Vanmorgen om 6.20 uur zette het vliegtuig wiel aan de grond in Singapore. We zijn er! In de ontvangstruimte komen we er achter dat we vergeten zijn om douanepapieren in te vullen om te bewijzen dat we niks (raars) willen invoeren. Vlak voor de douane bleek dat dit wel vaker voorkomt, want er stonden computers klaar voor passagiers om de formulieren in te vullen. Toen dat eindelijk allemaal gelukt was, konden we door de douane en daarna snel kijken of al onze koffers ook hier gearriveerd zijn. Bij de bagageafhaalplek stonden 3 eenzame koffers op een hoopje op ons te wachten. Alles is aanwezig!
Nu snel een taxi zoeken en naar het hotel. Een aardige chauffeur reed ons naar het hotel. Hij wist ons nog even te vertellen dat het wonen en leven in Singapore prachtig was op één ding na: it is NOT cheap. We gaan het meemaken.
In het hotel willen we graag onze koffers dumpen, want officieel kunnen we pas na 14.00 uur inchecken. Maar een vriendelijke baliemedewerker vertelt ons dat we over een uurtje vast al wel de kamer op kunnen nadat die is schoon gemaakt. Nou, daar willen we toch wel even op wachten. Ons idee was namelijk om direct de stad in te gaan, al was het maar omdat we toch geen kamer zouden hebben. Maar een nacht missen hakt er toch wel een beetje in en bijna 24 uur bezig zijn is best vermoeiend.
We zijn in de hal gaan zitten en na een kwartiertje kwam er al een mevrouwtje aanrennen met de mededeling dat we naar de kamer konden. Rond een uur of negen in de ochtend stonden we op de kamer. En eenmaal een bed ziend kwam de vermoeidheid opzetten. De beslissing viel al snel, we pakken een paar uurtjes rust/slaaptijd en gaan dan weer fris de stad in.
Al gauw lagen we alle drie op één oor. En om 12.00 uur zijn we weer opgestaan. We hadden best een gat in de dag kunnen slapen, maar daarvoor zijn we hier niet. We hebben twee dagen in Singapore en willen de stad graag zien.
De voordeur uitlopend bij het hotel was even zeer confronterend, want wat een hitte. Het valt als een deken op je. Totaal anders dan de hitte van de afgelopen dagen in Nederland. En voor Hans en mij was het van: o ja, zo was het. Een herkenning van vorige warme reizen. Accepteren en doorwandelen! Vanuit de hotelkamer kijken we op de Sultan Moskee, dus dat wordt onze eerste stop. Net als we daar in de buurt zijn, is de gebedsdienst net afgelopen. Een bonte stoet van mensen verlaat de moskee. Mooi om te zien. Al wandelend door de wijk zijn we daarna op zoek gegaan naar een typisch lokaal restaurantje, Zam Zam. Zij serveren een gerecht: Murtabak, en dat moet heerlijk zijn. Het restaurantje heeft plastic tafels met plastic krukjes en het is er superdruk. Het hele tentje is gevuld met de kerkgangers. We hebben gewacht tot er een tafeltje vrij kwam en hebben onze Mubartak besteld. Ik met beef en Hans met kip. Fieke bestelde nasi goreng. Die kwam als eerste, een bord vol rode nasi. Fieke keek zeeeeeeer bedenkelijk. Één heel klein hapje leerde ons dat we direct de brandweer konden bellen om te komen helpen blussen. Het was zo sterk gekruid, héél heet. De ober had Fieke nog proberen te overtuigen dat het zeer licht gekruid was: not very spicy. Nou, de vlammen sloegen ons uit. Dus Fieke een nieuw bord nasi, en dat was prima. Onze Murtabak was een soort van gevulde pannenkoek. Smaakte heerlijk. Goede tip dus. En fantastisch om gewoon heerlijk je ogen de kost te geven in zo’n lokaal tentje.
Aangezien we toch al zweetten uit allerlei poriën, kon de regen die toen ging vallen ons niet echt irriteren. Een middagbui. Al snel hadden we in de gaten dat je hier bijna overal overdekt kan lopen. Ze hebben vast vaker met dit weer te maken hier, ha ha.
