West Yellowstone winkeltjes kijken

Snif, snif. Vandaag de laatste dag in Yellowstone. We beginnen de dag met een lekker ontbijtje. Hierna gaan Fieke en ik een rondje maken langs de winkeltjes in het dorp. Hans heeft daar geen zin in en blijft in het hotel achter. We scoren nog een t-shirtje en een magneetje en vertrekken daarna weer het NP in. Als eerste gaan we naar Biscuit Basin. Dat ligt in de buurt van Old Faithful. Het valt ons op dat het vandaag minder druk is. Dat vinden we raar, want het is zaterdag. Kan ons ook verder niet schelen. We vinden sowieso dat het goed te doen is met de drukte. We hebben het nergens als storend ervaren. Zelfs het zoeken naar, of wachten op een parkeerplaats bij de basins was te verwaarlozen. Ook op de boardwalks was er genoeg ruimte en verliep alles zeer gemoedelijk. Dat viel ons alleszins mee. Zeker als je bedenkt dat we steeds te horen kregen dat het zo superdruk zou zijn dat het gewoon niet leuk meer was. Nou, niets van gemerkt. Gelukkig.
In Biscuit Basin maken we weer een wandeling over een boardwalk langs verschillende geisers, stoomgaten, modderpoelen enz. Het blijft een fascinerend schouwspel. En je krijgt er een geurtje bij! We maken een selfie en lopen net weg, als de geiser achter ons begint te spuiten. Okay, nog maar een selfie dan. Als we het hier gezien hebben rijden we naar Fountain Paint Pot. Daar zijn weer allerlei geisers e.d. te zien met verschillende kleuren. Dat blijkt ook zo te zien. Vooral de poeltjes met de prachtig blauwe kleuren zijn hier opvallend. Maar ook de kleuren langs de randen zijn weer mooi. Geel, oranje, rood, het kan niet op. De boardwalk gaat op een gegeven moment (optioneel) over in een trail (wandelroute) naar een waterval. We besluiten de trail te gaan wandelen. Er volgden mooie route door het bos, langs een riviertje. Aan het eind van het wandelpad krijgen we zicht op een aardige waterval. We kijken en luisteren naar het geraas van het water en keren dan weer op. Aan het eind van de wandelroute pikken we de boardwalk weer op en maken ons rondje af. We komen nog langs een plek waar activiteit zou kunnen zijn, maar er gebeurt niets. Zal wel uitgedoofd zijn of maar een paar keer per dag spuiten of zo. We zijn er net voorbij gelopen of het begint te rommelen en er is wel degelijk activiteit. Stoom en water tot een aardig eind in de lucht. Het ruikt ook lekker naar rotte eieren en soms blaast de wind ons water in het gezicht. Toch weer een mooi schouwspel.
In het hotel hadden we al twee kleine autoroutes uitgezocht, die als eenrichtingsweg van de hoofdweg afgaan. We rijden eerst de Fountain Flatdrive, deze route voert ons langs het water. We komen weer bizons met jongen tegen. Blijft mooi. Daarna pakken we de Firehole Canyon Drive. En het is raar om vanaf een nagenoeg vlak terrein ineens langs een hoge bergwand te rijden. Er loopt een watertje (Firehole River) langs, waar veel mensen naar toe trekken. Wij rijden door. Een stukje verder zien we heel mooi een roofvogel in een boom zitten. Het is een osprey (visarend). Hij laat zich mooi bekijken.
Na dit uitstapje overleggen we wat te doen. Naar het hotel of toch nog een keer naar Hayden Valley om wild te spotten. Nou, de keus was snel gemaakt. We rijden naar Hayden Valley. Voor we daar aankomen hebben we nog een snelle ontmoeting met een coyote. We rijden over een brug en over diezelfde brug loopt de coyote ons tegemoet. We passeren elkaar en wij rijden de doorsteek naar Canyon. Daar tanken we en gaan we iets eten en drinken. Veel is er niet te krijgen, het blijven fastfoodketens op die plekken. Dus het wordt een hotdog. Met daarbij natuurlijk de refill glazen voor de cola, Fanta, etc. Het blijft een maf systeem. Je haalt één keer je drankje en kan naar hartelust blijven bijvullen. En dat zien we dus ook veeeelvuldig gebeuren. Ik heb er daarnaast nog een grote beker thee bij, dat was echt heerlijk!!
Ok, hotdog op, refill gehad, op weg naar Hayden Valley. We gaan weer naar het plekje waar we vorige keer ook gestaan hebben. Waarom daar? Het is maar een keus, maar er staan meer mensen en er ligt een uitgestrekte vallei met grasland en water voor je neus met op de achtergrond de bomenrij. Gisteren heeft Hans in een soort opwelling een goede verrekijker gekocht. Die wordt nu goed gebruikt. We hebben er nu drie (van verschillend formaat en vergroting). We speuren weer het terrein af, Hans verplaatst zich naar een ander plekje op een heuveltje. Maar met de nieuwe, grote verrekijker. Terwijl hij weg is zeg ik tegen Fieke: wat is dat daar? Want soms is het niks, soms een steen of stuk oud hout of bv een bizon. Maar nu was er volgens mij beweging niet ver van een bizon vandaan en was het formaat iets kleiner. Fieke kijkt met de beste camera die wij hebben (Hans staat nog steeds op die bult) en schiet een foto. We constateren dat het een soort hond is. WOLF!!!!! Een zwarte wolf. En we kunnen hem goed volgen. We roepen Hans van de bult naar beneden. Want nu komt die grote verrekijker heel goed van pas.Wauw! We zien een wolf, ver weg, maar echt een wolf. Daar hadden we zo op gehoopt. We wisten dat het toeval zou zijn, maar het is gelukt op onze laatste avond hier. We zijn blij. En we kunnen de wolf heel lang in het terrein volgen. Verder zien we Canadese ganzen, eenden, reigers, bizons en elk. Tevreden gaan we op huis aan.
De zon, die de hele dag op volle sterkte heeft geschenen, het was heel warm, begint achter de bergen weg te zakken. Dat levert mooie luchten op. En het toeval wil dat we net op tijd op een punt aankomen waar een stopplaats is om de zon achter de bergen te zien gaan. Een heel mooie afsluiting van ons Yellowstone avontuur.
Morgen naar Hailey en onderweg een bezoek aan Craters of the moon.

Geschreven door Hmf.gaan.opweg