen staat uitleg over deze beesten. Daar staat ook wat je ze wel en niet moet voeren. We zien een paar wallaby’s, groot en klein. We krijgen van een voorbijgangster wat voer en geven dat aan de wallaby’s. Het is vertederend om die kleine pluche beestjes te zien.
Weer terug op de parkeerplaats bedenken we wat we vandaag nog kunnen gaan doen. Ik had iets gelezen over een plek waar één keer per dag de lorikeets (gekleurde grote parkieten) gevoerd worden. Daar wil ik eigenlijk best even gaan kijken. De lorikeets komen we de hele vakantie al tegen. Maar het zijn heel snelle vogels en ze zitten altijd hoog in de bomen. Je krijgt bijna nooit de kans ze even goed te bekijken. En het zijn zulke veelkleurige mooie vogels. We besluiten er langs te gaan. We moeten hiervoor rijden naar Bungalowbay. Dat is een backpackershostel. Daar moeten we zijn. We zijn iets te vroeg, dus we drinken er wat. Gaandeweg komen er steeds meer lorikeets in de bomen zitten. Die beestjes maken een ontzettende herrie. Vlak bij zit ook nog een prachtige kookaburra op een tak, die laat zich mooi fotograferen. Dan komt er ineens een man met een bak voer. Het voer bestaat uit soort coleslaw zonder mayo dan wel, en zo te merken door de lorikeets zeer gewild. Op het moment dat de vogels de bak zien breekt de chaos los. Alle vogels vliegen op het voer af. Ze gaan op de schouders zitten van de man, op zijn handen, op zijn hoofd. Hij smeert het voer op de rand van een bruggetje. De vogels vliegen er op af. Dan deelt de man het voer uit aan iedereen die wil. Als je je hand uitsteekt komen de vogels op je hand zitten. Ze zijn territoriaal, ze jagen andere vogels het liefst weg. Maar er zijn zo veel vogels, je weet gewoon niet waar je moet kijken. Het is zo veel kleur, zo prachtig. Het is zo veel gekrijs, niet normaal. Maar wat leuk om mee te maken. Binnen tien minuten is het over. De meeste vogels vliegen weer het bos in en het feest is afgelopen. Maar wij hebben genoten.
We hebben vandaag veel gedaan, dus we besluiten terug te gaan naar huis. Hans en ik besluiten nog even naar de supermarkt te wandelen. Wanneer we daarvan teruglopen is het al helemaal donker, maar er staat een volle maan. We zetten de boodschappen in de koelkast en lopen daarna nog even naar de zee. De maan staat heel mooi boven de zee en het licht schijnt over het water. Een mooi plaatje. En daarmee sluiten we dag vol ervaringen af.

Geschreven door Hmf.gaan.opweg