Al zwervend zijn we richting de haven gelopen. Ons doel waren de “Gardens by the Bay”. Het is een groot park met verschillende soorten tuinen. Maar waar bijna iedereen voor komt zijn twee grote overdekte koepels. Een flower dome en een cloud forest dome. Daarnaast staat er ook dé grote trekpleister: de Super Tree Grove. Er staan boomachtige constructies met een betonnen stam met een stalen frame er om heen om planten vast te houden. De bomen zijn rond de 25 tot 50 meter hoog. Prachtige kunstwerken. De hele stam bekleed met planten. Het geeft een surrealistisch beeld, maar zo mooi. Onder de kroon van de bomen loopt een skywalk waar we kaartjes voor kopen. Op deze manier loop je op grote hoogte vlak langs de bomen. Je hebt zo een prachtig zicht op de constructie van de bomen, maar kunt tevens ver van je afkijken. Zo heb je ook een goed zicht op een andere iconisch beeld van Singapore, het hotel Marina Bay Sands Hotel. Een gigantisch gebouw met een soort van schip op het dak. Het heeft een infinitypool op het dak, dat moet prachtig zijn. Alleen hotelgasten mogen er gebruik van maken.
Wanneer we de skywalk tussen de supertrees hebben afgerond gaan we naar de cloud forest dome. We hebben ons bezoek getimed, omdat we precies op tijd zijn om de verneveling in de dome mee te maken. De cloud forest dome is een grote koepel waar planten uit de hele wereld zijn verzameld. Via een loopbrug loop je van boven naar beneden om de bomen en planten heen. Heel veel planten staan in bloei, een indrukwekkend schouwspel. In Costa Rica zijn we in een nevelwoud geweest, daar hing een constante mist over het regenwoud. Hier hebben ze dat dus om de paar uur nagebootst door water te vernevelen. Het geeft inderdaad een beetje dat mistige effect. In ieder geval was het mooi en interessant tussen al die planten te lopen en je te verbazen over de bloemenpracht. Er waren ook veel orchideeën te zien, zelfs superkleine waar ze hier steeds vergrootglazen boven geplaatst hebben. Leuk om te zien.
Na dit bezoek aan de cloud forest dome is het al tegen de avond. We gaan iets eten in de buurt. We willen namelijk de licht- en geluidsshow waarvan de supertrees het middelpunt zijn niet missen. Die show duurt een kwartiertje maar heeft iets magisch. Ronduit prachtig en imponerend. Al zittend op een stel trappen met een park gevuld met mensen zitten we allemaal naar boven, naar die bomen te kijken en naar de bijpassende muziek te luisteren. Het is een mooi schouwspel.
We hebben bewust de eerste voorstelling, 19.45 uur, gekozen. Want hierna lopen we naar de haven voor een waterfonteinenvoorstelling. De wandelweg loopt door dat Marina Bay hotel. Als we al dachten dat het hotel groot was, nou dichterbij komend kun je het bijna gaan vergelijken met een kleine stad. Ongelooflijk. Het hotel heeft meer dan 2500 kamers en het grootste casino ter wereld. En het schip op dak is net een supergrote zeppelin die is neergedaald op dak. Aan de andere kant van het hotel komen we bij een soort van binnenhaven uit. De vergelijking met Las Vegas komt ook hier weer regelmatig om de hoek. Hans en ik maken zelfs de opmerking dat dit soms zelfs grootsere trekken heeft. Het is er in ieder geval net zo heet en benauwd, maar daar kunnen ze niets aan doen. Al staat overal waar we langs komen de airco te loeien. In een stad die rust uit straalt kun je elkaar soms nauwelijks verstaan door alle herrie om je heen.
Spectra heet de light en water show. Ook weer een kwartiertje. Maar ook weer een mooi schouwspel. Op een gegeven moment veroorzaakten de fonteinen een soort van nevel waar bewegende beelden op geprojecteerd werden, was mooi.
De watershow was om 21.00 uur. Nadat de show was afgelopen vonden we het welletjes en gingen we weer richting het hotel. De hele dag hebben we al wandelend gedaan. Nu hebben we de metro naar huis genomen. Inderdaad heel netjes en zoals we al bijna gewend zijn, supersterk georganiseerd. Op bordjes staat dat je stil moet zijn in de metro!
Onze eerste vakantiedag was een goede! Tevreden zijn we in bed gedoken. Morgen nog een dag in Singapore.

Geschreven door Hmf.gaan.opweg