Veel beter geslapen dan de heenweg. Dat is een ding dat duidelijk is. We hebben niet in onze bedden liggen wiebelen. En toen we ‘s ochtends de gordijnen open deden zagen we een heel rustige zee. De lucht was niet meer grijs. Dat is fijn thuis komen!
Het ontbijtbuffet stond op ons te wachten. Lekker kopje thee na en dan tas inpakken en naar de auto lopen. Dat was even zoeken. Bordjes met waar je het best naar beneden kon gaan waren niet te vinden. Dus op goed geluk maar afdalen naar de “parkeergarage” en tussen de auto’s door wurmen op weg naar onze eigen bolide. Het uitrijden ging ook nu weer voorspoedig.
Gisteravond hadden we al besloten vandaag helemaal naar huis te rijden. Vooraf hadden we nog het idee te overnachten in Bremen. Maar daar hebben we geen zin meer in. Het is op dit moment een beetje mosterd na de maaltijd.
Het weer is lekker. En als we stoppen om de blaas te legen en iets te eten, merken we dat de temperatuur ook lekker omhoog is geschoten. Houden zo!
We rijden weer een stuk verder tot we bij een parkeerplaats stoppen omdat Fieke het laatste stuk naar huis gaat rijden. Ik word verbannen naar de achterbank. Daar zittend bedenk ik ineens dat ik ook de laatste dag van het blog even op de IPad kan gaan verwerken. Dat is niet veel werk, we hebben deze laatste dag niet veel meegemaakt. Zo gezegd, zo gedaan.
Tegen half vijf komen we thuis aan. Altijd weer maakt het hart een klein sprongetje als we Arnhem, en onze straat weer inrijden. Wat wonen we toch mooi.
Een prachtige vakantie hebben we gehad. We kunnen maar één conclusie hebben en dat is dat de weergoden ons heel goed gezind zijn geweest. We hadden het veel slechter kunnen treffen. Zeker nadat de storm “Hans” had huis gehouden en de berichtgeving over de toestand in het zuiden van Noorwegen best negatief was.
We zijn weer een mooie ervaring rijker!

Geschreven door Hmf.gaan.opweg